مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

چکیده

  مقدمه و هدف: ادم و تریسموس از عوارض شایع بعد از عمل جراحی دندان‌های نهفته است. هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثرات دگزامتازون موضعی و داخل وریدی بر ادم و تریسموس به دنبال جراحی بافت سخت دندان‌های مولار سوم نهفته فک پایین می‌باشد.

  مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 20 نفر به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه 10 نفره تقسیم شدند. خارج کردن مولرهای سوم نهفته دوطرفه مندیبل تحت بی‌حسی موضعی انجام پذیرفت. گروه الف، 8 میلی‌گرم دگزامتازون وریدی و گروه ب، 4 میلی‌گرم دگزامتازون اینفیلتره موضعی برای هر طرف فک دریافت کردند. ادم ایجاد شده به وسیله متر نواری و سونوگرافی و تریسموس با اندازه‌گیری فاصله بین انسیزالی در حالت دهان باز قبل و بعد از عمل به وسیله خط‌کش مدرج تعیین شدند. داده‌ها به وسیله آزمون‌های آماری Mann-Wittney و Wilcoxon تجزیه و تحلیل شدند.

  یافته‌ها: روش‌های سونوگرافی و متر نواری (روش الف) نشان دادند که دگزامتازون موضعی به طور معنی‌داری از دگزامتازون وریدی در کاهش ادم بعد از جراحی اثر بخش‌تر می‌باشد (012/0= p )، تفاوت اثربخشی بین دگزامتازون موضعی و وریدی بر روی تریسموس از لحاظ آماری معنی‌دار نبود.

  نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که استفاده از دگزامتازون موضعی یک راهبرد درمانی اثر بخش در کاهش ادم بعد از جراحی دندان‌های مولر سوم فک پایین می‌باشد.

  واژه‌های کلیدی : دگزامتازون، ادم، تریسموس، مولر سوم نهفته