جلد 21، شماره 7 - ( 7-1401 )
جلد 21 شماره 7 صفحات 728-715 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.UMA.REC.1401.015
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hosseini Sadr A, Ebadi M, Mohammadnezhad Devin A, Basharpoor S. The Effectiveness of Painting Therapy Based on Mindfulness on Emotional Expression in Female Students with Test Anxiety Disorders:
A Quasi-Experimental Study. JRUMS 2022; 21 (7) :715-728
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6612-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6612-fa.html
حسینی صدر علیرضا، عبادی متینه، محمدنژاد دوین عارفه، بشرپور سجاد. اثربخشی نقاشی درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر ابرازگری هیجان در دانش‌آموزان دختر دارای اختلال اضطراب امتحان: یک مطالعه نیمه تجربی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1401; 21 (7) :715-728
دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده: (1912 مشاهده)
زمینه و هدف: نقاشی درمانی به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است و با وجود اینکه نتایج مثبت در درمان بالینی داشته است، اما به ندرت مورد پژوهش قرار گرفته است. لذا هدف از این مطالعه تعیین اثربخشی نقاشی درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر ابرازگری هیجان در دانش‌آموزان دختر دارای اختلال اضطراب امتحان بود.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی است و جامعه آماری پژوهش کلیه دانش‌آموزان دختر دوره اول متوسطه مدارس منطقه 9 تهران در سال 1400-1401 بود که 30 دختر (15 نفر گروه کنترل و 15 نفر گروه آزمایش) با روش نمونهگیری در دسترس و گمارش تصادفی انتخاب شدند. گروه آزمایش تحت آموزش نقاشی درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی (10 جلسه 60 دقیقهای) قرار گرفتند. گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکردند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه اضطراب امتحان Abolghasemi و همکاران، پرسشنامه ابرازگری هیجان King و Emmonsو پروتکل درمانی نقاشی درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی Seyedesmaili Ghomi و همکاران استفاده شد. از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و تحلیل کوواریانس چندمتغیره جهت تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که نقاشی درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی در تعدیل ابرازگری هیجانی در مرحله پس آزمون مؤثر بود (001/0p<). مجذور اتا نشان داد 681/0 از واریانس ابراز هیجان مثبت، 632/0 از واریانس صمیمیت و 695/0 از واریانس ابراز هیجان منفی، ناشی از شرایط آزمایشی است.
نتیجه گیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر، استفاده از آموزش نقاشی درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بهعنوان یک مداخله روانشناختی در جهت بهبود شرایط روانی و جسمی کودکان دارای اضطراب امتحان پیشنهاد میشود.
واژه های کلیدی: هیجان، اضطراب امتحان، ذهن آگاهی، نقاشی، درمان، دانش‌آموزان
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی است و جامعه آماری پژوهش کلیه دانش‌آموزان دختر دوره اول متوسطه مدارس منطقه 9 تهران در سال 1400-1401 بود که 30 دختر (15 نفر گروه کنترل و 15 نفر گروه آزمایش) با روش نمونهگیری در دسترس و گمارش تصادفی انتخاب شدند. گروه آزمایش تحت آموزش نقاشی درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی (10 جلسه 60 دقیقهای) قرار گرفتند. گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکردند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه اضطراب امتحان Abolghasemi و همکاران، پرسشنامه ابرازگری هیجان King و Emmonsو پروتکل درمانی نقاشی درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی Seyedesmaili Ghomi و همکاران استفاده شد. از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و تحلیل کوواریانس چندمتغیره جهت تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که نقاشی درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی در تعدیل ابرازگری هیجانی در مرحله پس آزمون مؤثر بود (001/0p<). مجذور اتا نشان داد 681/0 از واریانس ابراز هیجان مثبت، 632/0 از واریانس صمیمیت و 695/0 از واریانس ابراز هیجان منفی، ناشی از شرایط آزمایشی است.
نتیجه گیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر، استفاده از آموزش نقاشی درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بهعنوان یک مداخله روانشناختی در جهت بهبود شرایط روانی و جسمی کودکان دارای اضطراب امتحان پیشنهاد میشود.
واژه های کلیدی: هیجان، اضطراب امتحان، ذهن آگاهی، نقاشی، درمان، دانش‌آموزان
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
