زمینه و هدف: نشانگان اختلال استرس پس از سانحه در جانبازان، با سطح پایین بهزیستی معنوی همراه است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی خودکارآمدی در رابطه بین بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه با اجتناب تجربی انجام شد.
مواد و روشها: در این پژوهش توصیفی، تعداد 200 نفر جانباز مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه که در سال 1399 در بیمارستان روانپزشکی ایثار اردبیل بستری و تحت درمان بودند، بهعنوان نمونه هدفمند انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه بهزیستی معنوی Paloutzian و Ellison، پرسشنامه پذیرش و عمل II Bond و همکاران و مقیاس خودکارآمدی Sherer و Maddux استفاده شد. دادهها با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: برطبق نتایج، رابطه علّی بین اجتناب تجربی، خودکارآمدی و بهزیستی معنوی در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه براساس شاخصهای مختلف برازش تأیید شد. اجتناب تجربی (26/0-=β، 001/0>P) و خودکارآمدی (69/0=β، 001/0>P) بر بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس از سانحه اثر مستقیم دشت. همچنین اجتناب تجربی از طریق خودکارآمدی بر بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تأثیر غیرمستقیم داشت (504/0=β، 001/0>P).
نتیجهگیری: بهطور کلی نتایج نشان داد اجتناب تجربی به طور مستقیم و غیرمستقیم و با میانجیگری خودکارآمدی در میزان بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه نقش دارند. برگزاری کارگاههای آموزشی جهت کاهش اجتناب تجربی و افزایش خودکارآمدی و آگاهسازی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه از اثرات بهزیستی معنوی بر کیفیت زندگی آنها پیشنهاد میگردد.
واژههای کلیدی: جانباز، معنویت، اجتناب تجربی، خودکارآمدی، اختلال استرس پس از سانحه
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانپزشكي دریافت: 1400/1/23 | پذیرش: 1400/3/10 | انتشار: 1400/7/6