جلد 19، شماره 2 - ( 2-1399 )                   جلد 19 شماره 2 صفحات 154-137 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Faghih-Mirzaei E, Ameri A, Forootanfar H, Rouholamini H, Shamsadini-pour M, Jafari M. Design and Synthesis of Novel N1-(Phenoxyethyl) Theobromine Derivatives and Evaluation of Their Cytotoxicity by in-vitro Method with Molecular Docking Study: A Laboratory Study. JRUMS 2020; 19 (2) :137-154
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4940-fa.html
فقیه میرزایی احسان، عامری عالیه، فروتن فر حمید، روح الامینی حسنیه السادات، شمس الدینی پور محدثه، جعفری ماندانا. طراحی و سنتز مشتقات جدید N1-(فنوکسی اتیل) تئوبرومین و ارزیابی سمیت سلولی آنها به روش برون‌تنی همراه با مطالعه داکینگ مولکولی: یک مطالعه آزمایشگاهی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1399; 19 (2) :137-154

URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4940-fa.html


دانشگاه علوم پزشکی کرمان
متن کامل [PDF 591 kb]   (793 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (2240 مشاهده)
متن کامل:   (1617 مشاهده)
مقاله پژوهشی
مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
دوره 19، اردیبهشت 1399، 154-137
 
طراحی و سنتز مشتقات جدید N1-(فنوکسی اتیل) تئوبرومین و ارزیابی سمیت سلولی آنها به روش برون‌تنی همراه با مطالعه داکینگ مولکولی: یک مطالعه آزمایشگاهی
 
احسان فقیه میرزایی[1]، عالیه عامری[2]، حمید فروتنفر[3]، حسنیهالسادات روحالامینی[4]، محدثه شمسالدینیپور[5]، ماندانا جعفری[6]
 
دریافت مقاله: 17/6/98      ارسال مقاله به نویسنده جهت اصلاح: 4/8/98             دریافت اصلاحیه از نویسنده: 26/11/98             پذیرش مقاله: 29/11/98
 
چکیده
زمینه و هدف: سرطان به‌عنوان یکی از معضلات عمده سلامت، یکی از علت­های اصلی مرگ و میر در سطح جهان می‌باشد. مشتقات گزانتین از جمله تئوبرومین، یک دسته از ترکیبات مؤثر در کنترل سرطان می­باشند. در این مطالعه یکسری مشتقات جدید فنوکسی اتیل تئوبرمین با استخلاف در موقعیت N1 طراحی و فعالیت سمیت سلولی آنها ارزیابی شد. هم­چنین، مطالعات داکینگ مولکولی جهت پیش­بینی مکانیسم احتمالی آن‌ها انجام شد.
مواد و روش­ها:  در این مطالعه آزمایشگاهی،  ابتدا، ترکیبات 2، 3 و a-l5 سنتز شدند. سمیت سلولی تمام ترکیبات جدید سنتز شده با روش رنگ سنجی بر پایه MTT (Methylthiazolyldiphenyl-tetrazolium bromide)، علیه 4 رده سلولی سرطانی انسان مورد مطالعه قرار گرفتند. نرم افزار Autodock برای تعیین انرژی­های اتصال این ساختارها بر روی آنزیم­های تتراهیدروفولات ردوکتاز انسانی، اکتو-'5-نوکلئوتیداز انسانی (e5NT) و فسفودی استراز انسانی استفاده شد. داده‌‌ها با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شدند.
یافته­ها: نتایج حاصل از مطالعات داکینگ، انرژی اتصال پذیری قابل قبولی (kcal/mol 42/8-) را در برابر e5NT نشان داد. نتایج حاصل از بررسی سمیت سلولی نشان داد که بیش­ترین اثر سمیت سلولی علیه سلول A549 و MCF-7 رخ داده است (ترکیب e5 به ترتیب با IC50 برابر با 65/86 و 09/161 میکرومولار).
نتیجه­گیری: نتایج مطالعات داکینگ مولکولی، انرژی اتصال قابل قبولی در برابر آنزیم اکتو-5'-نوکلئوتیداز نشان داد. در میان مشتقات سنتز شده، ترکیب a5 با پایین­ترین سطح ΔG (kcal/mol 42/8-) به عنوان بهترین مهارکننده این آنزیم انتخاب شد. اثرات مناسب سمیت سلولی در غلظت­های مختلف ترکیبات سنتز شده بر روی رده­های سلولی MCF7 و A549  مشاهده شد.
واژه­های کلیدی: سمیت سلولی، مدل سازی مولکولی، مشتقات تئوبرومین، سنتز
 
 
 
مقدمه
سرطان یک بیماری است که با تغییر مکانیسم­های کنترل حاکم بر بقاء سلول، تکثیر و تمایز مشخص می­شود. دلایل سرطان بسیار و متنوع است (به عنوان مثال، عوامل شیمیایی، محیطی، ویروسی و جهش­زا)، اما همه این عوامل در نهایت منجر به ایجاد بی­نظمی در بیان پروتئین انکوژن­ها که عوامل کنترل زندگی طبیعی سلول می­باشند، می­شوند. درمان سرطان می­تواند شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی آنتی نئوپلاستیک و غیره باشد [1].
در حال حاضر عوامل شیمی درمانی به طور کلی در درمان سرطان استفاده می­شود. با این حال، با بیش­تر این عوامل، مشکلات جدی به لحاظ سمیت جانبی و ظهور سلول­های مقاوم وجود دارد [2]. بسیاری از سرطان­ها هنوز به شیمی درمانی پاسخ نمی­دهند و دیگر سرطان­هایی که در ابتدا پاسخ می­دهند، ممکن است بعداً مقاوم شوند. بنابراین شیمی درمانی هنوز ناکافی می­باشد و تمایل فراوانی برای کشف ترکیبات جدید با فعالیت­های ضد سرطان قوی تر وجود دارد] 4-3[.
گزانتین­ها و مشتقات آن­ها یک گروه از آلکالوئیدها هستند که در گیاهان یافت می­شوند. گزانتین­ها اسکلتی مشابه با پورین‌ها دارند [5]. این ساختارهای پورین مانند به عنوان عامل درمانی در بیماری آلزایمر، آسم، سرطان، دیابت، درمان درد، پارکینسون، عوارض کلیوی، دیورتیک، بیماری­های تنفسی [5]، التهاب، بهبود هوشیاری و شناخت، افسردگی [6]، بیماری عروقی محیطی و بیماری مغز و اعصاب استفاده شده­اند [7]. کافئین، تئوبرمین و تئوفیلین از معروفترین مشتقات گزانتین­ها هستند [5]. تئوبرومین یک آلکالوئید تلخ است که عمدتاً در گیاه کاکائو یافت می­شود. این ترکیب در شکلات، برگ گیاه چای و دانه­های گیاه کولا وجود دارد. علاوه بر این، این ترکیب در بعضی از داروها نیز موجود است [8].
گزارش­های متعدد نشان داده است که استفاده همزمان از کافئین با عوامل شیمی درمانی باعث افزایش اثرات ضد سرطان برای استخوان و سارکوم بافت­های نرم می­شود [9]. مشتقات گزانتین‌ها از جمله تئوبرومین می­تواند در چرخه سلولی G2 checkpoint را که برای ترمیم دزوکسی ریبونوکلئیک اسید (DNA) آسیب دیده ضروری است، مهار کنند [10]. استفاده از مشتقات گزانتین ممکن است حساسیت سلول­های تومور به ترکیباتی که ترمیم کننده تخریب­های DNA هستند را افزایش دهد [5]. مکانیسم دیگری که تئوبرومین می­تواند با سرطان مبارزه کند مهار ارتباط درون سلولی بین شکاف (gap junctional intercellular communication) است که به شدت با سرطانزایی به خصوص در روند پیشرفت تومور در انواع مختلف سرطان‌ها از جمله سرطان کبد، معده و سرطان روده بزرگ ارتباط دارد [8].
مشتقات گزانتین می­تواند انتقال داروهای ضد تومور را از طریق غشای سلولی افزایش دهند [2]. مطالعه دیگری نشان داد که متیل گزانتین­ها اثرات ضد توموری مربوط به آلکیله کننده­ها، که می­تواند به جلوگیری از ترمیم DNA نسبت داده شود، را تشدید کنند. از ­این­رو این عوامل میزان مرگ و میر عوامل آلکیله کننده در برابر سلول­های تومور را افزایش میدهند [11]. بررسی­های انجام شده نشان داده است که برخی از مشتقات تئوبرومین دارای فعالیت آنتی پرولیفراتیو می­باشند. علاوه بر­این، افزایش نفوذ دوکسوروبیسین و فعالیت ضد تومور هم در حضور این مشتقات به دست آمده است [12، 2].
با توجه به اثرات گزارش شده از مشتقات تئوبرومین در درمان و کنترل سرطان، در مطالعه حاضر،12 ترکیب از مشتقات فنوکسی اتیل تئوبرومین با استخلاف موقعیت N1 ساخته­ شد (شکل 1) و فعالیت­های سمیت سلولی آنها با استفاده از روش رنگ­سنجی بر پایه (Methylthiazolyldiphenyl-tetrazolium bromide) MTT مورد بررسی قرار گرفت. سپس، مطالعات داکینگ مولکولی برای پیش­بینی و پیشنهاد مکانیزم احتمالی فعالیت انجام شد.
مواد و روش­ها
این مطالعه آزمایشگاهی در دانشکده داروسازی کرمان (سال 1396) صورت گرفت. همچنین این مطالعه دارای کد اخلاق از دانشگاه علوم پزشکی کرمان به شماره ثبتی IR.KMU.REC.1396.2104 می‌باشد. مواد اولیه تئوبرمین و 2-کلرو اتانول از شرکت Acros Organics (Geel, Belgium) خریداری شدند. سایر مواد شیمیایی و حلال­های مورد استفاده از شرکت مواد شیمیایی Merck Chemicals (Darmstadt, Germany) تهیه ­شد. تمام حلال­ها دارای درجه خلوص بالایی بودند. پیشرفت واکنش با استفاده از روش کروماتوگرافی لایه نازک (TLC, Thin Layer Chromatography) بر روی صفحات سیلیکاژلی GF254 بررسی و با استفاده از نورUV  (254 نانومتر) مشاهده ­شد. نقطه ذوب توسط دستگاه تعیین نقطه ذوب مدل IA9200 ساخت الکتروترمال انگلستان تعیین شده­است. دستگاه طیف سنجی FT-IR مدل ALPHA شرکت  Brukerانگلستان برای طیف­های مادون قرمز (IR) مورد استفاده قرار گرفت (قرص­های KBr). طیف Hydrogen-1 nuclear magnetic resonance (H-NMR1) با استفاده از دستگاه اسپکترومتر 300 مدلDPX 300 شرکت Bruker انگلستان در حلال DMSO˗d6 ثبت و تمام مقادیر جابجایی شیمیایی با واحد δ (ppm) اندازه­گیری شد. الگوهای شکاف­ها به این صورت می­باشد: s یکتایی؛ d دوتایی؛ m چندتایی؛ br پهن و dd دوتایی در دوتایی [13].
روش سنتز 3و7-دی هیدرو-دی متیل-1-(2-هیدروکسی اتیل)-1-پورین-2و6-دی اون(2):
ترکیب (2) از تئوبرومین (1) با استفاده از روش زیر سنتز شد [14].
مقدار 18/0 گرم (1میلی مول) از تئوبرومین و 28/0 گرم (2 میلی مول) پتاسیم کربنات به یک بالن 50 میلی­لیتری ته گرد منتقل شد و حجم 5 میلی­لیتر از حلال دی متیل فرم آمید به آن اضافه شد، مخلوط واکنش را تحت رفلاکس قرار داده و سپس 1/0 میلی لیتر (1 میلی­مول) از 2-کلرواتانول به آن افزوده شد. بعد از گذشت یک ساعت در حالی که مخلوط واکنش توسط چرخاننده مغناطیسی (مدل MR 3002 شرکت Heidolph ساخت آلمان) هم زده می­شد، مجدداً 1/0 میلیلیتر (1 میلی­مول) از 2-کلرواتانول به آن افزوده گردید. ظرف واکنش به مدت یک روز در دمای 80 درجه سانتی­گراد هم زده شد. رسوب سفید تشکیل شده پس از جدا سازی به آون منتقل شد تا کاملا خشک شود.
برای خالص­سازی محصول، به رسوب باقی مانده 10 میلیلیتر اتیل استات داغ اضافه و به مدت 15 دقیقه توسط چرخاننده مغناطیسی هم زده شد. محصول در اتیل استات حل می‌شود و ماده اولیه در رسوب باقی می‌ماند. در پایان، مخلوط حاصل را صاف کرده تا نمک و ماده اولیه جدا شوند. اتیل استات حاوی محصول را کنار گذاشته تا کریستال تشکیل شود و جهت استفاده در مراحل بعد در ظرف سربسته نگهداری ‌شد [14].
روش سنتز 3و7-دی هیدرو-3و7 دی متیل-1-(4-متیل بنزین سولفونات اتیل)-1-پورین-2و6-دی اون (3):
ترکیب (3) با توجه به مراحل واکنش تعریف شده در ذیل از ترکیب 3و7-دی هیدرو-3و7 دی متیل-1-(2-هیدروکسی اتیل)-1-پورین-2و6-دی اون (2) سنتز شد [15].
ابتدا 224/0 گرم (1 میلی­مول) از محصول مرحله قبل ترکیب 3و7-دی هیدرو-3و7 دی متیل-1-(2-هیدروکسی اتیل)-1-پیورین-2و6-دی اون (2) را توزین کرده به همراه 7 میلی­لیتر حلال دی کلرومتان، 19/0 گرم (1 میلی­مول) پاراتولوئن سولفونیل کلرید و 4/1 میلی­لیتر (2/0 میلی­مول) تری اتیل آمین به یک بالن ته گرد 50 میلی­لیتری منتقل شد. مخلوط واکنش در حالی که توسط چرخاننده مغناطیسی هم زده می­شد، به مدت 24 ساعت تحت رفلاکس قرار گرفت. پس از انجام کامل واکنش به آن آب اضافه کرده و به کمک قیف دکانتور استخراج انجام شد، فاز آلی را جدا کرده و به آن نمک Na2SO4 اضافه شد تا آب را به خود جذب کند. پس از صاف کردن، فاز آلی کنار گذاشته­ شد تا تشکیل کریستال دهد و در نهایت کریستال‌های تشکیل­ شده در اتانول داغ حل شد و به آن زغال فعال اضافه گردید. پس از صاف­کردن محلول زیر صافی کنار گذاشته ­شد تا تبلور مجدد صورت گیرد [15].
سنتز مشتقات N1-(فنوکسی اتیل) تئوبرومین (l-a5)
با تبدیل شدن گروه هیدروکسیل در مولکول تئوبرمین به یک گروه ترک­کننده خوب در مرحله قبل، در این مرحله تئوبرومین توسیلات محصول شماره (3) با نوکلئوفیل­های مختلف برای تولید محصولات مورد نظر ترکیب می‌شود.
ابتدا 5/1 میلی­مول از ترکیبات (l-a4) توزین و به یک بالن ته گرد 50 میلی­لیتری منتقل شد. سپس مقدار 5/1 میلی­مول تئوبرومین توسیلات توزین و به بالن افزوده شد. در ادامه 8 میلی­لیتر دی­متیل­فرمامید (DMF, Dimethylformamide) به عنوان حلال به ظرف واکنش اضافه شد. سپس 2/0 گرم (5/1 میلی­مول) پتاسیم کربنات به ظرف واکنش افزوده­ شد. مخلوط واکنش درحالی که توسط چرخاننده مغناطیسی هم زده می­شد، برای ترکیب (a5) به مدت 24 ساعت تحت رفلاکس قرار گرفت. مدت زمان همزدن برای ترکیبات (b5 و k5) 48 ساعت و برای بقیه ترکیبات (cdefghij5 و l5) 72 ساعت بود. محلول واکنش به بشر حاوی آب و یخ همراه با هم زدن افزوده شد و رسوب حاصل شد. رسوب حاصل با روش تبلور مجدد در محلول یک به یک دی کلرومتان و آب خالص سازی شد و ترکیبات (l-a5) به صورت کریستال­های سفید رنگ خالص تشکیل شدند. تمام ترکیبات با بازده خوب به دست آمدند. داده­های فیزیکی و طیفی ترکیبات (l-a5) در جدول 1 و جدول 2 ذکر شده ­است [16].
به منظور بررسی اثرات سمیت سلولی ترکیبات سنتز شده آزمون رنگ سنجی مبتنی بر MTT اعمال شد. چهار رده سلولی سرطان­های ریه (A549)، پستان (MCF-7)، کبد (HepG2) و شبه نورون (PC12) توسط مرکز ذخایر زیستی ایران (IBRC) تهران، ایران تامین و در محیط کشت Dulbecco's Modified Eagle Medium (DMEM) توسط سرم جنین گاوی(FBS)  (10%) در یک انکوباتور CO2 (5%) (Galaxy 170S، شرکت New Brunswick، کانادا) و در دمای 37 درجه سانتی گراد کشت شدند. سپس سلول­ها در فاز رشد برداشت شدند و به طور جداگانه و در میکروپلیت 96 خانه کشت و به مدت 24 ساعت در دمای 37 درجه سانتی­گراد انکوبه شدند که کاملا به ته ظرف بچسبند. سپس، غلظت مورد نظر (1000-1/0 میکرومولار) از هر یک از ترکیبات سنتز ­شده و دوکسوروبیسین (8-25/0 میکرومولار) به عنوان کنترل مثبت به چاهک­های مربوطه اضافه ­شد و به مدت 24 ساعت انکوبه گردید. پس از آن، محیط کشت هر چاهک با محلول MTT (20 میکرو لیتر، 5 میلی­گرم در میلی­لیتر) جایگزین و به مدت4 ساعت انکوبه شد تا کریستال­های فورمازان تشکیل شوند. سپس با افزودن دی متیل سولفوکساید (DMSO) (100 میکرولیتر) کریستال­های فورمازان حل و جذب مربوط به هر چاهک در 570 نانومتر به وسیله دستگاه میکروپلیت ریدر ثبت گردید. هر آزمایش سه بار تکرار شد و درصد زندهمانی (در مقایسه با گروه کنترل) برای محاسبه مقدار IC50 با استفاده از نرم افزار SPSS مورد استفاده قرار گرفت.
مطالعات داکینگ مولکولی به منظور بررسی برهم­کنش پروتئین-لیگاند با استفاده از نرم افزار AutoDock 4.2 (ADT)  انجام شد ]18-17]. گرید باکس بر اساس لیگاند وابسته با فاصله Å 375/0و در ابعاد 60 × 60 × 60 ساخته ­شد. هیدروژن قطبی به ساختار لیگاند اضافه شد. بارهای کلمن برای پروتئین و بارهای Gasteigere Huckel برای لیگاند محاسبه شد. پارامترهای ژنتیک الگوریتم برای 100 اجرا، 2500000 ارزیابی انرژی و 150 میزان جمعیت تنظیم شد. ارزیابی نتایج با دسته بندی مجموعه­های مختلف و با توجه به انرژی اتصال پیش­بینی شده انجام شد. تجزیه و تحلیل خوشه­ها در قسمت نتایج داکینگ با استفاده از root-mean-square deviation (RMSD) با قدرت Å 2 انجام گرفت. تجزیه و تحلیل مدل­های کمپلکس گیرنده/لیگاند پس از پیوند موفق a5 و5'-nucleotidase ، برپایه پارامترهایی مانند فاصله پیوند هیدروژنی، برهمکنش­های آمینو اسید، انرژی اتصال و جهت­گیری ترکیب داک شده در سایت فعال انجام شد [19].
نتایج
ترکیبات هدف (a-l5) طی سه مرحله واکنش از تئوبرومین (1) ساخته (شکل 1) و با روش­های طیف سنجی  FTIR وHNMR به طور کامل شناسایی شدند. ترکیبات 2 و 3 به ترتیب با بازده 24 درصد و 84 درصد سنتز شد و نقاط ذوب آن­ها به ترتیب برابر با  °C190 و˚C 148 محاسبه شد. این ترکیبات به صورت یک تک لکه بر روی کاغذ TLC با Rf‌های به ترتیب برابر با 21/0 و 44/0 دیده شدند (سیستم حلال:  اتانول و  n-هگزان (1 : 1)). داده­های مربوط به خصوصیات فیزیکوشیمیایی و روش­های طیف سنجی ترکیبات هدف (l-a5) در جدول 1 و جدول 2 ذکر شده است.
 

شکل 1- شمای سنتز واکنش عمومی برای سنتز ترکیبات هدف (a-l5).

جدول 1- نتایج حاصل از بررسی خصوصیات فیزیکی ترکیبات سنتز شده a-l5
ترکیب استخلاف (R) رنگ رسوب بازده
(%)
نقطه ذوب
(˚C)
فاکتور ماندن
(Rf)
ضریب توزیع اکتانول/آب محاسباتی
(clog pa)
a  (3-نیترو)3-NO2 سفید 54 189-187 23/0 20/2
b  (2و4-دی نیترو)2,4-diNO2 زرد 53 231-227 30/0 77/1
c  (4-نیترو)4-NO2 سفید 65 199-196 39/0 20/2
d  (2-نیترو)2-NO2 زرد 51 175-171 16/0 92/1
e  (4-برمو)4-Br سفید 68 165-162 26/0 16/3
f  (4-فلورو-3-متیل)4-F-3-CH3 قهوه ای 66 152-148 48/0 94/2
g  (4-فلورو)4-F زرد 63 153-150 45/0 44/2
h  (3و4-دی کلرو)3,4-diCl قهوه ای 56 163-158 39/0 65/3
i  (2-کلرو)2-Cl سفید 57 174-171 38/0 78/2
j  (4-فلورو-3-کلرو)4-F-3-Cl سفید 52 152-148 23/0 20/3
k  (4-کلرو)4-Cl سفید 72 172-169 42/0 01/3
l  (هیدرو)H سفید 64 136-132 42/0 15/2
 
(a لگاریتم محاسبه شده مربوط به ضریب توزیع بین - n اکتانول و آب است

 
جدول2- نتایج حاصل از آنالیز طیف سنجی مادون قرمز (FTIR) و رزونانس مغناطیس هسته­ای (NMR) ترکیبات سنتز شده a-l5
ترکیب استخلاف (R) FT-IR (KBr)
υmax (cm-1)
1H NMR (300 MHz, DMSO–d6)
δ (ppm)
a  (3-نیترو)3-NO2 1705/43 (C=O), 1653/64 (C=N), 1528/05, 1348/66 (NO2) 8/03 (1H, s, –N=CH–),7/77–7/80 (1H, m, Ar–H), 7/70 (1H, t, J=2/1Hz, Ar–CH), 7/56 (1H, t, J=8.4Hz, Ar–CH), 7/39–7.43 (1H, m, Ar–CH), 4/29 (4H, t, J=3.6Hz, –CH2–), 3/88 (3H,s, –N–CH3), 3/40 (3H,s, –N–CH3)
b  (2و4-دی نیترو)2,4-diNO2 1706/12 (C=O), 1649/68 (C=N), 1532/17, 1339/74 (NO2) 8/70 (1H, d, J=2.7Hz, Ar–H), 8/46–8/50 (1H,m, Ar–H), 8/03 (1H, s, –N=CH–),7/65 (1H, d, J=9.3Hz, Ar–H), 4/56 (2H, t, J=5.4Hz, –CH2–),4/28 (2H, t, J=5.4Hz, –CH2–), 3/87 (3H, s, –N–CH3), 3/40 (3H, s, –N–CH3)
c  (4-نیترو)4-NO2 1704/00 (C=O), 1647/82 (C=N), 1547/55, 1338/89 (NO2) 8/18 (2H, d, J=8/7Hz, Ar–H), 8/03 (1H, s, –N=CH–), 7/14 (2H, d, J=8/7Hz, Ar–H), 4/30 (4H, d, J=3.6Hz, –CH2–), 3/88 (3H, s, –N–CH3), 3/41 (3H, s, –N–CH3).
d  (2-نیترو)2-NO2 1702/22 (C=O), 1645/75 (C=N), 1521/69, 1346/04 (NO2) 8/03 (1H, s, –N=CH–), 7/82 (1H, d, J=7.2Hz, Ar–H), 7/62 (1H, t, J=6.9Hz, Ar–H), 7/41 (1H, t, J=7.8Hz, Ar–H), 7/10 (1H, t, J=6/9Hz, Ar–H), 4/37 (2H, s, –CH2–), 4/26 (2H, s, –CH2–), 3/88 (3H, s, –N–CH3), 3/41 (3H, s, –N–CH3).
e  (4-برمو)4-Br 1706/28 (C=O), 1655/53 (C=N) 8/03 (1H, s, –N=CH–), 7/41–7/44 (2H, m, Ar–H), 6/90–6/93 (2H, m, Ar–H), 4/22–4/26 (2H, t, J=5.4Hz, –CH2–), 4/12–4/17 (2H, t, J=6.3Hz, –CH2–), 3/89 (3H, s, –N–CH3), 3/42 (3H, s, –N–CH3).
f  (4-فلورو-3-متیل)4-F-3-CH3 1699/93 (C=O), 1660/63 (C=N), 1201/21 (C–F) 8/03 (1H, s, –N=CH–), 7/01 (1H, t, J=9.3Hz, Ar–H), 6/83–6/85 (1H, m, Ar–H), 6/73–6/78 (1H,m, Ar–H), 4/22 (2H, t, J=6.3Hz, –CH2–), 4/10 (2H, t, J=6.3Hz, –CH2–), 3/89 (3H, s, Ar–CH3), 3/42 (3H, s, –N–CH3), 2/18 (3H, s, –N–CH3).
g  (4- فلورو)4-F 1700/03 (C=O), 1661/21 (C=N), 1204/32 (C–F) 8/03 (1H, s, –N=CH–), 7/10 (2H, t, J=8.3Hz Ar–H), 6/94–6/98 (2H, m, Ar–H), 4/23 (2H, t, J=5.4Hz, –CH2–), 4/13 (2H, t, J=5.7Hz, –CH2–), 3/89 (3H, s, –N–CH3), 3/42 (3H, s, –N–CH3).
h  (3و4-دی کلرو)3,4-diCl 1707/17 (C=O), 1650/16 (C=N), 745/29 (C–Cl) 8/04 (1H, s, –N=CH–), 7/50 (1H, d, J=9Hz, Ar–H), 7/24 (1H, d, J=2.7Hz, Ar–H), δ =6/94–6/97(1H, m, Ar–H), 4/23 (4H, t, J=3/9Hz, –CH2–), δ =3/89 (3H, s, –N–CH3), 3/2 (3H, s, –N–CH3).
i  (2-کلرو)2-Cl 1700/95 (C=O), 1652/85 (C=N), 749/25 (C–Cl) 8/03 (1H, s, –N=CH–), 7/37–7/44 (1H, m, Ar–H), 7/26–7/32 (1H, m, Ar–H), 7/19–7/21 (1H, m, Ar–H), 6/92–7/01 (1H, m, Ar–H), 4/28 (4H, t, J=4.5Hz, –CH2–), 3/89 (3H, s, –N–CH3), 3/42 (3H, s, –N–CH3).
j  (4-فلورو-3- کلرو)4-F-3-Cl 1705/13 (C=O), 1662/48 (C=N), 1214/59 (C-F), 749/25 (C-Cl) 8/04 (1H, s, –N=CH–), 7/31 (1H, t, J=9Hz, Ar–H), 7/15–7/19 (1H, m, Ar–H), 6/92–6/97(1H, m, Ar–H), ), 4/22 (2H, t, J=5.1Hz, –CH2–), 4/18 (2H, t, J=4.8Hz, –CH2–), 3/9 (3H, s, –N–CH3), 3/42 (3H, s, –N–CH3).
k  (4-کلرو)4-Cl 1709/98 (C=O), 1653/35 (C=N), 744/20 (C–Cl) 8/01 (1H, s, –N=CH–), 7/29 (2H, d, J=9Hz,Ar–H), 6/96 (2H, d, J=8.7Hz,Ar–H), 4/22 (2H, t, J=6Hz, –CH2–), 4/14 (2H, t, J=5.7Hz, –CH2–), 3/88 (3H, s, –N–CH3), 3/40 (3H, s, –N–CH3).
l  (هیدرو)H 1700/28 (C=O), 1658/00 (C=N) 8/03 (1H, s, –N=CH–), 7/25–7/33(2H, m, Ar–H), 6/90–7/00 (3H, m, Ar–H), 4/25(2H, t, J=7.2Hz, –CH2–), 4/14 (2H, t, J=6Hz, –CH2–), 3/89 (3H, s, –N–CH3), 3/42 (3H, s, –N–CH3).
 
 
ترکیبات سنتز شده برای بررسی اثرات سمیت سلولی آن­ها روی چهار رده سلولی سرطانی (A549، MCF-7، HepG2 و PC12) با استفاده از تست رنگ سنجی مبتنی برMTT ، در مقایسه با دوکسوروبیسین به عنوان داروی مرجع مورد آزمایش قرار گرفتند. مقادیرIC50  محاسبه شده در جدول 3 گزارش شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که مقادیر IC50  همه ترکیبات در مقایسه با دوکسوروبیسین به صورت معنی داری کمتر بودند.
 
جدول 3- فعالیت­های سمیت سلولی (IC50) (میکرومولار) ترکیبات سنتز شده و کنترل استاندارد
ترکیب استخلاف (R)   رده سلولی   میانگین**
A549 MCF7 HEPG2 PC12
a*  (3-نیترو)3-NO2   63/418 68/510 82/381 08/455   55/441
b*  (2و4-دی نیترو)2,4-diNO2   09/243 04/435 83/303 79/456   69/359
c*  (4-نیترو)4-NO2   45/373 67/167 88/595 60/461   65/399
d*  (2-نیترو)2-NO2   18/353 14/181 10/488 68/394   28/354
e*  (4-برمو)4-Br   65/86 09/161 41/552 57/287   93/271
f*  (4-فلورو-3-متیل)4-F-3-CH3   29/433 40/516 50/369 34/452   88/442
g*  (4-فلورو)4-F   88/462 14/322 36/547 44/473   46/451
h*  (3و4-دی کلرو)3,4-diCl   34/244 08/451 24/350 50/454   04/375
i*  (2-کلرو)2-Cl   55/291 61/535 97/396 13/533   32/439
j*  (4-فلورو-3-کلرو)4-F-3-Cl   08/426 67/567 58/376 02/474   09/461
k*  (4-کلرو)4-Cl   80/452 09/313 72/527 26/452   47/436
l*  (هیدرو)H   91/329 72/514 65/263 89/352   29/365
Doxorubicin -   04/3 56/2 60/2 60/2   70/2
 
* برای تمام ترکیبات مورد آزمایش میزان IC50 گزارش­شده در مقایسه با دوکسوروبیسین به صورت معنی­دار متفاوت بود  (05/0>p ).
** میانگین مقادیر IC50 محاسبه ­شده برای ترکیبات سنتز شده
 
در این مطالعه، 12 ترکیب از مشتقات فنوکسی اتیل تئوبرومین با استخلاف در موقعیت N1 طراحی شده­ است. بر اساس مقالاتی که در مورد فعالیت ضد سرطان برخی از مشتقات تئوبرومین که قبلا ساخته و گزارش شده اند ]20 ,8[. در این مطالعه داکینگ مولکولی صورت گرفت تا پروتئین هدف ضد سرطانی که توانایی اتصال با ترکیبات سنتز شده را دارد، شناسایی شود. در ابتدا، با استفاده از روش داکینگ مولکولی امکان اتصال ترکیبات سنتز شده با آنزیم­های Phosphodiesterase (1XON)، ecto-5'-nucleotidase (4H2I) و Adenosine deaminase (1A4I) مورد بررسی قرار گرفت. انرژی­های پیوندی این ترکیبات و پروتئین­های هدف در جدول 4 گزارش شده­ است.
 
 
جدول4- انرژی‌های اتصال (kcal/mol) بین پروتئین هدف و ترکیبات طراحی شده.
ترکیب استخلاف (R) کد  PDB مربوط به پروتئین هدف
1A4Ia 4H2Ib 1XONc
a  (3-نیترو)3-NO2 46/6- 42/8- 44/6-
b  (2و4-دی نیترو)2,4-diNO2 76/5- 36/8- 83/5-
c  (4- نیترو)4-NO2 60/5- 85/7- 21/7-
d  (2- نیترو)2-NO2 66/6- 74/7- 53/6-
e  (4- برمو)4-Br 34/7- 47/7- 01/8-
f  (4-فلورو-3-متیل)4-F-3-CH3 74/6- 16/7- 35/7-
g  (4-فلورو)4-F 84/6- 09/7- 25/7-
h  (3و4-دی کلرو)3,4-diCl 56/7- 70/7- 10/8-
i  (2-کلرو)2-Cl 26/7- 50/7- 40/7-
j  (4-فلورو-3-کلرو)4-F-3-Cl 78/6- 22/7- 10/7-
k  (4-کلرو)4-Cl 37/7- 39/7- 33/7-
l  (هیدرو)H 90/6- 90/6- 19/7-
 
a) آنزیم Tetrahydrofolate dehydrogenase/cyclohydrolase؛ b) آنزیم Ecto-5'-nucleotidase (e5NT)؛ c) آنزیم Phosphodiesterase
 
 
بحث
در این مطالعه دوازده ترکیب از مشتقات فنوکسی اتیل تئوبرومین با استخلاف در موقعیت N1 طراحی و ساخته ­شد. برای درک کامل اثر استخلاف بر فعالیت سمیت سلولی، فنول‌های استخلاف شده متفاوت بر اساس خواص الکترونیکی و حجم استخلاف (a-14) انتخاب شدند. بر اساس این فاکتورها، دوازده ساختار جدید از مشتقات تئوبرومین سنتز شد. سپس، ترکیبات (a-15) با استفاده از روش­های طیف سنجی FTIR وHNMR به طور کامل شناسایی شدند. در مطالعهای مشابه که در سال 2019 توسط Hisham و همکاران صورت گرفت یک سری از ترکیبات و مشتقات حلقه گزانتین طراحی و ساخته شدند و ساختار آنها به کمک روش‌های طیف سنجی از جمله FTIR و HNMR شناسایی شدند [21]. Ma و همکاران در سال 2019 و به دنبال طراحی جهت ساخت ترکیبات مهارکننده هیستون لیزین دمتیلاز اختصاصی (Histone lysine specific demethylase 1, LSD1) دستهای از مشتقات گزانتین را سنتز نمودند که از بین آنها ترکیب شماره 4 توانست با قدرت مناسبی آنزیم هدف را مهار کرده و سمیت سلولی بالایی روی رده سلولی مورد مطالعه نشان داد [22]. Basu و همکاران در سال 2017 دسته ای از مشتقات گزانتین به عنوان عوامل مهارکننده گیرنده آدنوزین با پتانسیل درمان بیماری آسم را طراحی و با موفقیت سنتز نمودند. مطالعه آنها نشان داد که جایگزین کردن گروه‌های لیپوفیل خصوصا حلقه فنیل واجد گروه‌های عاملی در موقعیت متا در موقعیت N-1 و N-3 حلقه گزانتین می‌تواند به اتصال بهتر ترکیب به گیرنده آدنوزین کمک نماید [23].
بررسی سمیت سلولی این دسته از ترکیبات بر روی 4 رده سلول سرطانی نشان داد که ترکیبات دارای اثرات سمیت خوبی بودند و بیشترین فعالیت سمیت سلولی روی رده­های سلولی A549 و MCF-7 نشان داده شد. آن­ها همچنین فعالیت سمیت سلولی خوبی در برابر رده­های سلولی HepG2 و PC12 نشان دادند (جدول ۳). در ترکیباتی که در موقعیت پارا آنها استخلاف هالوژن قرار دارد، خاصیت چربی دوستی و بزرگ بودن هالوژن با فعالیت سمیت سلولی ترکیب مرتبط است. متقابلاً، هر چه خاصیت الکترون کشندگی هالوژن بیشتر باشد قدرت سمیت سلولی کمتر خواهد بود. بنابراین، ترتیب فعالیت استخلاف­ها به صورت Br>Cl>F مشخص شد. در ترکیباتی که دارای استخلاف نیترو هستند، به نظر می­رسد که ترکیبات با استخلاف در موقعیت اورتو و پارا دارای اثر سمیت سلولی بهتری نسبت به ساختارهای متا و نیترو هستند. از این رو، ترتیب فعالیت به صورت o-NO2 > o,p-diNO2> p-NO2 > m- NO2 پیشنهاد شده بود. همچنین به نظر می­رسد که وجود یک گروه آلکیل روی حلقه فنیل، فعالیت سمیت سلولی را افزایش می­دهد، همانطور که در ترتیب فعالیت یافت­ شده مربوط به استخلاف­ها 4-F-3-methyl>4-F>3-Cl-4-F دیده می­شود. به طور کلی، به نظر می­رسد که قرار دادن گروه هالوژن لیپوفیل بر روی حلقه نسبت به گروه‌های قطبی هیدروفیلی مانند نیترو برتری دارد. با مقایسه اثرات سمیت سلولی ترکیبات سنتز شده در این مطالعه (محدوده IC50 برابر با 65/86 تا 88/595 میکرومولار) با یک سری از مشتقات تئوفیلین-7-استیک اسید (محدوده IC50 برابر با 4/330 تا 9/1051 میکرومولار) می­توان به این نکته اشاره کرد که ترکیبات مورد مطالعه دارای اثرات ضد پرولیفراتیو بهتری می­باشند [24]. این در حالی است که یک سری از مشتقات مرکاپتو گزانتین اثرات سمیت سلولی بسیار خوبی بر روی رده سلولی MCF-7 و K562 از خود نشان دادهاند [25]. هم چنین بررسی اثرات سمیت سلولی مشتقات گزانتین سنتز شده در مطالعه Hisham و همکاران نشان داد که ترکیبات واجد گروههای چربی دوست در موقعیت N-1 قادر بودند با قدرت بالایی رشد رده‌های سلولی سرطان پستان (MCF7)، کولون (HT29) و ریه (A549) را مهار نماید [21].
آنزیم ecto-5'-nucleotidase (e5NT)، که همچنین به عنوان CD73 هم شناخته شده ­است، بر روی سطح سلول متصل شده و هیدرولیز AMP به آدنوزین را کاتالیز می­کند و به عنوان تنظیم­کننده مسیر سیگنالینگ آدنوزین شناخته شده­است. مهارکننده­های e5NT به عنوان کاهش دهنده رشد تومور و متاستاز گزارش شده­اند [26]. ترکیب a5 بهترین انرژی اتصال را نسبت به e5NT(4H2I) (42/8- کیلوکالری بر مول) نشان داد. برهمکنش­های این ترکیب در سایت فعال تقریبا مشابه لیگاند اصلی (AMPCP; α,β-methyleneadenosine-5'-diphosphate) بود که شامل پیوند هیدروژن بین اتم اکسیژن گروه نیترو و اتم N اسیدهای آمینه (Å 842/1) His118A و (Å747/1)  Asn117Aو هم­چنین بین اتم اکسیژن گروه کربونیل و اسید آمینه (Å 98/1) Asn390A بود. علاوه ­براین، پیوند π-π بین حلقه تئوبرومین و حلقه فنیل مربوط به Phe500A نشان داده شده ­است (شکل A2). با این حال، انرژی اتصال مربوط به ترکیب e5 (مشتق p-Br)، بهترین ترکیب با توجه به نتایج حاصل از تستMTT، در برهمکنش با اسیدهای آمینه (Å 807/1) Asn390A و (Å 048/2) His118A مقدار kcal/mol 47/7- به دست آمد (شکل C2) که تقریبا مشابه با ترکیب a5 بود، با این تفاوت که در جایگاه فعال نسبت به یکدیگر به صورت سر و ته برهمکنش نشان داده­اند (شکل D2).
 

شکل 2- برهم­کنش بین ترکیب a5 و e5 با آنزیم Human ecto-5'-nucleotidase (e5NT) (4H2I). ساختار 3 بعدی، زنجیره α به رنگ زرد نشان داده شده ­است. قسمت­های باقی­مانده از زنجیره α با رنگ آبی تیره نشان داده شده­است. برهم­کنش­های پیوند هیدروژنی توسط خط سیاه نشان داده­شد. (a) ساختار سبز، اولین کانفورمر خوشهای اول ترکیب a5؛ (b) حالت اتصال ترکیب a5 با آنزیم ecto-5'-nucleotidase (e5NT) (4H2I) آنزیم به صورت مسطح نشان داده شده­است؛ (c) ساختار قرمز، اولین کانفورمر خوشه­ی اول e5؛ (d) ساختار سبز و قرمز، به ترتیب، اولین کانفورمر رده خوشه­ی a5 و e5.
 
در مطالعات مشابه، اتصال ترکیبات سنتز شده بر روی سایر پروتئین‌ها مورد ارزیابی قرار گرفته اند. مثلا در مطالعه Hisham و همکاران مشخص گردید که بهترین اتصال مشتقات گزانتین سنتز شده با گیرنده فاکتور رشد اپیتلیالی در بخش واجد خاصیت تیروزین کینازی این گیرنده صورت گرفته است [21]. در مطالعه Ma و همکاران که سنتز و بررسی اثر مشتقات گزانتین با خاصیت مهار آنزیم LSD1 را انجام دادند مشخص گردید که این ترکیبات قادرند با اسیدهای آمینه Val333A، Val811A و Met332A ارتباط برقرار کرده و با انرژی پیوندی بسیار مناسبی این آنزیم را مهار نمایند [22]. در مطالعه Basu و همکاران اثر مهاری مشتقات گزانتین سنتز شده روی گیرنده آدنوزین مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که مؤثرترین ترکیب قادر بود با اسید آمینه Asn254 در ساختار این گیرنده پیوند هیدروژنی برقرار نماید و با انرژی اتصال مناسب در کنار پیوند π-π با اسید آمینه Phe173 این گیرنده را مهار نماید [23].
ازجمله محدودیت­های موجود در این طرح می­توان به عدم تأمین به موقع منابع مالی و در دسترس نبودن تجهیزات دستگاهی مانند طیف سنجی جرمی اشاره نمود. از طرفی عدم امکان تأمین هزینه جهت آماده سازی روش­های آنزیماتیک جهت یافتن مکانیسم مولکولی بررسی اثرات سمیت سلولی این دسته از ترکیبات نیز حائز اهمیت می‌باشد. هم­چنین پیشنهاد می­گردد اثرات سمیت سلولی بر روی سایر رده­های سلولی سرطانی، بررسی مکانیسم­های مولکولی ایجاد سمیت، انجام مطالعات در مدل حیوانی نیز صورت گیرد.
نتیجه­گیری
به طور خلاصه، 12 ترکیب از مشتقات فنوکسی اتیل تئوبرومین با استخلاف در موقعیت N1 طراحی و ساخته ­شد. بررسی سمیت سلولی نشان داد که ترکیبات دارای اثرات سمیت خوبی بودند و بیشترین فعالیت سمیت سلولی روی رده­های سلولی A549 و MCF-7 نشان داده­ شد. با توجه به نتایج حاصل از مطالعات داکینگ مولکولی بهترین ترکیبات برروی آنزیم ecto-5'-nucleotidase (e5NT) (4H2I) ترکیب a5 بود که برهمکنش­های مشابهی با لیگاند اصلی در جایگاه فعال نشان داد. ترکیب e5 با استخلاف  p-Br با توجه به نتایج سمیت سلولی به عنوان بهترین ترکیب در برابر رده­های سلولی سرطانی A549 با میزان IC50 برابر با 65/86 میکرو مولار معرفی شد.
تشکر و قدردانی
این تحقیق به واسطه گرنت پژوهشی ارائه شده توسط معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان پشتیبانی شد و نویسندگان از مرکز تحقیقات فارماسیوتیکس، موسسه نوروفارماکولوژی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان (کرمان، ایران) به دلیل تامین هزینه مورد نیاز این طرح پژوهشی سپاسگزاری می­نمایند.
 
 
 
References
 
 
 
[1]     Lemke TL, Williams DA. Foye's Principles of Medicinal Chemistry: 7th ed., Baltimore,  Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins; 2013. pp. 283-309.
[2]     Kakuyama (nee Iwazaki) A, Sadzuka Y. Effect of methylxanthine derivatives on doxorubicin transport and antitumor activity. Curr Drug Metab 2001; 2(4): 379–95.
[3]     Neidle S. Cancer Drug Design and Discovery: 2nd ed., London, Elsevier Science; 2014. pp. 3-52.
[4]     Almeida CA, Barry SA. Cancer: Basic Science and Clinical Aspects: First ed., Oxford, Wiley; 2010. Pp. 3-64.
[5]     Kavi Kishor PB, Bandopadhyay R, Suravajhala P. Agricultural Bioinformatics. illustrated First ed., New Delhi, Springer; 2014. pp. 283-291.
[6]     Krasnov A. Solubility and physical stability improvement of natiral xanthine derivatives. 2nd ed., Finland: University of Helsinki; 2011. Pp. 35-74.
[7]     Skwierawska A, Pazik A. Inhibition of impurities formation in the synthesis of N-alkyltheobromines stimulated by microwave irradiation. Cationic and anionic response of membrane electrodes. J Incl Phenom Macrocycl Chem 2012; 74(1-4): 145–55.
[8]     Georgieva M, Kondeva-Burdina M, Mitkov J, Tzankova V, Momekov G, Zlatkov A. Determination of the Antiproliferative Activity of New Theobromine Derivatives and Evaluation of Their In Vitro Hepatotoxic Effects. Anticancer Agents Med Chem 2016; 16(7): 925–32.
[9]     Motegi T, Katayama M, Uzuka Y, Okamura Y. Evaluation of anticancer effects and enhanced doxorubicin cytotoxicity of xanthine derivatives using canine hemangiosarcoma cell lines. Res Vet Sci 2013; 95(2): 600–5.
[10]   Suravajhala R, Poddar R, Nallapeta S, Ullah S. Xanthine Derivatives: A Molecular Modeling Perspective.  Agricultural Bioinformatics: First ed., New Delhi, Springer; 2014. pp. 283-91.
[11]   Fingert HJ, Pu AT, Chen Z, Googe PB, Alley MC, Pardee AB. In vivo and in vitro enhanced antitumor effects by pentoxifylline in human cancer cells treated with thiotepa. Cancer Res 1988; 48(15): 4375–81.
[12]   Sadzuka Y, Iwazaki A, Miyagishima A, Nozawa Y, Hirota S. Effects of methylxanthine derivatives on adriamycin concentration and antitumor activity. Cancer Sci 1995; 86(6): 594–9.
[13]   Pavia DL, Lampman GM, Kriz GS, Vyvyan JA. Introduction to Spectroscopy: 4th ed., Belmont, Cengage Learning; 2008. Pp. 233-328.
[14]   Panzner MJ, Hindi KM, Wright BD, Taylor JB, Han DS, Youngs WJ, et al. A theobromine derived silver N-heterocyclic carbene: synthesis, characterization, and antimicrobial efficacy studies on cystic fibrosis relevant pathogens. Dalton transactions (Cambridge, England : 2003) 2009; (35): 7308-13.
[15]   Hesek D, Svêtlík J. The Convergent Synthesis of [1, 3]-Thiazino [2, 3-f]-Theophylline and [1, 3]-Thiazino [3, 2-e] Theophxlline Ring Systems. Synthetic Communications 1988; 18(11): 1299-310.
[16]   Jawale DV, Pratap UR, Mane RA. Synthetic Route for New (Z)-5-[4-(2-Chloroquinolin-3-yl)Methoxy]benzylidinethiazolidine-2,4-diones. Bull Korean Chem Soc 2011; 32(7): 2171-7.
[17]   Morris GM, Huey R, Lindstrom W, Sanner MF, Belew RK, Goodsell DS, et al. AutoDock4 and AutoDockTools4: Automated docking with selective receptor flexibility. J Comput Chem 2009; 30(16): 2785‒91.
[18]   Sanner MF. Python: a programming language for software Integration and development. J Mol Graph Model 1999; 17: 57‒61.
[19]   Ameri A, Khodarahmi G, Forootanfar H, Hassanzadeh F, Hakimelahi GH. Hybrid Pharmacophore Design, Molecular Docking, Synthesis, and Biological Evaluation of Novel AldimineType Schiff Base Derivatives as Tubulin Polymerization Inhibitor. Chem Biodivers 2018; 15(3): e1700518.
[20]   Lee HJ, Lee KW, Kang KS, Kim DY, Park HH, Lee MJ, et al., inventors; Lotte Confectionery Co Ltd, assignee. Theobromine with an anti-carcinogenic activity. Seoul, KR patent US6693104B2. 2004.
[21]   Hisham M, Youssif BGM, Osman EEA, Hayallah AM, Abdel-Aziz M. Synthesis and biological evaluation of novel xanthine derivatives as potential apoptotic antitumor agents. European Journal of Medicinal Chemistry 2019; 176: 117-28.
[22]   Ma Q-S, Yao Y, Zheng Y-C, Feng S, Chang J, Yu B, et al. Ligand-based design, synthesis and biological evaluation of xanthine derivatives as LSD1/KDM1A inhibitors. European Journal of Medicinal Chemistry 2019; 162: 555-67.
[23]   Basu S, Barawkar DA, Ramdas V, Patel M, Waman Y, Panmand A, et al. Design and synthesis of novel xanthine derivatives as potent and selective A2B adenosine receptor antagonists for the treatment of chronic inflammatory airway diseases. European Journal of Medicinal Chemistry 2017; 134: 218-29.
[24]   Voynikov Y, Momekov G, Peikov P, Stavrakov G. Cytotoxicity assay on several theophylline-7-acetic acid amides with amino acids. Pharmacia 2014; 61: 12-6.
[25]   Sultani HN, Ghazal RA, Hayallah AM, Abdulrahman LK, AbuHammour K, AbuHammad S, et al. Inhibitory Effects of New Mercapto Xanthine Derivatives in Human mcf7 and k562 Cancer Cell Lines. Journal of Heterocyclic Chemistry 2017; 54(1): 450-6.
[26]   Al-Rashida M, Qazi SU, Batool N, Hameed A, Iqbal J. Ectonucleotidase inhibitors: a patent review (2011-2016). Expert Opin Ther Pat 2017; 27(12): 1291–304.


 
Design and Synthesis of Novel N1-(Phenoxyethyl) Theobromine Derivatives and Evaluation of Their Cytotoxicity by in-vitro Method with Molecular Docking Study: A Laboratory Study
 
E. Faghih-Mirzaei[7], A. Ameri[8], H. Forootanfar[9], H. S. Rouholamini[10], M. Shamsadini-pour[11], M. Jafari[12]
 
 
Received: 08/09/2019   Sent for Revision: 26/10/2019   Received Revised Manuscript: 15/02/2020    Accepted: 18/02/2020
 
Background and Objectives: Cancer, one of the global health problems, has been introduced as one of the main death causes worldwide. Xanthine derivatives have been identified as effective compounds for prevention and treatment of cancer. In this study, a series of novel phenoxy ethyl theobromine derivatives were designed with N1 positioning and their cytotoxic activity was evaluated. Also, molecular docking studies were performed to predict the possible action mechanism of these compounds.
Materials and Methods: In the present laboratory investigation, compounds 2, 3, and 5a-l were initially synthesized. The cytotoxicity of all new synthesized compounds was studied by MTT (methylthiazolyldiphenyl-tetrazolium bromide) -based colorimetric assay against 4 human cancer cell lines. Autodock software was used to determine the binding energies of these structures on human tetrahydrofolate reductase, human octo-5'-nucleotidase (e5NT) and human phosphodiesterase enzymes. The obtained data were analyzed using one-way analysis of variance.
Results: The results of docking studies showed acceptable binding energy (-8.42 kcal/mol) against e5NT. The results of cytotoxicity analysis showed that the greatest effect of cytotoxicity was against A549 and MCF-7 cells (compound 5e with IC50 values of 86.65 μM and 161.09 μM, respectively).
Conclusion: The results of molecular docking studies showed acceptable binding energy against the octo-5'-nucleotidase enzyme. Among the synthesized derivatives, compound 5a with the lowest ΔG level (-8.42 kcal/mol) was selected as the best inhibitor of this enzyme. Appropriate effects of cytotoxicity were observed at different concentrations of the synthesized compounds on MCF7 and A549 cell lines.
Key words: Cytotoxicity, Molecular modeling, Theobromine derivatives, Synthesis
Funding: This study was funded by Kerman University of Medical Sciences.
Conflict of interest: None declared.
Ethical approval: The Ethics Committee of Kerman University of Medical Sciences approved the study (IR.KMU.REC.1396.2104).
 
How to cite this article: Faghih-Mirzaei E, Ameri A, Forootanfar H, Rouholamini H S, Shamsadini-pour M, Jafari M. Design and Synthesis of Novel N1-(Phenoxyethyl) Theobromine Derivatives and Evaluation of Their Cytotoxicity by in-vitro Method with Molecular Docking Study: A Laboratory Study. J Rafsanjan Univ Med Sci 2020; 19 (2): 137-54. [Farsi]


 
[1]- استادیار گروه آموزشی شیمی دارویی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
[2]- (نویسنده مسئول) استادیار گروه آموزشی شیمی دارویی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
تلفن: 31325172-034، دورنگار: 31325003-034، پست الکترونیکی: al_ameri@kmu.ac.ir  , ameri60@gmail.com
[3]- دانشیار، مرکز تحقیقات علوم دارویی و فرآورده­های آرایشی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
[4]- دکتری داروسازی، مرکز تحقیقات فارماسیوتیکس، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
[5]- کارشناس ارشد شیمی آلی، مرکز تحقیقات فارماسیوتیکس، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
[6]- کارشناس ارشد میکروبیولوژی، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی و طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
 
[7]- Assistant Prof., Dept. of Medicinal Chemistry, Faculty of Pharmacy, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran
 ORCID: 0000-0001-5109-2644
[8]- Assistant Prof., Dept. of Medicinal Chemistry, Faculty of Pharmacy, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran
 ORCID: 0000-0002-0910-1516
(Corresponding Author) Tel: (034) 31325172, Fax: (034) 31325003, E-mail: al_ameri@kmu.ac.ir; ameri60@gmail.com
[9]- Associate Prof., Pharmaceutical Sciences and Cosmetic Products Research Center, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran, ORCID: 0000-0003-2072-421X
[10]- Pharm. D., Dept. of Medicinal Chemistry, Faculty of Pharmacy, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran
 ORCID: 0000-0003-1540-2507
[11]- MSc in Organic Chemistry, Pharmaceutics Research Center, Faculty of Pharmacy, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran, ORCID:0000-0002-9239-9631
[12]- MSc in Microbiology, Herbal and Traditional Medicine Research Center, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran
ORCID: 0000-0003-4907-269X
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: زيست شناسي
دریافت: 1398/6/10 | پذیرش: 1398/11/29 | انتشار: 1399/3/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb