Ethics code: IR.KMU.REC.1398.082
Shojaei M, Rokhbakhsh-Zamin F, Rezazadeh Zarandi E, Sarafzadeh F, Khoshroo S M R. The Frequency of Antibiotic Resistance of Clinical Isolates of Clostridioides difficile to Commonly Used Antibiotics in Hospitalized Patients of Educational Hospitals of Kerman City During 2018-2020. JRUMS 2022; 21 (9) :955-970
URL:
http://journal.rums.ac.ir/article-1-6756-fa.html
شجاعی محمدسعید، رخ بخش زمین فرخ، رضازاده زرندی ابراهیم، صراف زاده فرهاد، خوشرو سید محمدرضا. بررسی فراوانی مقاومت آنتیبیوتیکی در ایزولههای کلینیکی کلستریدیوئیدس دیفیسیل به آنتیبیوتیکهای رایج درمانی در بیماران بستری در بیمارستانهای آموزشی شهر کرمان طی سالهای ۱۳۹۷-۱۳۹۹. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1401; 21 (9) :955-970
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6756-fa.html
دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
چکیده: (796 مشاهده)
زمینه و هدف: کلستریدیوئیدس دیفیسیل یکی از عوامل اصلی اسهال مرتبط با آنتیبیوتیک میباشد. پی بردن به الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی آن به منظور کاهش شیوع و همچنین درمان عفونت ناشی از این باکتری (Clostridioides difficile infection; CDI) از اهمیت بهسزایی برخوردار است. هدف از انجام این تحقیق تعیین مقاومت آنتیبیوتیکی کلستریدیوئیدس دیفیسیل نسبت به آنتیبیوتیکهای رایج درمانی، خصوصاً ونکومایسین و مترونیدازول بهعنوان مؤثرترین راه درمان عفونت کلستریدیوئیدس دیفیسیل میباشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، ۴۱۷ نمونه مدفوع اسهالی از بیماران بستری در بیمارستانهای آموزشی شهر کرمان طی سالهای ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۹ گرفته شد. نمونهها روی محیط کشت سیکلوسرین سفوکسیتین فروکتوز آگار کشت و ایزولههای مشکوک به کلستریدیوئیدس دیفیسیل جداسازی شدند. شناسایی ژن cdd-3 برای تشخیص قطعی باکتری صورت پذیرفت. مقاومت آنتیبیوتیکی به روش انتشار دیسک و با استفاده از دیسکهای ونکومایسین، مترونیدازول، ریفامپین، آموکسیسیلین/کلاولانیک اسید، اریترومایسین، ایمیپنم، سیپروفلوکساسین و کلیندامایسین بررسی شد. نتایج به صورت تعداد و درصد گزارش شد.
یافته ها: در مجموع ۶۸ (۳/۱۶ درصد) ایزوله کلستریدیوئیدس دیفیسیل جداسازی شد. اکثر ایزولهها به ونکومایسین و مترونیدازول حساس بودند درحالیکه میزان مقاومت این ایزولهها به سیپروفلوکساسین و کلیندامایسین بالا بود. فراوانی ایزولههای مقاوم به چند دارو ۹/۷۷ درصد مشاهده شد.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ونکومایسین هنوز داروی انتخابی مناسب برای درمان عفونت کلستریدیوئیدس دیفیسیل میباشد. همچنین، فراوانی ایزولههای مقاوم به آنتیبیوتیکهای القا کننده عفونت کلستریدیوئیدس دیفیسیل (اریترومایسین، کلینداماسین، سیپروفلوکساسین) و ایزولههای مقاوم به چند دارو زیاد میباشد. لذا با تجویز مناسب آنتی بیوتیک میتوان از گسترش سویه های مقاوم به آنتیبیوتیک این باکتری جلوگیری کرد.
واژه های کلیدی: کلستریدیوئیدس دیفیسیل، مقاومت آنتیبیوتیکی، مقاومت چند دارویی، کرمان
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
ميكروبيولوژي دریافت: 1401/8/16 | پذیرش: 1401/10/3 | انتشار: 1401/9/28