BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-54-fa.html
خلاصه
سابقه و هدف: آزمون‌های کارکرد ریوی قبل از جراحی قفسه سینه می‌توانند در جهت ارزیابی خطر عوارض و مرگ و میر پس از عمل مفید باشند و به عنوان پایه‌ای جهت تخمین عملکرد قسمت باقی‌مانده ریه بعد از برداشتن ریه باشند. دیگر آزمون‌های مفید شامل حداکثر تهویه اختیاری (MVV)، ظرفیت انتشار ریوی منوکسیدکربن (DLCO)، اندازه‌گیری گازهای خون شریانی، اسکن تهویه و خونرسانی می‌باشند. هدف از تحقیق حاضر چگونگی و تعیین بیمارانی که کاندید عمل برداشتن ریه هستند در شرایط کشور ایران بود.
مواد و روش‌ها: طی یک مطالعه آینده‌نگر 26 بیمار طی سال‌های 1376 تا 1378 مورد بررسی قرار گرفتند، برای هر بیمار قبل و 3 ماه بعد از جراحی آزمون‌های تنفسی استاندارد انجام و مقادیر 1FEV، FVC، /FVC1FEV و MVV قبل و بعد از عمل مشخص شد و رابطه آن‌ها با مقدار برداشتن ریه، تشخیص بیماری، عوارض بعد از عمل بررسی شد.
یافته‌ها: از بین پارامترهای آزمون‌های کارکرد ریوی فقط درصد /FVC1FEV و VC/1FEV قبل و بعد از عمل با مقدار برداشتن ریه، تشخیص بیماری، عوارض پس از عمل و نمایه توده بدنی (BMI) رابطه آماری معنی‌دار داشتند. در افراد سیگاری نیز درصد /FVC1FEV و /VC1FEV پس از عمل افزایش نشان داد که اختلاف آماری معنی‌دار بود.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان می‌دهند که آزمون‌های کارکرد ریوی به تنهایی در انتخاب بیماران جهت عمل برداشتن ریه مفید نمی‌باشند و این آزمون‌ها بایستی در کنار سایر آزمون‌های بررسی ریوی بکار روند.
واژه‌های کلیدی: آزمون‌های کارکرد ریوی، عوارض، اعمال جراحی ریه
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
