جلد 19، شماره 1 - ( 1-1399 )
جلد 19 شماره 1 صفحات 38-23 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shahimoridi D, Vakilian A R, Moghadam Ahmadi A, Sheikh Fathollahi M. Comparing the Effect of Functional Electrical Stimulation and Functional Exercise Therapy on the Treatment of Ischemic Stroke: A Randomized Clinical Trial. JRUMS 2020; 19 (1) :23-38
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4843-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4843-fa.html
شاهی مریدی دادالله، وکیلیان علیرضا، مقدم احمدی امیر، شیخ فتح اللهی محمود. مقایسه تأثیر تحریک الکتریکی عملکردی و ورزش درمانی عملکردی در درمان سکته مغزی ایسکمی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1399; 19 (1) :23-38
دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
چکیده: (2953 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: سکته مغزی سومین علت ناتوانی و مرگومیر در جهان محسوب میشود. بنابراین، یافتن درمان جدیدی جهت افزایش توانبخشی معلولیت بعد از سکته مغزی مهم است. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر تحریک الکتریکی عملکردی و ورزش درمانی عملکردی در درمان سکته مغزی ایسکمی بود.
مواد و روشها: این کارآزمایی بالینی تصادفی شده، در کلینیک فیزیوتراپی فاطمیه(س) رفسنجان در سال 1397 انجام شد. تعداد 33 بیمار مبتلا به سکته مغزی ایسکمی، بهطور تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند که به ترتیب تحریک الکتریکی عملکردی، ورزش درمانی عملکردی و درمان رایج فیزیوتراپی طی 10 جلسه دریافت کردند. قدرت مشت کردن، شدت اسپاستیسیتی، توانایی راه رفتن و ارزیابی سطح معلولیت در طی جلسات اول، دهم و یک ماه بعد از درمان بررسی شد. دادهها با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه، دوطرفه با اندازهگیریهای مکرر به همراه آزمون مقایسات چندگانه Tukey و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: یافتههای این مطالعه نشان داد که 10 جلسه تحریک الکتریکی از ورزش درمانی عملکردی و درمان رایج فیزیوتراپی در کاهش اسپاستیسیتی، افزایش توانایی راه رفتن و کاهش سطح معلولیت سکته مغزی ایسکمی مؤثرتر بوده است (001/0˂p). اما این سه روش در افزایش قدرت مشت کردن با هم تفاوت معنیداری نداشتند (070/0=p).
نتیجهگیری: براساس یافتههای این مطالعه پیشنهاد میشود که تحریک الکتریکی عملکردی در درمان عوارض سکته مغزی نظیر اسپاستیسیتی، مشکل راه رفتن و کاهش معلولیت استفاده شود.
واژههای کلیدی: سکته مغزی ایسکمی، تحریک الکتریکی عملکردی، ورزش درمانی عملکردی، درمان رایج فیزیوتراپی
زمینه و هدف: سکته مغزی سومین علت ناتوانی و مرگومیر در جهان محسوب میشود. بنابراین، یافتن درمان جدیدی جهت افزایش توانبخشی معلولیت بعد از سکته مغزی مهم است. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر تحریک الکتریکی عملکردی و ورزش درمانی عملکردی در درمان سکته مغزی ایسکمی بود.
مواد و روشها: این کارآزمایی بالینی تصادفی شده، در کلینیک فیزیوتراپی فاطمیه(س) رفسنجان در سال 1397 انجام شد. تعداد 33 بیمار مبتلا به سکته مغزی ایسکمی، بهطور تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند که به ترتیب تحریک الکتریکی عملکردی، ورزش درمانی عملکردی و درمان رایج فیزیوتراپی طی 10 جلسه دریافت کردند. قدرت مشت کردن، شدت اسپاستیسیتی، توانایی راه رفتن و ارزیابی سطح معلولیت در طی جلسات اول، دهم و یک ماه بعد از درمان بررسی شد. دادهها با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه، دوطرفه با اندازهگیریهای مکرر به همراه آزمون مقایسات چندگانه Tukey و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: یافتههای این مطالعه نشان داد که 10 جلسه تحریک الکتریکی از ورزش درمانی عملکردی و درمان رایج فیزیوتراپی در کاهش اسپاستیسیتی، افزایش توانایی راه رفتن و کاهش سطح معلولیت سکته مغزی ایسکمی مؤثرتر بوده است (001/0˂p). اما این سه روش در افزایش قدرت مشت کردن با هم تفاوت معنیداری نداشتند (070/0=p).
نتیجهگیری: براساس یافتههای این مطالعه پیشنهاد میشود که تحریک الکتریکی عملکردی در درمان عوارض سکته مغزی نظیر اسپاستیسیتی، مشکل راه رفتن و کاهش معلولیت استفاده شود.
واژههای کلیدی: سکته مغزی ایسکمی، تحریک الکتریکی عملکردی، ورزش درمانی عملکردی، درمان رایج فیزیوتراپی
واژههای کلیدی: سکته مغزی ایسکمی، تحریک الکتریکی عملکردی، ورزش درمانی عملکردی، درمان رایج فیزیوتراپی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
توانبخشي و فيزيوتراپي
دریافت: 1398/4/10 | پذیرش: 1398/9/26 | انتشار: 1399/2/3
دریافت: 1398/4/10 | پذیرش: 1398/9/26 | انتشار: 1399/2/3
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
