چکیده: (2079 مشاهده)
سابقه و هدف: بیماریزایی مالاریا عمدتاً بر تغییرات وسیع پارامترهای خونی و بیوشیمایی استوار است. مقادیر طبیعی این پارامترها بر حسب شرایط اقلیمی، نژادی و اقتصادی در جوامع مختلف متفاوت است و هنوز مطالعهای در این زمینه در ایران انجام نگرفته است. هدف از این مطالعه بررسی پارامترهای خونی و شیمیایی در مالاریای ویواکس بود.
مواد و روشها: در این مطالعه مقادیر هموگلوبین، هماتوکریت، شمارش گلبول قرمز و شاخصهای گلبول قرمز
(MCV و MCH) خون و نیز مقادیر سرمی بیلیروبین مستقیم و تام، پروتئین تام، آلبومین، کلسترول تام، ترانس آمینازها، آلکالین فسفاتاز و لاکتات دهیدروژناز تعداد 70 نفر بیمار مرد مبتلا به مالاریای ویواکس در شهرستان کهنوج در دو نوبت، یک بار قبل از شروع درمان اساسی با کلروکین و پریماکین و بار دیگر پس از خاتمه دوره درمان اندازهگیری گردید. سپس اختلاف میانگین مقادیر قبل و بعد از درمان آنها و همچنین ارتباط بین سن و شدت تغییرات هریک از این پارامترها از نظر آماری بررسی گردید.
یافتهها: مقادیر بعد از درمان پروتئین، آلبومین، کلسترول، هموگلوبین، هماتوکریت، گلبول قرمز و MCV با افزایش معنیداری همراه بود (001/0p<). در مقابل، مقادیر بعد از درمان بیلیروبین تام و مستقیم، ترانس آمینازها، آلکالین فسفاتاز، لاکتات دهیدروژناز سرم و MCH در حد معنی داری کاهش یافت (001/0p<). به علاوه از میان پارامترهای فوق، شدت تغییرات بیلیروبین مستقیم، کلسترول و فسفاتاز قلیایی سرم با سن بیماران همبستگی معکوس و معنیداری داشت.
نتیجهگیری: با توجه به شرایط بیماران و بازگشت مقادیر این پارامترها به حدود طبیعی خود در بعد از درمان، میتوان از الگوی تغییرات مقادیر برخی پارامترهای خونی و بیوشیمیایی، به ویژه کلسترول، آلکالین فسفاتاز و بیلیروبین مستقیم به عنوان شاخصی برای تعیین وخامت بیماری مالاریای ویواکس سود جست.
واژههای کلیدی: مالاریا، پلاسمودیوم ویواکس، پارامترهای خونی و بیوشیمیایی
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
انگل شناسي دریافت: 1399/3/19 | پذیرش: 1399/3/19 | انتشار: 1399/3/19