مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

چکیده

  زمینه و هدف: کالمودولین در مسیر سیگنالینگ مربوط به گیرنده‌های اپیوییدی دخیل است. هدف این مطالعه، بررسی اثر تزریق مزمن درون بطنی داروی W-7 که یک مهارکننده اختصاصی پروتئین کالمودولین است بر ایجاد تحمل به مورفین بوده است.

  مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی از 75 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن تقریبی 250-200 گرم استفاده شد. ابتدا با استفاده از دستگاه استرئوتاکس و مختصات بطن طرفی مغز بر اساس اطلس پاکسینوس و واتسون کانول‌گذاری جهت حیوان انجام شد و یک هفته برای بهبودی به حیوان فرصت داده شد. حیوانات مورفین را به صورت داخل صفاقی با مقدار روزانه 15 میلی‌گرم بر کیلوگرم به مدت 8 روز دریافت کردند. ایجاد تحمل به اثرات ضددردی مورفین با انجام آزمون Tail-Flick در روزهای 1، 3، 5 و 8 ارزیابی شد. داروی W-7 به صورت درون بطنی با مقادیر 25/0، 5/0 و 1 میکرومول به ازای هر موش، 10 دقیقه قبل از تجویز مورفین استفاده شد. در روزهایی که تست Tail-Flick انجام می‌شد داروی W-7 بعد از انجام آزمون تجویز گردید.

  یافته‌ها: تزریق مورفین به مدت 8 روز سبب ایجاد تحمل به اثرات ضددردی مورفین شد. تجویز داروی W-7 به صورت روزانه به مدت 8 روز در مقدار 25/0 میکرومول به ازای هر موش نتوانست مانع بروز تحمل به اثرات ضددردی مورفین شود ولی مقادیر بالاتر W-7 (5/0 و 1 میکرومول به ازای هر موش) به طور معنی‌داری سبب مهار ایجاد تحمل شد.

  نتیجه‌گیری: تجویز داخل بطنی W-7 به صورت مزمن موجب جلوگیری از بروز تحمل به اثرات ضددردی مورفین گردید. نتایج حاضر نشان‌دهنده نقش پروتئین کالمودولین و مسیرهای وابسته به آن در روند ایجاد تحمل به اثرات ضددری مورفین در پی تجویز مکرر این داروست.

  واژه‌های کلیدی: کالمودولین، تحمل، مورفین، W-7