جلد 19، شماره 4 - ( 4-1399 )
جلد 19 شماره 4 صفحات 340-325 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Yadegari Dehnavi M, Belali Kharaji M, Zare Mehrjerdi F, Pourentezari Zarch M. The Effects of Caffeine Consumption on Histomorphometric Changes of Seminal Vesicle and Epididymis in Rat Offspring: An Experimental Study. JRUMS 2020; 19 (4) :325-340
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5043-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5043-fa.html
یادگاری دهنوی مریم، بلالی خراجی محبوبه، زارع مهرجردی فاطمه، پورانتظاری زارچ مجید. اثر مصرف کافئین بر ساختار هیستومورفومتریک سمینال وزیکول و اپیدیدیم نوزادان موش صحرایی: یک مطالعه تجربی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1399; 19 (4) :325-340
دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد،
چکیده: (1737 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: از آنجایی‌که کافئین میتواند باعث کاهش حجم بیضه شده و تعداد سلولهای زایای بیضه موش صحرایی را کاهش میدهد. لذا هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر مصرف کافئین در دوره بارداری و شیردهی موش صحرایی بر بافت وزیکول سمینال و اپیدیدیم و هم‌چنین میزان موالید آنها بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی21 موش صحرایی ماده باردار به گروههای کنترل و تجربی (دو گروه) تقسیم شدند. کافئین محلول در آب، طی دوران بارداری و شیردهی به گروههای تجربی 1 و 2 داده شد (به ترتیب 26 و 45 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن روزانه). در روز 120 پس از تولد، پنج سر از موالید نر هر گروه بهصورت تصادفی انتخاب شدند و سمینال وزیکول و اپیدیدیم نوزادان خارج و پس از توزین، تثبیت و آماده‌سازی مقاطع بافتی، تغییرات ساختاری بافتی بررسی گردید. برای مقایسه داده‌های گروه‌ها با یکدیگر از آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی Tukeyاستفاده شد.
یافته ها: دوز بالای کافئین، میانگین ارتفاع اپیتلیوم سمینال وزیکول را نسبت به گروه کنترل کاهش داد ولی این کاهش از نظر آماری معنیدار نبود (909/0=P). افزایش ضخامت جدار عضلانی توبولها در گروه کافئین با دوز بالا نسبت به گروه کنترل دیده شد (001/0P<). ارتفاع اپیتلیوم اپیدیدیم در گروه کافئین با دوز بالا در مقایسه با گروه کنترل کاهش نشان داد (047/0P=) و قطرتوبولهای اپیدیدیم در گروه کافئین با دوز بالا در مقایسه با گروه کنترل کاهش نشان داد (001/0P<).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد کافئین با دوز بالا میتواند موجب تغییرات بافتی در ساختار سمینال وزیکول و اپیدیدیم موش صحرایی شود.
واژه های کلیدی: کافئین، سمینال وزیکول، اپیدیدیم، موش صحرایی
زمینه و هدف: از آنجایی‌که کافئین میتواند باعث کاهش حجم بیضه شده و تعداد سلولهای زایای بیضه موش صحرایی را کاهش میدهد. لذا هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر مصرف کافئین در دوره بارداری و شیردهی موش صحرایی بر بافت وزیکول سمینال و اپیدیدیم و هم‌چنین میزان موالید آنها بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی21 موش صحرایی ماده باردار به گروههای کنترل و تجربی (دو گروه) تقسیم شدند. کافئین محلول در آب، طی دوران بارداری و شیردهی به گروههای تجربی 1 و 2 داده شد (به ترتیب 26 و 45 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن روزانه). در روز 120 پس از تولد، پنج سر از موالید نر هر گروه بهصورت تصادفی انتخاب شدند و سمینال وزیکول و اپیدیدیم نوزادان خارج و پس از توزین، تثبیت و آماده‌سازی مقاطع بافتی، تغییرات ساختاری بافتی بررسی گردید. برای مقایسه داده‌های گروه‌ها با یکدیگر از آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی Tukeyاستفاده شد.
یافته ها: دوز بالای کافئین، میانگین ارتفاع اپیتلیوم سمینال وزیکول را نسبت به گروه کنترل کاهش داد ولی این کاهش از نظر آماری معنیدار نبود (909/0=P). افزایش ضخامت جدار عضلانی توبولها در گروه کافئین با دوز بالا نسبت به گروه کنترل دیده شد (001/0P<). ارتفاع اپیتلیوم اپیدیدیم در گروه کافئین با دوز بالا در مقایسه با گروه کنترل کاهش نشان داد (047/0P=) و قطرتوبولهای اپیدیدیم در گروه کافئین با دوز بالا در مقایسه با گروه کنترل کاهش نشان داد (001/0P<).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد کافئین با دوز بالا میتواند موجب تغییرات بافتی در ساختار سمینال وزیکول و اپیدیدیم موش صحرایی شود.
واژه های کلیدی: کافئین، سمینال وزیکول، اپیدیدیم، موش صحرایی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بافت شناسي
دریافت: 1398/8/23 | پذیرش: 1399/2/6 | انتشار: 1399/4/30
دریافت: 1398/8/23 | پذیرش: 1399/2/6 | انتشار: 1399/4/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
