دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده: (4322 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به شیوع بالای اختلالهای اضطرابی و افسردگی در دانشجویان و نقش انعطافناپذیری روانشناختی در طیف وسیعی از مسائل روانشناختی، پژوهش حاضر با هدف مقایسه مؤلفههای انعطافناپذیری روانشناختی در دانشجویان مبتلا به اختلالات افسردگی اساسی، اضطراب فراگیر، اضطراب اجتماعی و دانشجویان عادی انجام گرفت.
مواد و روشها: در این پژوهش توصیفی، 30 فرد مبتلا به افسردگی اساسی، 30 فرد مبتلا به اضطراب فراگیر و 30 فرد مبتلا به اضطراب اجتماعی به روش نمونهگیری هدفمند و 30 فرد بههنجار به روش نمونهگیری در دسترس، از بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامههای مشخصات جمعیتشناختی و مقیاس ارزیابی جامع فرآیندهای درمان پذیرش و تعهد گردآوری شد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل واریانس چند متغیره و Scheffe test استفاده شد.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که افراد بههنجار در تمام مولفههای انعطافناپذیری روانشناختی نمرات پایینتری از سه گروه بیمار کسب کردند (001/0p<). در بین سه گروه بیمار نیز افراد افسرده در مؤلفه همجوشی شناختی و اجتناب تجربهای (37/240=F، 001/0p<) و افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر در مؤلفه خود مفهوم سازی شده و تسلط گذشته و آینده (76/108=F، 001/0p<) ، به طور معنیداری نمرات بالاتری از دو گروه دیگر کسب کردند.
نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش به نظر میرسد که مؤلفههای انعطافناپذیری روانشناختی میتوانند به عنوان عواملی مهم در آسیبشناسی روانی افراد مبتلا به اختلالات افسردگی و اضطرابی مورد توجه قرار گیرند.
واژههای کلیدی: اختلال افسردگی اساسی، اختلال اضطراب فراگیر، اختلال اضطراب اجتماعی، دانشجویان، تبریز
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانپزشكي دریافت: 1397/4/2 | پذیرش: 1397/10/16 | انتشار: 1398/2/25