جلد 18، شماره 12 - ( 12-1398 )                   جلد 18 شماره 12 صفحات 1210-1197 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Moghaddasi R, Ghotbeddin Z, Moazedi A A, Akhond M R. Increasing the Effectiveness of Carbamazepine by Low Frequency Electrical Stimulation During CA1 Hippocampal Kindling on Seizure Scales in Adult Male Rats: An Experimental Study. JRUMS 2020; 18 (12) :1197-1210
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4800-fa.html
مقدسی رضا، قطب الدین زهره، معاضدی احمد علی، آخوند محمد رضا. افزایش اثربخشی کاربامازپین به‌کمک تحریک الکتریکی با فرکانس پایین در طی روند کیندلینگ ناحیه CA1 هیپوکامپ بر شاخص‌های تشنجی در موش‌های صحرایی نر بالغ: یک مطالعه تجربی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1398; 18 (12) :1197-1210

URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4800-fa.html


دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز،
چکیده:   (2283 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: امروزه، کاربرد تحریک الکتریکی با فرکانس پایین به عنوان درمان جایگزین در بیماران صرعی مقاوم به دارو مورد توجه قرار گرفته است. هدف این مطالعه تعیین اثرات تجویز توأم تحریک الکتریکی با فرکانس پایین و کاربامازپین در طی صرع­زایی هیپوکامپ پشتی با روش کیندلینگ الکتریکی بر شاخص­های تشنجی در موش صحرایی بود.
مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 56 سر موش صحرایی نر بهطور تصادفی به 8 گروه مساوی تقسیم شدند که شامل:Kindled (KND) ˛KLFS ˛MCK ˛CBZ20K ˛CBZ40K ˛CBZ20KLFS ˛CBZ40KLFS MCKLFS بودند. حیوانات گروه کیندل، تحریکات کیندلینگ را روزانه دریافت می­کردند. گروه KLFS، پس از پایان تحریکات کیندلینگ، تحریکات الکتریکی با فرکانس پایین را دریافت می‌کرد. در گروه MCK، قبل از تحریکات کیندلینگ، مقدار 2/0 میلی­لیتر محلول 5/0 درصد متیل­سلولز و به گروه­های دارو+کیندل، مقادیر20 یا 40 میلی­گرم بر کیلوگرم کاربامازپین تزریق می‌شد. در گروه­های دارو/حلال+کیندل+LFS، در کنار دریافت دارو یا حلال، تحریکات الکتریکی با فرکانس پایین در پایان تحریکات کیندلینگ اعمال می­شد. شاخص­های رفتار تشنجی حیوانات شامل شدت و مدت تشنج و مدت زمان امواج تخلیه متعاقب ثبت می­شدند. داده­ها توسط آزمون آماری  ANOVA و تست تعقیبی Tukey تجزیه و تحلیل شدند.
یافته­ها: نتایج نشان داد که درمان ترکیبی تحریکات الکتریکی با فرکانس پایین و مقادیر مؤثر و غیرمؤثر کاربامازپین، باعث کاهش معنی­دار شاخص­های تشنجی در گروه­های دریافت کننده دارو و تحریکات الکتریکی نسبت به سایر گروه­های آزمایشی می‌شود (035/0P=).
نتیجه­گیری: به نظر می‌رسد، درمان ترکیبی کاربامازپین و تحریک الکتریکی با فرکانس پایین، یک روش مناسب برای کاهش شاخص­های تشنجی در طی روند کیندلینگ در موش­های صحرایی باشد.
واژه­های کلیدی: کیندلینگ، تحریک الکتریکی با فرکانس پایین، درمان ترکیبی، شاخص­های تشنج
متن کامل [PDF 579 kb]   (792 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (2182 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فيزيولوژي
دریافت: 1398/3/17 | پذیرش: 1398/8/12 | انتشار: 1399/1/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb