مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

چکیده

  زمینه و هدف: افزایش موجودیت اسید چرب آزاد، به افزایش اکسیداسیون چربی و کاهش اکسیداسیون کربوهیدرات در عضلات اسکلتی بدن منجر می‌شود. این مطالعه، به منظور تعیین اثر مکمل‌سازی ال-کارنیتین به همراه تزریق هپارین روی متابولیسم کربوهیدرات هنگام ورزش هوازی انجام شد.

  مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 30 دانشجوی پسر غیر ورزشکار دانشگاه آزاد اسلامی ساوه در قالب دو گروه کنترل و تجربی آزمون ارگومتری زیربیشینه Astrand را در دو مرحله جداگانه با فاصله زمانی یک هفته اجرا نمودند. مرحله اول: اجرای آزمون ورزشی در گروه تجربی (بدون مصرف ال‌کارنیتین یا تزریق هپارین) و گروه کنترل بدون استفاده از دارونما انجام گرفته و در مرحله دوم آزمون ورزشی بعد از مصرف ال- کارنیتین یا تزریق هپارین در گروه تجربی و استفاده از مصرف خوراکی و تزریقی لاکتوز (دارونما) در گروه کنترل انجام شد. در هر دو مرحله پس از انجام آزمون، غلظت پلاسمایی گلوکز و لاکتات اندازه‌گیری و تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون t صورت گرفت.

  یافته‌‌ها: یافته‌‌های مطالعه عدم تغییر غلظت پلاسمایی گلوکز (6±91 در مقابل 7±91 میلی‌گرم در دسی‌لیتر) را به واسطه مصرف ال-کارنیتین و تزریق هپارین در گروه تجربی نشان داد. غلظت لاکتات پلاسما نیز در گروه تجربی (61/0±1/5 در مقابل 59/0±47/4 میلی‌گرم در دسی‌لیتر) تغییر معنی‌داری نداشت. همه متغیرهای وابسته در گروه کنترل به واسطه مصرف دارونما بدون تغییر ماندند.

  نتیجه‌گیری: یافته‌‌های این مطالعه نشان داد که افزایش موجودیت اسید چرب آزاد، متابولیسم کربوهیدرات یا عملکرد استقامتی را متأثر نمی‌کند. مطالعات بیشتری برای تعیین اثر دقیق این مکمل‌سازی‌‌ها روی متابولیسم چربی- کربوهیدرات و عملکرد استقامتی مورد نیاز است.

  واژه‌‌های کلیدی: ال-کارنیتین، هپارین، متابولیسم گلوکز، ورزش، اسید چرب آزاد