جلد 7، شماره 3 - ( 3-1387 )
جلد 7 شماره 3 صفحات 172-165 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
The Effect of Antinociceptive and Anti inflammatory of Hydro –Alcohol
Extract of Dorema aucheri on FormalinTest and Carrageenan Model in Rats. JRUMS 2008; 7 (3) :165-172
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5364-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5364-fa.html
مختاری مختار، شریعتی مهرداد، نیکنام حکیمه. اثرات ضد دردی و ضدالتهابی عصاره آبی - الکلی گیاه بیلهر (Dorema aucheri) با استفاده از تست فرمالین و مدل کاراژینان در موش صحرایی نر. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1387; 7 (3) :165-172
چکیده: (2240 مشاهده)
زمینه و هدف: با توجه به خواص عصاره‌های گیاهان خانواده چتریان، در این پژوهش به بررسی اثرات ضد دردی و ضد التهابی عصاره آبی – الکلی گیاه بیلهر پرداخته شده است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی از 80 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار با وزن تقریبی 200-190 گرم استفاده شد که به 10 گروه 8 تایی تقسیم شدند. برای بررسی اثرات ضد دردی از تست فرمالین و برای بررسی اثر ضد التهابی از مدل کاراژینان ایجاد کننده ادم پا در موش‌ها استفاده گردید. همه حیوان‌ها با دوز‌های200،100 و 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره بیلهر از طریق دهانی پیش‌درمانی شدند. به گروه کنترل هیچ دارویی تجویز نشد و گروه شاهد فقط آب مقطر دریافت کرد. 5-0 و 60-16 دقیقه بعد از تزریق فرمالین به ترتیب به عنوان مراحل حاد و مزمن درد در نظر گرفته شد. حجم پای حیوان بلافاصله و 5/2 ساعت پس از تزریق کاراژینان توسط جیوه اندازه‌گیری گردید. تجزیه و تحلیل آماری نتایج با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه ANOVA و t-test انجام شد.
یافته‌ها: نتایج به دست آمده نشان داد عصاره گیاه بیلهر به صورت وابسته به مقدار باعث کاهش معنی‌دار درد در مرحله حاد آزمون فرمالین می‌شود در حالیکه در مرحله مزمن فقط با مقدار حداکثر، درد کاهش می‌یابد. هم‌چنین یافته‌ها نشان داد عصاره این گیاه با مقدار حداکثر موجب کاهش ادم پا در آزمون کاراژینان می‌گردد.
نتیجه‌گیری: احتمالاً فلاوونوییدها با مهار فعالیت گیرنده‌های N- متیل – D -آسپارتات سبب کاهش کلسیم داخل سلولی می‌شوند و به دنبال آن فعالیت آنزیم سنتز کننده نیتریک اکساید و فسفو لیپاز A2 وابسته به کلسیم کاهش می‌یابد و اثرات ضد دردی بروز می‌کند. به نظر می‌رسد اثرات ضد التهابی عصاره گیاه بیلهر از طریق کاهش پروستاگلاندین‌ها صورت می‌گیرد. بنابراین نتایج حاصل می‌تواند موید اثرات ضد دردی و ضد التهابی گیاه فوق باشد.
واژه‌های کلیدی: درد، التهاب، بیلهر، موش صحرایی
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی از 80 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار با وزن تقریبی 200-190 گرم استفاده شد که به 10 گروه 8 تایی تقسیم شدند. برای بررسی اثرات ضد دردی از تست فرمالین و برای بررسی اثر ضد التهابی از مدل کاراژینان ایجاد کننده ادم پا در موش‌ها استفاده گردید. همه حیوان‌ها با دوز‌های200،100 و 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره بیلهر از طریق دهانی پیش‌درمانی شدند. به گروه کنترل هیچ دارویی تجویز نشد و گروه شاهد فقط آب مقطر دریافت کرد. 5-0 و 60-16 دقیقه بعد از تزریق فرمالین به ترتیب به عنوان مراحل حاد و مزمن درد در نظر گرفته شد. حجم پای حیوان بلافاصله و 5/2 ساعت پس از تزریق کاراژینان توسط جیوه اندازه‌گیری گردید. تجزیه و تحلیل آماری نتایج با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه ANOVA و t-test انجام شد.
یافته‌ها: نتایج به دست آمده نشان داد عصاره گیاه بیلهر به صورت وابسته به مقدار باعث کاهش معنی‌دار درد در مرحله حاد آزمون فرمالین می‌شود در حالیکه در مرحله مزمن فقط با مقدار حداکثر، درد کاهش می‌یابد. هم‌چنین یافته‌ها نشان داد عصاره این گیاه با مقدار حداکثر موجب کاهش ادم پا در آزمون کاراژینان می‌گردد.
نتیجه‌گیری: احتمالاً فلاوونوییدها با مهار فعالیت گیرنده‌های N- متیل – D -آسپارتات سبب کاهش کلسیم داخل سلولی می‌شوند و به دنبال آن فعالیت آنزیم سنتز کننده نیتریک اکساید و فسفو لیپاز A2 وابسته به کلسیم کاهش می‌یابد و اثرات ضد دردی بروز می‌کند. به نظر می‌رسد اثرات ضد التهابی عصاره گیاه بیلهر از طریق کاهش پروستاگلاندین‌ها صورت می‌گیرد. بنابراین نتایج حاصل می‌تواند موید اثرات ضد دردی و ضد التهابی گیاه فوق باشد.
واژه‌های کلیدی: درد، التهاب، بیلهر، موش صحرایی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
زيست شناسي
دریافت: 1399/2/28 | پذیرش: 1399/2/28 | انتشار: 1399/2/28
دریافت: 1399/2/28 | پذیرش: 1399/2/28 | انتشار: 1399/2/28
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
