جلد 20، شماره 7 - ( 7-1400 )                   جلد 20 شماره 7 صفحات 746-733 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Gholami A, Asadi A, Abdolmaleki A, Zahri S. Evaluating the Efficiency of Selenium Nanoparticles in the Production of Decellularized Neural Scaffold and the Ability to Preserve Stem Cells Cultured on Them: A Laboratory Study. JRUMS 2021; 20 (7) :733-746
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5943-fa.html
غلامی افسانه، اسدی اسداله، عبدالملکی آرش، زهری صابر. ارزیابی کارآیی نانوذرات سلنیوم در تولید داربست عصبی سلول‌زدایی شده و قابلیت حفظ سلول‌های بنیادی کشت شده بر روی آن‌ها: یک مطالعه آزمایشگاهی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1400; 20 (7) :733-746

URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5943-fa.html


محقق اردبیلی
چکیده:   (1161 مشاهده)
زمینه و هدف: سلنیوم یک عنصر کمیاب است و نانوذره آن دارای فعالیت ضد میکروبی بوده و به دلیل سمیت کم و عملکرد بیولوژیکی عالی دارای کاربردهای زیادی در مهندسی بافت می­باشد. هدف از این تحقیق تعیین تأثیر نانوذرات سلنیوم در برهم­کنش سلول­های بنیادی بر داربست سلول­زدایی شده عصب سیاتیک موش صحرایی بود.
ﻣﻮاد و روشﻫﺎ: در این مطالعه آزمایشگاهی تأثیر نانوذرات سلنیوم در برهمکنش سلول­های بنیادی بر داربست­های سلول­زدایی شده عصب سیاتیک موش صحرایی با استفاده از تکنیک سلول­زدایی ساندل داربست­های سلول­زدایی شده تهیه و در محلول بافر نمکی فسفات حاوی آنتی بیوتیک نگه­داری شد. ارزیابی بیومکانیکی و بافت شناسی داربست­ها به وسیله میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله بعد کشت سلول­های بنیادی چربی بر روی داربست انجام گرفت و میزان زنده­مانی سلول­ها در حضور نانوذرات سلنیوم از طریق آزمون سمیت شناسی (MTT) [3-(4, 5-dimethylthiazol-2-yl)-2, 5-diphenyltetrazolium bromide] سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی Tukey انجام شد.
یافته­ها: آزمون تست کششی نشان داد که بعد از سلول­زدایی اجزای ماتریکس خارج سلولی نظیر کلاژن، لامنین و الاستین در داربست حفظ شده است. هم­چنین محتوی DNA به طور معناداری در گروه داربست کاهش یافت (*P<0.01). نتایج آزمونMTT ، نشان داد که نانوذرات سلنیوم هیچ­گونه سمیتی بر سلول­های بنیادی کشت شده بر روی داربست ندارد.
نتیجه­گیری: قابلیت زیست­سازگاری داربست و زنده­مانی سلول­های بنیادی تحت تیمار با نانوذرات سلنیوم نسبت به گروه کنترل تفاوت قابل ملاحظه­ای نداشت. بنابراین می­تواند به عنوان یک فاکتور تقویت کننده برای افزایش کارآیی داربست­ها به منظور کاربرد در ترمیم ضایعات عصبی مورد ارزیابی قرار گیرد.
واژه­های کلیدی: نانوذرات سلنیوم، سلول­ بنیادی، داربست سلول­زدایی شده، ترمیم، مهندسی بافت
 
متن کامل [PDF 638 kb]   (502 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (862 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: زيست شناسي
دریافت: 1400/1/24 | پذیرش: 1400/4/23 | انتشار: 1400/7/26

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb