جلد 20، شماره 9 - ( 9-1400 )
جلد 20 شماره 9 صفحات 988-973 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Taghavi H, Ebadi M, Kazemi S. Designing and Testing a Causal Model of Academic Adjustment Based on Behavioral Emotion Regulation with the Mediating Role of Mindfulness in Orphan and Poorly Supervised Students: A Descriptive Study. JRUMS 2021; 20 (9) :973-988
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6050-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6050-fa.html
تقوی حسین، عبادی متینه، کاظمی سلیم. طراحی و آزمون مدل علی سازگاری تحصیلی براساس تنظیم رفتاری هیجان با نقش میانجی ذهن آگاهی در دانشآموزان بیسرپرست و بدسرپرست:
یک مطالعه توصیفی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1400; 20 (9) :973-988
دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده: (811 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: مشکلات تحصیلی، اجتماعی و روانشناختی دانشآموزان بیسرپرست و بدسرپرست، نیاز بهتوجه ویژه دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف طراحی و آزمون مدل علی سازگاری تحصیلی بر اساس تنظیم رفتاری هیجانی با نقش میانجی ذهن آگاهی در دانشآموزان بیسرپرست و بدسرپرست انجام شد.
مواد و روشها: روش پژوهش حاضر توصیفی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشآموزان بیسرپرست و بدسرپرست استان اردبیل در سال تحصیلی 1400-1399 تشکیل دادند که تعداد 210 نفر از آن‌ها به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و در این پژوهش شرکت کردند. جهت جمعآوری دادهها از سه پرسش‌نامه استاندارد شده سازگاری تحصیلی Sinha و Sing، تنظیم رفتاری هیجان Kraaij و Garnefski و ذهن آگاهی Brown و Ryan استفاده شد. دادههای جمعآوری شده با استفاده از تحلیل همبستگی Pearson و مدلسازی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: نتایج بهدست آمده نشان داد که تنظیم رفتاری هیجان (163/0=β) و ذهن آگاهی (678/0=β) اثر مستقیم و مثبت بر سازگاری تحصیلی دارند (001/0>P). هم‌چنین نتایج مربوط به شاخصهای برازش مدل نیز نشان داد که ذهن آگاهی میتواند میانجی روابط بین تنظیم رفتاری هیجان با سازگاری تحصیلی باشد.
نتیجهگیری: بهطور کلی، میانجیگری ذهن آگاهی را در رابطه بین تنظیم رفتاری هیجان و سازگاری تحصیلی دانشآموزان بیسرپرست و بدسرپرست میتوان تأیید کرد. با توجه به معنادار شدن مدل ارائه شده و تأیید نقش میانجی ذهن آگاهی، به درمانگران و مشاوران حیطه تحصیلی توصیه میشود در وهله اول متغیر مهم تنظیم رفتاری هیجان را مورد بررسی و سنجش قرار دهند و نقش مهم متغیرهای واسطهای را در نظر بگیرند.
واژههای کلیدی: تنظیم هیجان، ذهن آگاهی، سازگاری، بی سرپرست، دانش آموزان
زمینه و هدف: مشکلات تحصیلی، اجتماعی و روانشناختی دانشآموزان بیسرپرست و بدسرپرست، نیاز بهتوجه ویژه دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف طراحی و آزمون مدل علی سازگاری تحصیلی بر اساس تنظیم رفتاری هیجانی با نقش میانجی ذهن آگاهی در دانشآموزان بیسرپرست و بدسرپرست انجام شد.
مواد و روشها: روش پژوهش حاضر توصیفی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشآموزان بیسرپرست و بدسرپرست استان اردبیل در سال تحصیلی 1400-1399 تشکیل دادند که تعداد 210 نفر از آن‌ها به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و در این پژوهش شرکت کردند. جهت جمعآوری دادهها از سه پرسش‌نامه استاندارد شده سازگاری تحصیلی Sinha و Sing، تنظیم رفتاری هیجان Kraaij و Garnefski و ذهن آگاهی Brown و Ryan استفاده شد. دادههای جمعآوری شده با استفاده از تحلیل همبستگی Pearson و مدلسازی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: نتایج بهدست آمده نشان داد که تنظیم رفتاری هیجان (163/0=β) و ذهن آگاهی (678/0=β) اثر مستقیم و مثبت بر سازگاری تحصیلی دارند (001/0>P). هم‌چنین نتایج مربوط به شاخصهای برازش مدل نیز نشان داد که ذهن آگاهی میتواند میانجی روابط بین تنظیم رفتاری هیجان با سازگاری تحصیلی باشد.
نتیجهگیری: بهطور کلی، میانجیگری ذهن آگاهی را در رابطه بین تنظیم رفتاری هیجان و سازگاری تحصیلی دانشآموزان بیسرپرست و بدسرپرست میتوان تأیید کرد. با توجه به معنادار شدن مدل ارائه شده و تأیید نقش میانجی ذهن آگاهی، به درمانگران و مشاوران حیطه تحصیلی توصیه میشود در وهله اول متغیر مهم تنظیم رفتاری هیجان را مورد بررسی و سنجش قرار دهند و نقش مهم متغیرهای واسطهای را در نظر بگیرند.
واژههای کلیدی: تنظیم هیجان، ذهن آگاهی، سازگاری، بی سرپرست، دانش آموزان
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانپزشكي
دریافت: 1400/3/24 | پذیرش: 1400/6/27 | انتشار: 1400/9/28
دریافت: 1400/3/24 | پذیرش: 1400/6/27 | انتشار: 1400/9/28
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
