مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

چکیده

  زمینه و هدف: القاء بیهوشی و لوله‌گذاری تراشه باعث ایجاد تغییرات قلبی – عروقی می‌گردد. تاکنون چندین روش برای کنترل این تغییرات پیشنهاد شده است. این مطالعه جهت بررسی پایداری همودینامیکی در طی القاء بیهوشی و لوله‌گذاری تراشه پس از افزودن کتامین به داروهای القاء بیهوشی انجام شد.

  مواد وروش‌ها: 60 بیمار بزرگسال در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده به سه گروه مساوی تقسیم شدند: گروه اول تیوپنتال (4 میلی‌گرم بر کیلوگرم) + فنتانیل (3 میکروگرم بر کیلوگرم)، گروه دوم، تیوپنتال (4 میلی‌گرم بر کیلوگرم) + کتامین (1/0میلی‌گرم بر کیلوگرم) و گروه سوم تیوپنتال (4 میلی‌گرم بر کیلوگرم) + فنتانیل (3 میکروگرم بر کیلوگرم) + کتامین (1/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم) به طور وریدی جهت القاء بیهوشی دریافت کردند. پاسخ همودینامیکی با ارزیابی تغییرات فشار خون و ضربان قلب بلافاصله قبل از لارنگوسکوپی و 1، 3 ،5 و10 دقیقه بعد از آن ثبت شد.

  یافته‌ها: تغییرات فشار خون و ضربان قلب در طی القاء بیهوشی در گروه تیوپنتال - کتامین بیشتر از گروه تیوپنتال - فنتانیل و تیوپنتال - فنتانیل- کتامین بود (009/0= p ). پس از لارنگوسکوپی فشار خون در گروه تیوپنتال - کتامین و تیوپنتال - فنتانیل نسبت به گروه تیوپنتال - فنتانیل-کتامین به طور معنی‌داری (027/0= p ) بیشتر بود (گروه تیوپنتال - کتامین> گروه تیوپنتال - فنتانیل> گروه تیوپنتال - فنتانیل- کتامین). ضربان قلب پس از لارنگوسکوپی در گروه تیوپنتال - کتامین در مقایسه با گروه تیوپنتال - فنتانیل و تیوپنتال - فنتانیل - کتامین به طور معنی‌داری بالاتر (013/0= p ) بود(گروه تیوپنتال - کتامین> گروه تیوپنتال - فنتانیل> گروه تیوپنتال - فنتانیل-کتامین). در گروه تیوپنتال - فنتانیل - کتامین بعد از لارنگوسکوپی نسبت به قبل از لوله‌گذاری فشار خون و ضربان قلب بدون تغییر ماند.

  نتیجه‌گیری: تیوپنتال اضافه شده به فنتانیل و کتامین باعث کاهش بیشتری در ناپایداری همودینامیکی حین القاء بیهوشی و لوله‌گذاری تراشه نسبت به تیوپنتال اضافه شده به فنتانیل یا کتامین شد.

  واژه‌های کلیدی: تغییرات قلبی عروقی، تیوپنتال، فنتانیل، کتامین، لوله‌گذاری تراشه