جلد 5، شماره 3 - ( 9-1385 )
جلد 5 شماره 3 صفحات 142-137 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Survey of the Status of Estrogen and Prolactin Receptors in Breast Cancer. JRUMS 2006; 5 (3) :137-142
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5399-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5399-fa.html
بررسی وضعیت گیرنده‌های استروژن و پرولاکتین در سرطان پستان. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1385; 5 (3) :137-142
چکیده: (2315 مشاهده)
زمینه و هدف: وجود گیرنده‌های هورمونی در سلول‌های سرطانی از جنبه‌های مختلف حائز اهمیت است. بررسی وضعیت گیرنده‌های استروژنی در ارزیابی پاسخ سلول‌های سرطانی پستان به هورمون درمانی مهم است. در سال‌های اخیر مطالعات بسیاری روی گیرنده‌های پرولاکتین به خصوص در سرطان پستان انجام شده است. هدف مطالعه حاضر بررسی وضعیت گیرنده‌های استروژن و پرولاکتین در نمونه‌های سرطان پستان است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی چهل نمونه سرطان پستان مورد بررسی قرار گرفت. گیرنده استروژن با استفاده از روش اتصال توسط لیگاند رادیواکتیو سنجش شد. گیرنده آزاد و تام پرولاکتین با استفاده از پرولاکتین نشاندار شده با
ید 125(125I-PRL) سنجش گردید. برای سنجش گیرنده تام پرولاکتین از محلول کلرید منیزیم (5/3 مولار) استفاده شد.
یافته‌ها: 85% نمونه‌ها از نوع سرطان مهاجم مجرایی بودند و مشخص شد که به ترتیب 5/62%، 45% و 5/62% موارد دارای گیرنده استروژن، گیرنده پرولاکتین آزاد و گیرنده پرولاکتین تام هستند. 45% سلول‌های توموری مورد مطالعه دارای هر دو گیرنده استروژن و پرولاکتین تام بودند. ارتباط معنی‌داری (05/0p<) بین گیرنده استروژن و گیرنده پرولاکتین آزاد مشاهده شد. هم‌چنین ارتباط بین گیرنده استروژن و گیرنده پرولاکتین تام نیز معنی‌دار (05/0p<) بود. در این مطالعه هم‌چنین مشخص گردید که 20% نمونه‌ها دارای هیچ یک از گیرنده‌های استروژنی یا پرولاکتینی نیستند.
نتیجه‌گیری: با در نظر گرفتن وجود گیرنده‌های استروژنی و پرولاکتینی در سلول‌های توموری و نقش این هورمون‌ها در رشد سلول‌های سرطانی پستان اهمیت استفاده از داروهای ضد استروژنی و ضد پرولاکتینی در مهار رشد این تومورها مشخص می‌گردد.
واژه‌های کلیدی: سرطان پستان، گیرنده استروژن، گیرنده پرولاکتین، هورمون درمانی
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی چهل نمونه سرطان پستان مورد بررسی قرار گرفت. گیرنده استروژن با استفاده از روش اتصال توسط لیگاند رادیواکتیو سنجش شد. گیرنده آزاد و تام پرولاکتین با استفاده از پرولاکتین نشاندار شده با
ید 125(125I-PRL) سنجش گردید. برای سنجش گیرنده تام پرولاکتین از محلول کلرید منیزیم (5/3 مولار) استفاده شد.
یافته‌ها: 85% نمونه‌ها از نوع سرطان مهاجم مجرایی بودند و مشخص شد که به ترتیب 5/62%، 45% و 5/62% موارد دارای گیرنده استروژن، گیرنده پرولاکتین آزاد و گیرنده پرولاکتین تام هستند. 45% سلول‌های توموری مورد مطالعه دارای هر دو گیرنده استروژن و پرولاکتین تام بودند. ارتباط معنی‌داری (05/0p<) بین گیرنده استروژن و گیرنده پرولاکتین آزاد مشاهده شد. هم‌چنین ارتباط بین گیرنده استروژن و گیرنده پرولاکتین تام نیز معنی‌دار (05/0p<) بود. در این مطالعه هم‌چنین مشخص گردید که 20% نمونه‌ها دارای هیچ یک از گیرنده‌های استروژنی یا پرولاکتینی نیستند.
نتیجه‌گیری: با در نظر گرفتن وجود گیرنده‌های استروژنی و پرولاکتینی در سلول‌های توموری و نقش این هورمون‌ها در رشد سلول‌های سرطانی پستان اهمیت استفاده از داروهای ضد استروژنی و ضد پرولاکتینی در مهار رشد این تومورها مشخص می‌گردد.
واژه‌های کلیدی: سرطان پستان، گیرنده استروژن، گیرنده پرولاکتین، هورمون درمانی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
