جلد 21، شماره 11 - ( 11-1401 )
جلد 21 شماره 11 صفحات 1114-1103 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.PIAU.REC. 1400.014
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pourjafarian J, kazemzadeh Y, arshadi S, Mohammadnejadpanah Kandi Y, banaei far A. The Effect of Endurance Training with Nano-Curcumin Supplementation on p53-p21 Axis and TERF2 Gene Expression in Muscle Tissue of Male Wistar Rats:
An Experimental Study. JRUMS 2023; 21 (11) :1103-1114
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6562-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6562-fa.html
پورجعفریان جلال، کاظم زاده یاسر، ارشدی سجاد، محمدنژادپناه کندی یحیی، بنایی فر عبدالعلی. تأثیر تمرین استقامتی به همراه مصرف مکمل نانوکورکومین بر محور p21-p53 و بیان ژن TERF2 در بافت عضلانی موشهای صحرایی نر نژاد ویستار: یک مطالعه تجربی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1401; 21 (11) :1103-1114
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران.
چکیده: (430 مشاهده)
زمینه و هدف: آپوپتوز یک برنامه منظم مرگ سلولی است که با تغییرات مورفولوژیک مانند چروکیده شدن سلول، متراکم شدن کروماتین و قطعه قطعه شدن DNA مشخص می‌شود. هدف از پژوهش حاضر تأثیر تمرین استقامتی و مصرف مکمل نانوکورکومین بر محور p21-p53 و بیان ژن TERF2 (Telomeric repeat-binding factor 2) در بافت عضلانی موشهای نر نژاد ویستار بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 24 سر موش نر با میانگین وزنی 20±200 گرم به صورت تصادفی به 4 گروه کنترل سالم، تمرین استقامتی، نانوکورکومین، تمرین استقامتی+ نانوکورکومین تقسیم شدند. تمرین استقامتی در 4 هفته طبق پروتکل اجرا گردید. همزمان موشهای گروه‌های نانوکورکومین به میزان 80 میلیگرم به ازای هر کیلو وزن بدن مکمل مصرف نمودند. شاخصها بهروشReal-Time PCR و تجزیه و تحلیل دادهها با آنالیز واریانس دو‌طرفه انجام شد.
یافته‌ها: نتایج تفاوت معناداری در TERF2، p53 (Protein 53) و p21 (Protein 21) بین چهار گروه را نشان داد (05/0>P). در گروه تمرین استقامتی و نانوکورکومین + تمرین استقامتی، میانگین متغیر TERF2 و p53 به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود (05/0>P). همچنین، تفاوت معناداری بین گروه تمرین استقامتی و گروه نانوکورکومین مشاهده شد که میانگین p53 در گروه تمرین استقامتی به طور معناداری بالاتر از گروه نانوکورکومین بود (05/0>P).
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تمرین استقامتی به همراه مصرف مکمل نانوکورکومین، بیان ژن TERF2 را افزایش داده و می‌تواند سرعت کوتاه شدن تلومر و پیری را کاهش دهد. همچنین، افزایش پروتئین p53 و p21 در هنگام تمرین استقامتی و مصرف مکمل نانوکورکومین احتمالاً منجر به توقف چرخه سلولی و آپوپتوز شود.
واژههای کلیدی: تمرین استقامتی، TERF2، محور p21-p53، نانوکورکومین، موش صحرایی
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 24 سر موش نر با میانگین وزنی 20±200 گرم به صورت تصادفی به 4 گروه کنترل سالم، تمرین استقامتی، نانوکورکومین، تمرین استقامتی+ نانوکورکومین تقسیم شدند. تمرین استقامتی در 4 هفته طبق پروتکل اجرا گردید. همزمان موشهای گروه‌های نانوکورکومین به میزان 80 میلیگرم به ازای هر کیلو وزن بدن مکمل مصرف نمودند. شاخصها بهروشReal-Time PCR و تجزیه و تحلیل دادهها با آنالیز واریانس دو‌طرفه انجام شد.
یافته‌ها: نتایج تفاوت معناداری در TERF2، p53 (Protein 53) و p21 (Protein 21) بین چهار گروه را نشان داد (05/0>P). در گروه تمرین استقامتی و نانوکورکومین + تمرین استقامتی، میانگین متغیر TERF2 و p53 به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود (05/0>P). همچنین، تفاوت معناداری بین گروه تمرین استقامتی و گروه نانوکورکومین مشاهده شد که میانگین p53 در گروه تمرین استقامتی به طور معناداری بالاتر از گروه نانوکورکومین بود (05/0>P).
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تمرین استقامتی به همراه مصرف مکمل نانوکورکومین، بیان ژن TERF2 را افزایش داده و می‌تواند سرعت کوتاه شدن تلومر و پیری را کاهش دهد. همچنین، افزایش پروتئین p53 و p21 در هنگام تمرین استقامتی و مصرف مکمل نانوکورکومین احتمالاً منجر به توقف چرخه سلولی و آپوپتوز شود.
واژههای کلیدی: تمرین استقامتی، TERF2، محور p21-p53، نانوکورکومین، موش صحرایی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تربيت بدني
دریافت: 1401/3/5 | پذیرش: 1401/11/3 | انتشار: 1401/12/2
دریافت: 1401/3/5 | پذیرش: 1401/11/3 | انتشار: 1401/12/2
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
