جلد 21، شماره 8 - ( 8-1401 )
جلد 21 شماره 8 صفحات 852-835 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.semnan.REC1399.012
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khosravani Poor H, Mir mohammad khani M, Najafi L, Davar Panah M A. The Mediating Role of Demographic Variables in the Relationship Between High-Risk Behaviors and HIV/AIDS in the Referrals to Behavioral Disease Counseling Centers of Shiraz University of Medical Sciences in 2020: A Descriptive Study. JRUMS 2022; 21 (8) :835-852
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6517-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6517-fa.html
خسروانی پور حجت اله، میر محمد خانی مجید، نجفی لیلا، داور پناه محمد علی. نقش میانجی متغیرهای دموگرافیک در ارتباط بین رفتارهای پرخطر با اچ آی وی/ ایدز در مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره بیماریهای رفتاری دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1399: یک مطالعه توصیفی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1401; 21 (8) :835-852
دانشگاه علوم پزشکی سمنان
چکیده: (546 مشاهده)
زمینه و هدف: اچ آی وی/ ایدز بیماری نوپدیدی است که رابطه تنگاتنگی با رفتارهای پرخطر دارد و گروههای مختلف سنی، جنسی، نژادی، فرهنگی، طبقات اجتماعی و اقتصادی را تحت تأثیر قرار داده است. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی متغیرهای دموگرافیک در ارتباط بین رفتارهای پرخطر با اچ آی وی/ ایدز بود.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی با استفاده از روش سرشماری بر روی 3838 نفر از مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره بیماریهای رفتاری دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1399 انجام شد. ابزار جمعآوری دادهها نرمافزار کشوری ثبت مشاوره بیماریهای رفتاری شامل متغیرهای دموگرافیک و رفتارهای پرخطر در دو گروه اچ آی وی/ ایدز شناسایی شده مثبت و منفی بود. از مدلسازی معادلات ساختاری جهت تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها: بر اساس مدل نهایی، متغیرهای دموگرافیک 46/13 درصد از موارد ابتلاء به بیماری را تبیین میکنند، اما رفتارهای پرخطر 40/44 درصد از موارد ابتلاء را تبیین میکنند. پس قدرت تبیین متغیرهای دموگرافیک در ابتلاء به بیماری نسبت به رفتارهای پرخطر پایینتر است، بنابراین متغیرهای دموگرافیک نقش میانجی ندارند. رابطه بین متغیرهای دموگرافیک با رفتارهای پرخطر و اچ آی وی/ ایدز از لحاظ آماری معنادار بود (001/0>p).
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای مطالعه حاضر، متغیرهای دموگرافیک نقش میانجی ندارند و با توجه به معنادار بودن ارتباط متغیرهای دموگرافیک با رفتارهای پرخطر و همچنین با ایدز، لذا متغیرهای دموگرافیک نقش مخدوش کننده دارند. بنابراین برنامه های آموزشی مستمر در زمینه پیشگیری و کنترل رفتارهای پرخطر، در کاهش بروز ایدز بسیار کمک کننده خواهد بود.
واژههای کلیدی: نقش میانجی، رفتارهای پرخطر، متغیرهای دموگرافیک، اچ آی وی/ ایدز، مراکز مشاوره
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی با استفاده از روش سرشماری بر روی 3838 نفر از مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره بیماریهای رفتاری دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1399 انجام شد. ابزار جمعآوری دادهها نرمافزار کشوری ثبت مشاوره بیماریهای رفتاری شامل متغیرهای دموگرافیک و رفتارهای پرخطر در دو گروه اچ آی وی/ ایدز شناسایی شده مثبت و منفی بود. از مدلسازی معادلات ساختاری جهت تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها: بر اساس مدل نهایی، متغیرهای دموگرافیک 46/13 درصد از موارد ابتلاء به بیماری را تبیین میکنند، اما رفتارهای پرخطر 40/44 درصد از موارد ابتلاء را تبیین میکنند. پس قدرت تبیین متغیرهای دموگرافیک در ابتلاء به بیماری نسبت به رفتارهای پرخطر پایینتر است، بنابراین متغیرهای دموگرافیک نقش میانجی ندارند. رابطه بین متغیرهای دموگرافیک با رفتارهای پرخطر و اچ آی وی/ ایدز از لحاظ آماری معنادار بود (001/0>p).
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای مطالعه حاضر، متغیرهای دموگرافیک نقش میانجی ندارند و با توجه به معنادار بودن ارتباط متغیرهای دموگرافیک با رفتارهای پرخطر و همچنین با ایدز، لذا متغیرهای دموگرافیک نقش مخدوش کننده دارند. بنابراین برنامه های آموزشی مستمر در زمینه پیشگیری و کنترل رفتارهای پرخطر، در کاهش بروز ایدز بسیار کمک کننده خواهد بود.
واژههای کلیدی: نقش میانجی، رفتارهای پرخطر، متغیرهای دموگرافیک، اچ آی وی/ ایدز، مراکز مشاوره
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آمار و اپيدميولوژي
دریافت: 1401/2/6 | پذیرش: 1401/8/11 | انتشار: 1401/8/28
دریافت: 1401/2/6 | پذیرش: 1401/8/11 | انتشار: 1401/8/28
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
