جلد ۳، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۸۳ )
جلد ۳ شماره ۴ صفحات ۲۱۴-۲۰۷ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
The Role of ATP-Sensitive Potassium Channels and Opioid Receptors on Cimetidine Antinociception in Mouse. JRUMS 2004; 3 (4) :207-214
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5412-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5412-fa.html
میلادی‌گرجی حسین، رشیدی‌پور علی. نقش کانال‌های پتاسیمی حساس به ATP و گیرنده‌های اوپیوییدی بر اثرات ضددردی سایمتیدین در موش سوری. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. ۱۳۸۳; ۳ (۴) :۲۰۷-۲۱۴
چکیده: (۲۰۱۳ مشاهده)
سابقه و هدف: مطالعات اخیر نشان داده‌اند که سایمتیدین موجب عمل ضددردی به دنبال تزریق داخل بطن مغزی در موش صحرایی می‌شود و نیز عمل ضدالتهابی دارد اما مکانیسم عمل آ ن روشن نیست. هدف این مطالعه بررسی اثر ضددردی سایمتیدین به دنبال تزریق داخل صفاقی و تعیین نقش کانال‌های پتاسیمی حساس به ATP و گیرنده اوپیوییدی در ایجاد این اثر می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه از170 سر موش سوری نر با وزن 30-25 گرم و از مدلTail Flick به عنوان مدل سنجش درد حاد استفاده گردید. در این تجربه فعالیت ضددردی سایمتیدین (50 میلی‌گرم در کیلوگرم) و نقش گیرنده اوپیوییدی به وسیله نالوکسان ( 2 میلی‌گرم در کیلوگرم) مورد مطالعه قرار گرفت. هم‌چنین نقش باز کننده و مسدود کننده کانال پتاسیم به وسیله مینوکسیدیل (2میلی‌گرم در کیلوگرم) و گلی‌بنکلامید (5 میلی‌گرم در کیلوگرم) در فعالیت ضددردی سایمتیدین بررسی گردید. اثر سایمتیدین بر فعالیت ضددردی مرفین (5 میلی‌گرم در کیلوگرم) نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. تزریق داروها به صورت داخل صفاقی بوده به جز نالوکسان که زیر جلدی است.
یافته‌ها: سایمتیدین به صورت داخل صفاقی اثر ضددردی داشت (05/0p<). نالوکسان (با میانگین 41/3) و گلی‌بنکلامید (با میانگین 22/4) واحد هر کدام به تنهایی موجب کاهش آستانه درد (مدت زمان تأخیر در کشیدن دم) در موش‌ها گردید (000/0p=) اما تأثیری بر ضددردی سایمتیدین نداشتند (به ترتیب با میانگین 02/8 و 84/6). مینوکسیدیل به تنهایی موجب افزایش آستانه درد گردید (با میانگین 34/6) (003/0p=) اما تاثیری بر اثر ضددردی سایمتیدین نداشت (با میانگین 14/8). هم‌چنین سایمتیدین به طور معنی‌داری اثر ضددردی مرفین را افزایش داد (با میانگین 94/11) (0001/0p=).
نتیجه‌گیری: سایمتیدین به صورت تزریق محیطی نیز اثر ضددردی دارد که احتمالاً این اثر از طریق گیرنده اوپیوییدی و کانال پتاسیمی حساس به ATP اعمال نمی‌شود.
واژه‌های کلیدی: ضددردی، سایمتیدین، گیرنده اوپیوییدی، کانال پتاسیمی حساس به ATP
مواد و روش‌ها: در این مطالعه از170 سر موش سوری نر با وزن 30-25 گرم و از مدلTail Flick به عنوان مدل سنجش درد حاد استفاده گردید. در این تجربه فعالیت ضددردی سایمتیدین (50 میلی‌گرم در کیلوگرم) و نقش گیرنده اوپیوییدی به وسیله نالوکسان ( 2 میلی‌گرم در کیلوگرم) مورد مطالعه قرار گرفت. هم‌چنین نقش باز کننده و مسدود کننده کانال پتاسیم به وسیله مینوکسیدیل (2میلی‌گرم در کیلوگرم) و گلی‌بنکلامید (5 میلی‌گرم در کیلوگرم) در فعالیت ضددردی سایمتیدین بررسی گردید. اثر سایمتیدین بر فعالیت ضددردی مرفین (5 میلی‌گرم در کیلوگرم) نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. تزریق داروها به صورت داخل صفاقی بوده به جز نالوکسان که زیر جلدی است.
یافته‌ها: سایمتیدین به صورت داخل صفاقی اثر ضددردی داشت (05/0p<). نالوکسان (با میانگین 41/3) و گلی‌بنکلامید (با میانگین 22/4) واحد هر کدام به تنهایی موجب کاهش آستانه درد (مدت زمان تأخیر در کشیدن دم) در موش‌ها گردید (000/0p=) اما تأثیری بر ضددردی سایمتیدین نداشتند (به ترتیب با میانگین 02/8 و 84/6). مینوکسیدیل به تنهایی موجب افزایش آستانه درد گردید (با میانگین 34/6) (003/0p=) اما تاثیری بر اثر ضددردی سایمتیدین نداشت (با میانگین 14/8). هم‌چنین سایمتیدین به طور معنی‌داری اثر ضددردی مرفین را افزایش داد (با میانگین 94/11) (0001/0p=).
نتیجه‌گیری: سایمتیدین به صورت تزریق محیطی نیز اثر ضددردی دارد که احتمالاً این اثر از طریق گیرنده اوپیوییدی و کانال پتاسیمی حساس به ATP اعمال نمی‌شود.
واژه‌های کلیدی: ضددردی، سایمتیدین، گیرنده اوپیوییدی، کانال پتاسیمی حساس به ATP
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فيزيولوژي
دریافت: 1399/3/19 | پذیرش: 1399/3/19 | انتشار: 1399/3/19
دریافت: 1399/3/19 | پذیرش: 1399/3/19 | انتشار: 1399/3/19
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
