جلد 21، شماره 7 - ( 7-1401 )                   جلد 21 شماره 7 صفحات 728-715 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.UMA.REC.1401.015


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Hosseini Sadr A, Ebadi M, Mohammadnezhad Devin A, Basharpoor S. The Effectiveness of Painting Therapy Based on Mindfulness on Emotional Expression in Female Students with Test Anxiety Disorders: A Quasi-Experimental Study. JRUMS 2022; 21 (7) :715-728
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6612-fa.html
حسینی صدر علیرضا، عبادی متینه، محمدنژاد دوین عارفه، بشرپور سجاد. اثربخشی نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر ابرازگری هیجان در دانش‌آموزان دختر دارای اختلال اضطراب امتحان: یک مطالعه نیمه تجربی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1401; 21 (7) :715-728

URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6612-fa.html


دانشگاه محقق اردبیلی
متن کامل [PDF 334 kb]   (1089 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (1913 مشاهده)
متن کامل:   (2390 مشاهده)
مقاله پژوهشی
مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
دوره 21، شهریور 1401، 728-713

اثربخشی نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی بر ابرازگری هیجان در دانش‌آموزان دختر دارای اختلال اضطراب امتحان: یک مطالعه نیمه تجربی

علیرضا حسینی صدر[1]، متینه عبادی[2]، عارفه محمدنژاد دوین[3]، سجاد بشرپور[4]

دریافت مقاله: 18/04/1401 ارسال مقاله به نویسنده جهت اصلاح: 08/05/1401 دریافت اصلاحیه از نویسنده: 02/07/1401 پذیرش مقاله: 04/07/1401


چکیده
زمینه و هدف: نقاشی درمانی به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است و با وجود این­که نتایج مثبت در درمان بالینی داشته است، اما به ندرت مورد پژوهش قرار گرفته است. لذا هدف از این مطالعه تعیین اثربخشی نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی بر ابرازگری هیجان در دانش‌آموزان دختر دارای اختلال اضطراب امتحان بود.
مواد و روش­ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی است و جامعه‏ آماری پژوهش کلیه دانش‌آموزان دختر دوره اول متوسطه مدارس منطقه 9 تهران در سال‏ 1400-1401 بود که 30 دختر (15 نفر گروه کنترل و 15 نفر گروه آزمایش) با روش نمونه­گیری در دسترس و گمارش تصادفی انتخاب شدند. گروه آزمایش تحت آموزش نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی (10 جلسه 60 دقیقه­ای) قرار گرفتند. گروه کنترل هیچ­گونه آموزشی دریافت نکردند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسش­نامه اضطراب امتحان Abolghasemi و همکاران، پرسش­نامه ابرازگری هیجان King و  Emmonsو پروتکل درمانی نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی Seyedesmaili Ghomi و همکاران استفاده شد. از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و تحلیل کوواریانس چندمتغیره جهت تحلیل داده­ها استفاده شد.
یافته­ها: نتایج نشان داد که نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی در تعدیل ابرازگری هیجانی در مرحله پس آزمون مؤثر بود (001/0p<). مجذور اتا نشان داد 681/0 از واریانس ابراز هیجان مثبت، 632/0 از واریانس صمیمیت و 695/0 از واریانس ابراز هیجان منفی، ناشی از شرایط آزمایشی است.
نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های پژوهش حاضر، استفاده از آموزش نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی به­عنوان یک مداخله روان­شناختی در جهت بهبود شرایط روانی و جسمی کودکان دارای اضطراب امتحان پیشنهاد می­شود.
واژه­های کلیدی: هیجان، اضطراب امتحان، ذهن­آگاهی، نقاشی، درمان، دانش‌آموزان





 

مقدمه
ما در فضایی زندگی می­کنیم که موفقیت تحصیلی به طور فزآینده­ای با سنجیده شدن از آزمون رسمی حاصل می­شود و این تمرکز شدید عملکرد باعث افزایش اضطراب برای دانش‌آموزان شده است [1]. اضطراب امتحان (Test anxiety) نوعی اضطراب پیش­بینی واکنش­های منفی (هم فیزیولوژیکی و هم رفتاری) است که شامل استرس­های درک شده واقعی ناشی از ترس از شکست بر روی یک ارزیابی، مانند امتحان یا آزمون فراگیر می­باشد [2]. اضطراب باعث برانگیختگی سیستم عصبی خودمختار در افراد میگردد، در نوجوانان این برانگیختگی همراه با میزان بالایی از عواطف منفی و افکار شناختی منفی گزارش شده است [3]. پیامدهای اضطراب امتحان فراتر از مشکلات کلاسی و درسی است؛ به طوری­که با کاهش چشم­گیر سلامت روان در دانش‌آموزان همراه است و علت بسیاری از بیماری­ها و مشکلات جسمانی در آنها میباشد [4].
یکی از عواملی که می­تواند در افزایش اضطراب دانش‌آموزان مؤثر باشد، نحوه ابرازگری هیجاناتشان در محیط تحصیلی است. ابرازگری هیجانی (Emotional expression) در افراد متفاوت است، برخی هیجانات خود را آزادانه و بدون هر گونه نگرانی از پیامدهایش ابراز می­کنند، اما در نقطه مقابل این افراد، عده­ای در ابراز و انتقال هیجانات خود محافظه کار بوده و میزان ابرازگری پایین­تری یا به عبارتی بازداری هیجانی دارند [5]. افراد توان­مند از نظر هیجانی در مقایسه با افرادی که مهارت و توانایی ابرازگری پایین­تری دارند، در کنار آمدن و روبه­رویی با تجربه­های منفی موفقیت بیشتری دارند و در ارتباط با محیط و دیگران سازگاری مناسب­تری را نشان میدهند [6]. تحقیقات نشان داده­اند که افراد دچار اضطراب در تنظیم و ابراز هیجانات مثبت و منفی مشکلات جدی دارند. در مواقعی که تحت فشار هستند، مانند زمان امتحان ابراز هیجانات منفی به میزان قابل توجهی افزایش یافته و فرد در ابراز هیجانات مثبت ناتوان می­شود [7]. هم­چنین، Klemanski و همکاران بیان داشتند که افرادی که دچار اضطراب می­شوند، ابرازگری هیجانی مثبت در این افراد به میزان زیادی کاهش یافته است و این افراد توانایی درک احساسات خود را نداشته و همین امر باعث می­شود تا در تنظیم و کنترل هیجانات دچار مشکل شوند [8].
به همین منظور یکی از درمان­هایی که برای کاهش اضطراب و بهبود اختلالات اضطرابی به کار گرفته می­شود، نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی (Painting therapy program based mindfulness) است. ذهن­آگاهی می­تواند به وسیله­ سایر تکنیک­های تجربی هم­چون نقاشی درمانی و درما­ن­های جسمی توسعه یابد و با توجه به توانایی آن­ها برای کمک به افراد یک «ارتباط ذهن-بدن» ایجاد گردد. هنر درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی روشی برای ترکیب فلسفه‌ تمرین‌های ذهنآگاهی با محیط هنر درمانی موجود است [9]. به این معنی که نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی، آگاهی بیشتری نسبت به اعمال و افکار کودکان داده و در درمان کودکان دارای اضطراب امتحان اثرگذار است، زیرا افکار کودکان پیچیدگی خاص خود را دارد و همین امر باعث میشود از افکار و اعمال خود آگاهی کمتری داشته باشند. با این روش می­توان نسبت به اعمال و افکار آن­ها آگاهی بیشتری یافت و در صدد درمان اقدام کرد [10]. به عبارتی، هنردرمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی با هدف گنجاندن فرآیند خلاقانه هنرسازی در این خودکاوشی است. پژوهش­گران و درمان­گران این درمان، بر این عقیده هستند که این روش علاوه بر تبدیل شدن به یک سرمایه موفق در زمینه هنر درمانی در آینده، سود زیادی برای بیماران شرکت کننده در درمان خواهد داشت [11]. در همین راستا محققان نیز دریافتند که هنر و نقاشی درمانی پتانسیل کاهش علائم اضطرابی از جمله مشکلات هیجانی و شناخت­ها و نگرش­های منفی را درکودکان و نوجوانان را دارا می­باشد [12]. پژوهش Jakobsson Store و همکارش نشان داد که طراحی آزاد برای دست­یابی به کاهش اضطراب مؤثر می­باشد [13]. Zamanifard و همکاران در پژوهش خود مبنی بر تأثیر نقاشی درمانی بر اضطراب، افسردگی و خودکارآمدی، از نظر میانگین سطوح پیش آزمون و پس آزمون کاهش معنی­داری مشاهده کردند [14]. Ibrahim در پژوهشی بیان داشت هنر و نقاشی درمانی به میزان قابل توجهی در درمان اضطراب امتحان مؤثر است [15].
از سوی دیگر افراد دارای بیماری­های جسمانی و روانی که در ابرازگری هیجانی مشکلاتی دارند، از جمله افراد مبتلا به اضطراب که تحت هنردرمانی و نقاشی درمانی قرار گرفتند در ابراز­گری هیجانی بهبود داشته و توانسته­اند هیجانات خود را تنظیم کرده [16]؛ در همین راستاMeghani  و همکاران در پژوهشی به این نتیجه دست یافتند که نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی باعث تنظیم ابرازگری هیجانی در بیماران گشته است [17]. در پژوهش Sousa و همکاران نشان داده شد که تغییر ناشی از تمرین در ذهن‌آگاهی منجر به کاهش استرس شد [18].Hejri  و همکاران نشان دادند که طی نقاشی درمانی نمره کلی مقیاس مشکلات درونی ­سازی شده و مشکلات برونی­سازی شده به طور معناداری کاهش یافت [19]. بنابراین با توجه به اثرات منفی اضطراب امتحان بر روی ابعاد مختلف شناختی، عاطفی و تحصیلی دانش‌آموزان ضرورت دارد تا راهکار مناسبی جهت کاهش و بهبود اضطراب امتحان و جلوگیری از آسیب­های احتمالی دیگر در آینده در سایر زمینه­ها ارائه گردد [20]. لذا این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­ آگاهی بر ابرازگری هیجان در دانش‌آموزان دارای اختلال اضطراب امتحان انجام شد.
مواد و روش­ها
مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی است. جامعه‏ آماری پژوهش را کلیه‏ دانش‌آموزان دختر دوره اول متوسطه مدارس منطقه 9 تهران در سال‏ 1400-1401 را تشکیل دادند. این مطالعه با کد اخلاق IR.UMA.REC.1401.019 در کمیته اخلاق در پژوهش دانشگاه محقق اردبیلی به تصویب رسیده است. پس از اجرای پرسش­نامه اضطراب امتحان، از بین دانش‌آموزانی که بیشترین نمره را در این پرسش­نامه به­دست آوردند، تعداد 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی و با روش قرعه­کشی به دو گروه (15 نفر گروه کنترل و 15 نفر گروه آزمایش)، تقسیم شدند.
برای تعیین حجم نمونه از برنامه نرم‌افزاری G*power استفاده شد [21]. با در نظر گرفتن آلفای 05/0 و توان آزمون برابر با 80/0 و اندازه اثر 50/0، 15 نفر در هر گروه به دست آمد. ملاک­های ورودی شامل رضایت­نامه کتبی شرکت در پژوهش، دانش‌آموز متوسطه اول، دختر بودن، ساکن تهران، داشتن اضطراب امتحان و ملاک­­های خروجی شامل عدم رضایت شرکت در پژوهش، دانش‌آموزان سایر مقاطع، پسر بودن، ساکنین شهرهای دیگر، نداشتن اضطراب امتحان بود. جهت رعایت ملاحظات اخلاقی در این پژوهش تمامی آزمودنی­ها از حق انتخاب آزادانه برای شرکت در پژوهش برخوردار بودند و در هر مرحله­ای می­توانستند از مطالعه خارج شوند. هم­چین به آن­ها اطمینان داده شد که داده­های به دست آمده به صورت گروهی تجزیه و تحلیل شده و اطلاعات آن­ها در اختیار فرد دیگری قرار داده نخواهد شد.
برای جمع­آوری اطلاعات از ابزارهای زیر استفاده شد. پرسش­نامه اطلاعات جمعیت شناختی: این پرسش­نامه شامل اطلاعات جمعیت شناختی، رتبه تولد، میزان درآمد خانواده، پایه تحصیلی، شغل و سطح تحصیلات پدر و مادر بود.
پرسش­نامه اضطراب امتحان (Test Anxiety Inventory): پرسش­نامه اضطراب امتحان توسط Aboighasemi و همکاران طراحی و اعتباریابی شده است [22]. این پرسش­نامه مشتمل بر 25 گویه است که آزمودنی بر اساس یک مقیاس لیکرت 5 گزینه­ای (همیشه= 5، اغلب اوقات= 4، گاهی اوقات= 3، به ندرت= 2 و هرگز= 1) پاسخ می­دهد. هرچه فرد نمره بالاتری کسب کند، نشان­دهنده اضطراب امتحان بیشتری است. حداقل نمره در این آزمون صفر و حداکثر 75 است. برای سنجش همسانی درونی پرسش­نامه اضطراب امتحان Aboighasemi و همکاران، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده که ضریب آن 92/0 به دست آمده است. برای ارزیابی روایی این پرسش­نامه نیز همبستگی این پرسش­نامه با پرسش­نامه اضطرابDavoodi  وNajarian  [23]، محاسبه شد که نتایج حاکی از معناداری همبستگی و در نتیجه تأیید روایی هم­زمان بود، به طوری که ضرایب همبستگی بین نمره­های کل آزمودنی­ها در مقیاس اضطراب برای کل نمونه، آزمودنیهای دختر و آزمودنی­های پسر به ترتیب 67/0=r، 61/0=r و 72/0=r  (001/0p<) می­باشد. در پژوهش حاضر پایایی این ابزار مورد سنجش قرار گرفت که ضرایب آن به شیوه آلفای کرونباخ معادل 71/0 به دست آمد.
پرسش­نامه ابرازگری هیجانی: پرسش­نامه ابرازگری هیجانی King و Emmons برای بررسی ابراز هیجان طراحی شده است [24]. پرسش­نامه ابرازگری هیجانی سه زیر مقیاس و 16 ماده دارد. مواد 1-7 آن مربوط به زیرمقیاس بیان هیجان مثبت، مواد ۸-۱۲ آن مربوط به مقیاس صمیمیت و مواد ۱۳-۱6 آن مربوط به زیر مقیاس ابراز هیجان منفی است. روش نمرهگذاری آن به شیوه لیکرت است که به پاسخ کاملاً موافق، نمره 5 و به پاسخ کاملاً مخالف، نمره ۱ تعلق می­گیرد. البته در مورد پاسخ سؤالات ۸ و ۹ روش نمره­گذاری به دلیل منفی بودن جهت مواد با ابراز هیجان، معکوس است، یعنی به پاسخ کاملاً موافق نمره ۱ و به پاسخ کاملاً مخالف نمره ۵ تعلق میگیرد که بر اساس این شیوه نمره­گذاری، نمره کل فرد از ۱۹ تا ۸۰ متغیر خواهد بود که نمره بالاتر بیانگر ابراز گری هیجانی بالاتر است. King و Emmons ضریب آلفای کرونباخ را برای کل مقیاس 70/0 و برای خرده مقیاس­های ابراز هیجان مثبت، ابراز صمیمیت و ابراز هیجان منفی به ترتیب 74/0، 63/0 و 67/0 گزارش کرده­اند. هم‌چنین به منظور بررسی روایی همگرا، بین نمرات پرسش­نامه ابرازگری هیجانی و مقیاس هیجان مثبت، همبستگی مثبت یافتند [25]. روایی همگرای این ابزار با دوسوگرایی در ابراز هیجان نشان داد، نمرات بالاتر ابرازگری هیجان با نمرات بالاتر در دوسوگرایی هیجان همراه بود (62/0=r، 001/0p<) [26]. پایایی این مقیاس از طریق روش همسانی درونی و با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ توسطAtari  و همکاران بررسی شد و مقدار آن برای کل مقیاس­ و زیر مقیاس­های ابراز هیجان مثبت، ابراز صمیمیت و ابراز هیجان منفی به ترتیب 68/0، 65/0، 59/0 و 68/0 به دست آمد [27]. روایی این ابزار در پژوهش Farahmand و همکارش به­وسیله تحلیل عاملی تأییدی 71/0 به دست آمد [28]. در پژوهش حاضر، ضریب آلفای برای کل مقیاس­ها و زیر مقیاسهای ابراز هیجان مثبت، ابراز صمیمیت و ابراز هیجان منفی به ترتیب 77/0، 78/0، 67/0، و 91/0 محاسبه گردید.
پس از کسب مجوز­های مربوطه از دانشگاه و مدارس و تعیین جامعه آماری و نمونه، نقاشی درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی توسط پژوهش­گر به صورت حضوری در یکی از مدارس شهر تهران در فصل بهار در سال 1401 انجام شد. گروه آزمایش که شامل 15 دانش‌آموز دختر دارای اضطراب امتحان بودند، تحت نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی 10 جلسه 60 دقیقه­ای، هفته­ای یک جلسه و به مدت دو ماه و نیم قرار گرفتند. گروه کنترل هیچ­گونه آموزشی را دریافت نکردند. قبل از اجرای این پژوهش از والدین و دانش‌آموزان دارای اضطراب امتحان رضایت کتبی اخذ شد و به آن­ها اطمینان داده شد که اطلاعاتشان محرمانه خواهد ماند. تکمیل پرسش­نامه­ها به صورت خودگزارشی بوده است. در این پژوهش نمونه­ها تا پایان مطالعه همراهی نمودند و ریزش نمونه­ها اتفاق نیفتاد. خلاصه جلسات آموزش نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی در جدول 1 ارائه شده است.
 

جدول 1- پروتکل نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی [9]
خلاصه جلسات نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی
محتوا، فنون و شرح جلسه موضوع جلسه
آگاهی بدنی، ژست بدن (حالت قرارگیری بدن)، خواندن زبان بدن و ترسیم شکل، آگاهی از محرک­های حسی و پاسخ به آن­ها ترسیم سایه و ذهن آگاهی از ابزارهای نقاشی اول
آگاهی از بدن (حالت قرارگیری بدن، خواندن زبان بدن، نقاشی پیکر و صمیمیت ترسیم بدن و ذهن­آگاهی زبان بدن دوم
توانش های تخیلی و تفکر انتزاعی، توجه به همسالان به نوبت کاری را انجام دادن، شکیبایی، سازش و نقاشی مورد توافق یا مشترک تخیلات و ذهن­آگاهی افکار سوم
انتخاب هم­گروهی و کار مشترک، توجه به چهره، توجه به جزئیات و تعامل نزدیک ترسیم بدن و ذهن­آگاهی افکار چهارم
تمرین کار نوبتی، تمرین بردباری در نقاشی مشترک، توجه به جزئیات، انعطاف­پذیری و تعامل، گسترش آگاهی با استفاده از تصاویر نقاشی شده. ترسیم تعاملی صورت و آموزش گسترش آگاهی پنجم
آشنایی با اجزای بدن، آشنایی با فیگورهای مختلف، افزایش صبر و بردباری، آشنایی با تکنیک­های پرسپکتیو، توجه به جزئیات، کسب توانش طراحی بدن ترسیم بدن یکدیگر و ذهن آگاهی جسمانی ششم
تشخیص علایق فردی، درک مفهوم گروه، بهبود توانش های حرکتی ظریف نقاشی بر پارچه و مراقبه آگاهی از فعالیت هنری هفتم
کسب و بهبود توانش های یادآوری حافظه و هدیه دادن جعبه های دوستی و ذهن­آگاهی توانش­های حافظه هشتم
بحث گروهی، به اشتراک گذاشتن تجربه­های اعضاء و نمایش عمومی دستاوردهای آن­ها برای افراد خارج از گروه و ذهن­آگاهی نمایش کارهای هنری، ذهن­آگاهی نهم
جمع­بندی در محتوای تمامی جلسات، تجلیل از تلاش­های هنری کودکان و اجرای پس­آزمون جمع بندی و اجرای پس­آزمون دهم
 
پس از اجرای برنامه درمانی، پس­آزمون اجرا شد و تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام گرفت. در قسمت جمعیت شناختی از فراوانی و درصد فراونی و آزمون مجذور کای، در قسمت آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار و آزمون Shapiro-Wilk و در قسمت آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده گردید. سطح معنی­داری در آزمون­ها 05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج
در پژوهش حاضر 30 دانش‌آموز دختر با میانگین و انحراف
معیار سنی گروه آزمایش 86/0
±20/14 سال و گروه کنترل 80/0±27/14 سال و در بازه سنی 13 تا 15 سال قرار داشتند. در جدول 1، ویژگی­های جمعیت شناختی افراد شرکت کننده در پژوهش گزارش گردید است. بر اساس نتایج آزمون مجذور کای، توزیع فراوانی ویژگی­های جمعیت شناختی در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت آماری معنی­داری با یکدیگر ندارد و می­توان بیان نمود ویژگی­های جمعیت شناختی در دو گروه آزمایش و کنترل مشابه یکدیگر می­باشد (جدول 2).
 



جدول 2- مقایسه مشخصات جمعیت شناختی در دو گروه آزمایش و کنترل در دانش­آموزان دختر دوره اول متوسطه مدارس منطقه 9 تهران در سال‏ 1400-1401 (30=n)
جمعیت شناختی گروه آزمایش گروه کنترل مقدار p
تعداد درصد تعداد درصد
سن 13 سال 4 7/26 3 20 979/0
14 سال 4 7/26 5 3/33
15 سال 7 7/46 7 7/46
پایه تحصیلی هفتم 5 3/33 3 20 740/0
هشتم 4 7/26 6 40
نهم 6 40 6 40
رتبه تولد فرزند اول 10 7/66 9 60 539/0
فرزند دوم 4 7/26 5 3/33
فرزند سوم و چهارم 1 7/6 1 7/6
شغل مادر شاغل 3 20 4 7/26 666/0
غیر شاغل 12 80 11 3/73
شغل پدر شاغل 13 67/86 12 80 361/0
غیر شاغل 2 3/13 3 20
سطح تحصیلات مادر زیر دیپلم 2 3/13 2 3/13 979/0
دیپلم 5 3/33 4 7/26
فوق دیپلم 2 3/13 2 3/13
لیسانس و بالاتر 6 40 7 7/46
سطح تحصیلات
پدر
زیر دیپلم 3 20 2 3/13 868/0
دیپلم 4 7/26 5 3/33
فوق دیپلم 1 7/6 2 3/13
لیسانس و بالاتر 7 7/46 6 3/33

آزمون مجذور کای، 05/0>p اختلاف معنی­دار
 
همان­طور که در جدول 3 مشاهده می­شود، میانگین و انحراف معیار نمره ابرازگری هیجانی در گروه‌های آزمایش و کنترل در پیش­آزمون و پس­آزمون ارائه گردیده است. با توجه به نتایج جدول، میانگین نمره ابراز هیجان منفی در گروه آزمایش در پس­آزمون، نسبت به پیش­آزمون کاهش و میانگین نمره ابراز هیجان مثبت و صمیمیت در گروه آزمایش، در پسآزمون نسبت به پیش­آزمون افزایش یافته است. البته معنی­داری این تفاوت­ها نیاز به تحلیل آماری استنباطی دارد که در ادامه مورد بررسی قرار می­گیرد.
 

جدول3- میانگین و انحراف معیار نمره ابرازگری هیجانی مثبت و منفی و صمیمیت در پیش­آزمون-پس­آزمون در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) در دانش­آموزان دختر دوره اول متوسطه مدارس منطقه 9 تهران در سال‏ 1400-1401
متغیر وضعیت گروه حداقل حداکثر انحراف معیار ± میانگین آماره Shapiro-Wilk مقدار p
ابرازگری هیجانی ابراز هیجان مثبت پیش­آزمون آزمایش 12 22 80/2 ± 40/16 97/0 883/0
کنترل 11 26 47/4 ± 60/17 96/0 698/0
پس­آزمون آزمایش 17 29 07/4 ± 01/22 89/0 062/0
کنترل 11 25 50/4 ± 93/17 94/0 396/0
صمیمیت پیش­آزمون آزمایش 9 15 09/2 ± 93/11 89/0 069/0
کنترل 9 21 42/3 ± 33/13 94/0 405/0
پس­آزمون آزمایش 11 18 08/2 ± 93/14 94/0 454/0
کنترل 10 22 27/3 ± 67/13 88/0 055/0
ابراز هیجان منفی پیش­آزمون آزمایش 8 18 85/2 ± 87/12 96/0 733/0
کنترل 6 17 43/3 ± 73/11 94/0 455/0
پس­آزمون آزمایش 6 13 21/2 ± 80/9 92/0 182/0
کنترل 7 16 99/2 ± 67/11 924/0 224/0
آزمون Shapiro-Wilk، 05/0>p عدم برخورداری از توزیع نرمال
 
قبل از انجام تحلیل کوواریانس چندمتغیره، پیش فرض‌های آن مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی فرض نرمال بودن ابرازگری هیجانی از آزمون Shapiro-Wilk استفاده شد. با توجه به نتایج آزمون، توزیع متغیرهای پژوهش نرمال بودند (05/0<p). نتایج آزمون Levene ابرازگری هیجانی نشان داد که واریانس­های دو گروه کنترل و آزمایش در مرحله پس آزمون در ابراز هیجان مثبت (87/2=F، 101/0=p)، صمیمیت (18/0=F، 676/0=p) و ابراز هیجان منفی (83/0=F، 371/0=p) در سطح جامعه همگن می­باشند (05/0<p). بر اساس آزمون ام باکس، فرض همگنی ماتریس­های کوواریانس دو گروه کنترل و آزمایش در ابرازگری هیجانی مورد تأیید بود (605/0=p، 136/5=Box’s M). نتایج مربوط به شاخص‌های اعتباری تحلیل کوواریانس چندمتغیری برای متغیر ابرازگری هیجانی، نشان داد که اثر گروه بر ترکیب مؤلفه‌های مورد مطالعه معنی­دار است (001/0>p، 58/32=F، و 81/0=اثر پیلایی). بر این اساس، مجذور اتا نشان می‏دهد که تفاوت بین دو گروه با توجه به مؤلفه‌های متغیر وابسته، در مجموع معنی‏دار است و میزان این تفاوت، برای ترکیب زیر مقیاس‌های متغیر ابرازگری هیجانی 81/0 است. یعنی 81 درصد از واریانس زیر مقیاس‌های متغیر ابرازگری هیجانی ناشی از اثر آزمایشی است.
بر اساس نتایج جدول 4، بین دو گروه آزمایش و کنترل در زیر مقیاس‌های متغیر ابرازگری هیجان تفاوت معنادار وجود دارد (001/0>p). مجذور اتا نشان می‌دهد که 1/68 درصد از واریانس ابراز هیجان مثبت، 2/63 درصد از واریانس صمیمیت و 5/69 درصد از واریانس ابراز هیجان منفی، ناشی از شرایط آزمایشی است (001/0>p).
 

جدول4- نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکووا) جهت بررسی اثربخشی نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی بر ابرازگری هیجان در در دانش­آموزان دختر دوره اول متوسطه مدارس منطقه 9 تهران در سال‏ 1400-1401 (30=n)
منبع مؤلفه‏ها مجموع مجذورات درجه آزادی میانگین مجذورات مقدار F مقدار
p
مجذور اتا
پیش آزمون ابراز هیجان مثبت 53/29 1 53/29 21/8 008/0 247/0
صمیمیت 64/8 1 64/8 09/9 006/0 267/0
ابراز هیجان منفی 50/17 1 50/17 94/17 001/0 > 418/0
گروه ابراز هیجان مثبت 31/192 1 31/192 45/53 001/0 > 681/0
صمیمیت 81/40 1 81/40 94/42 001/0 > 632/0
ابراز هیجان منفی 44/55 1 44/55 84/56 001/0 > 695/0
خطا ابراز هیجان مثبت 94/89 25 60/3
صمیمیت 76/23 25 95/0
ابراز هیجان منفی 39/24 25 98/0
 آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکووا)، 05/0>p اختلاف معنی­دار
 
هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی بر ابرازگری هیجان در دانش‌آموزان دختر دارای اختلال اضطراب امتحان بود. نتایج نشان داد نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی در تعدیل اضطراب امتحان دانش‌آموزان تأثیر داشته ‏است. بنابراین نتیجه این پژوهش با پژوهش‌­های Cohen-Yatziv و همکارش [12]، Jakobsson Store و همکارش [13]، Zamanifard و همکاران [14]، Ibrahim [15] همسو بوده است. هنر درمانی روش درمانی مؤثر در ارتباط با کودکانی است که به هر علتی مانند؛ ترس، خجالت یا عدم دانش زبانی کافی قادر به صحبت و بیان هیجانات خود نیستند؛ از این رو، نقاشی و تجسم، انعکاس افکار و نارضایتی­های درونی کودک نسبت به محیط پیرامون است که کودک با استفاده از آن می­تواند این احساسات را منتقل کرده و برون­ریزی بی­خطر نماید [29]. کودکان از طریق گروه­های درمانی یاد می‌گیرند که تعامل و اشتراک داشته باشند تا دامنه راه­بردهای حل مشکل خود را گسترش دهند، تفاوت را تحمل کنند، از شباهت‌ها آگاه شوند و به خاطرات و احساساتی که ممکن است قبلاً در دسترس آن‌ها قرار نگرفته باشند نگاه کنند [30]. اجزای هنر می­تواند برای ارزیابی و درمان بیماران مبتلا به اختلالات اضطرابی مورد استفاده قرار گیرد، به این علت که می­تواند به بیماران در درک بهتر از خویش کمک کند و تصویر ذهنی فرد را تغییر دهد و به بیمار در یک­پارچه سازی ایگویی (Ego Integration) مستحکم کمک قابل توجهی نماید. به عبارتی کودکان از طریق نقاشی تصور خود از محیط پیرامون را انعکاس می­دهند که بخشی از این تصورات میتواند بیانگر اضطراب­ها و نگرانیهای آنان باشد. بروز اضطراب و نگرانی­ها در قالب نقاشی و تصاویر ترسیمی باعث کاهش بروز آنها می­شود و در بیان احساسات به عنوان ابزار غیر کلامی مدد می­رساند [31]. از سوی دیگر وقتی افراد در فعالیت‌هایی شرکت می­کنند که از آن لذت می­برند، فاکتورهای فیزیولوژیک آنان مانند فشار خون، ضربان قلب و تنفس تنظیم می­شود، بنابراین به نقاشی کشیدن و ارتباطات هنری که اکثر کودکان به آن مشتاق هستند، کنش­های فیزیولوژی و بیولوژی کودکان را می­توان به حد نرمال رساند که آن کنش­ها توان مقابله فرد در برابر عوامل روانشناختی اضطرابی بالا می­برد [32]. از سوی دیگر با توجه به این­که در این پژوهش از نقاشی درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی استفاده شد، به واسطه تمرین­ها و تکنیک‌های مبتنی بر ذهن­آگاهی، دانش‌آموزان به فعالیت­های روزانه خود آگاهی پیدا کرده، به کارکرد اتوماتیک ذهن در دنیای گذشته و آینده به بینش رسیدند و از طریق آگاهی لحظه به لحظه از افکار، احساسات و حالت­های جسمانی، بر آنها کنترل پیدا کردند.
نتایج نشان داد نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی در تعدیل ابرازگری هیجان دانش‌آموزان دختر دارای اضطراب امتحان تأثیر داشته ‏است، بنابراین نتیجه این پژوهش با پژوهش‌­های  Joshiو همکاران [16]،Meghani  و همکاران [17]،Sousa  و همکاران [18]،Hejri  و همکاران [19] همسو بوده است. دیدگاه رایج در مورد افراد مبتلا به اضطراب این است که آن­ها تحت تأثیر هیجانات خود قرار می­گیرند، زیرا نمی­توانند هیجانات را با افکار مفید خنثی کنند و ذهن در یک حالت فوق هشدار قرار دارد. فعالیت­های نگران کننده و کلامی در پردازش هیجانی اختلال ایجاد می‌کند و از مقابله سازگارانه در افراد با آن جلوگیری می­کند [33]. در همین راستا اعتقاد بر این است که نقاشی درمانی توانایی تنظیم هیجانات را بهبود می­بخشد. در نقاشی­ها کودک از طریق رنگ به راحتی خلق شادی را از غم و اندوه تشخیص می­دهد، توانایی کودکان پیش دبستانی در شناخت هیجانات یک نقاشی از طریق رنگ­ها از سن 3 سالگی پدیدار می­شود و در سن 4 سالگی به طور معناداری افزایش می­یابد [34]. به این معنی که نقاشی درمانی به طور مستقیم و غیرمستقیم بر هیجانات متمرکز بوده و از طریق درگیر کردن هیجانات باعث بالا بردن آگاهی در کودکان خواهد شد تا بهتر بر مشکلات خودشان غلبه کنند. از سوی دیگر هدف اصلی درمان مبتنی بر ذهن­آگاهی آن است که بیمار از طریق پایش خود آیند، از اثرات فعالیت مجدد ذهنی، آگاهی یابد و از طریق ایجاد و به کارگیری حالت حضور ذهن در ذهنیت بماند و از طریق انجام تمرین­های مکرر با جهتدهی قصدمندانه توجه به یک شی خنثی به مشاهده افکار و احساسات یا حس­های بدنی خود بنشیند. افراد ذهنآگاه واقعیات درونی و بیرونی را آزادانه و بدون تحریف ادراک میکنند و توانایی زیادی در مواجهه با دامنه گسترده­ای از تفکرات، هیجانات و تجربه­ها دارند. در نتیجه با انتشار نتایج و کاربست بیشتر این درمان به مراکز مشاوره و روان­درمانی مدارس، مددکاران اجتماعی با کاهش حل اختلالات هیجانی و سایر مشکلات به وضعیت مطلوب و کاهش اضطراب امتحان کمک نمود تا میزان آسیب در سطح جامعه نیز کاهش یابد. مداخلات نقاشی درمانی باید به افراد شاغل در حرفه مرتبط با کودکان، به ویژه مشاوران و روانشناسان کودک، معلمان و سایر مربیان کودکان آموزش داده شود. جلسات درمان روانشناختی برای والدین دانش‌آموزان دارای اضطراب امتحان در مدارس و مراکز درمانی جهت کنترل اضطراب، افسردگی و سایر مشکلات روانی برگزار شود تا هماهنگی بازخوردهای محیط درمان و خانه افزایش پیدا کند.
پژوهش حاضر با محدودیت­هایی از جمله جمع­آوری داده­ها با پرسش­نامه مشهود است، خوداظهاری پاسخ­دهندگان درباره­ی سؤالات پرسیده شده ممکن است بازتاب واقعی ویژگی­های مورد نظر نباشد. این پژوهش فقط بر روی دختران دانش‌آموز متوسطه اول شهر تهران انجام شد و نمی­توان به سایر جوامع و شهر­ها و گروه­های سنی دیگر با اطمینان تعمیم داد. پیشنهاد می­شود که در پژوهش­های آتی اثر سایر جنبههای هنر درمانی (خانواده محور، ماندالا، رویکرد شناختی-رفتاری، موضوع محور) در اضطراب و دیگر مشکلات هیجانی کودکان دچار اضطراب مورد بررسی قرار گیرد.
نتیجهگیری
با توجه به نتایج می­توان گفت نقاشی درمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی بر ابرازگری هیجانی در دانش‌آموزان دارای اضطراب امتحان اثرگذار است. یعنی این فنون با افزایش آگاهی فرد از تجربیات لحظه حاضر و برگرداندن توجه بر سیستم شناختی و پردازش کارآمدتر اطلاعات موجب کاهش نگرانی و تنش فیزیولوژیک و تعدیل هیجانات در فرد می‌گردد. این نتایج لزوم طراحی، کاربست و اجرای برنامه­های درمانی نقاشی تلفیقی به همراه درمان­های روان­شناختی جهت تعدیل علائم اختلال اضطراب دانش‌آموزان را توصیه می­کند.
تشکر و قدردانی
این پژوهش با حمایت مالی معاونت پژوهشی و فناوری دانشگاه محقق اردبیلی انجام گرفت. به این وسیله از سازمان آموزش و پرورش منطقه 9 تهران و دختران شرکت کننده در مطالعه به‌خاطر همکاری ارزنده‌شان در اجرای این پژوهش و هم­چنین از دانشگاه محقق اردبیلی بابت حمایت مالی از این پژوهش نهایت قدردانی را داریم.
 

References

 
[1] Soares D, Woods K. An international systematic literature review of test anxiety interventions 2011–2018. Pastor Care Educ 2020; 38(4): 311–34.
[2] Rempel BP, Dirks MB, McGinitie EG. Two-Stage Testing Reduces Student-Perceived Exam Anxiety in Introductory Chemistry. J Chem Educ 2021; 98(8): 2527–35.
[3] Tabuenca KB. Children's Anxiety Sensitivity as a Moderator of Behavioral Avoidance in Child and Parent Interventions for Anxiety, Doctoral dissertation, Palo Alto University. P15 2021.
[4] Hamilton N, Freche R, Zhang Y, Zeller G, Carroll I. Test anxiety and poor sleep: A vicious cycle. Int J Behav Med 2021; 28(2): 250-8.
[5] Randall AK, Schoebi D. Interpersonal emotion dynamics in close relationships. Cambridge University Press. 2018; P 7-26.
[6] Riggio HR. Emotional expressiveness. Enc Pers Indiv Dif 2020; 1296-13003.
[7] Young KS, Sandman CF, Craske MG. Positive and negative emotion regulation in adolescence: links to anxiety and depression. Brain Sciences 2019; 9(4): 1-20.
[8] Klemanski DH, Curtiss J, McLaughlin KA, Nolen-Hoeksema S. Emotion regulation and the transdiagnostic role of repetitive negative thinking in adolescents with social anxiety and depression. Cog Ther Research 2017; 41(2): 206-19.
[9] Seyedesmaili Ghomi N, Sharifidaramadi P, Rezai S, Delavar A. The effectiveness of painting therapy program based mindfulness on challenging behaviors of high - functioning autism children. Journal of Psychological Science 2020; 18(82): 1137-45.
[10] Regev D. A process-outcome study of school-based art therapy. Inscape 2022; 27(1): 17-25.
[11] Hinchey LM. Mindfulness-based art therapy: a review of the literature. Inquiries Journal 2018; 10(05): 1-10
[12] Cohen-Yatziv L, Regev D. The effectiveness and contribution of art therapy work with children in 2018 – what progress has been made so far? A systematic review. Inscape 2019; 24(3): 100–12.
[13] Jakobsson Store S, Jakobsson N. The Effect of Mandala Coloring on State Anxiety: A Systematic Review and Meta-Analysis. Art Therapy 2022; 38(3): 1-9.
[14] Zamanifard M, Soltanian M, Edraki M, Moravaj H, Sharifi N. The Effects of Virtual Directed Painting Therapy on Anxiety, Depression, and Self-efficacy of Children with Type 1 Diabetes: A Randomized Controlled Clinical Trial. Int J Community Based Nurs Midwifery 2022; 10(3): 210-22.
[15] Ibrahim FM. Effects of art therapy on examination anxiety among students in staff model secondary school of bayero university kano, nigeria. BIJE 2021; 15(1): 9-19.
[16] Joshi AM, Mehta SA, Pande N, Mehta AO, Randhe KS. Effect of Mindfulness-Based Art Therapy (MBAT) on Psychological Distress and Spiritual Wellbeing in Breast Cancer Patients Undergoing Chemotherapy. Indian J Palliat Care 2021; 27(4): 552.
[17] Meghani SH, Peterson C, Kaiser DH, Rhodes J, Rao H, Chittams J, et al. A pilot study of a mindfulness-based art therapy intervention in outpatients with cancer. Am J Hosp Palliat Care 2018; 35(9): 1195-200.
[18] Sousa GMD, Lima-Araújo GLD, Araújo DBD, Sousa MBCD. Brief mindfulness-based training and mindfulness trait attenuate psychological stress in university students: a randomized controlled trial. BMC Psychology 2021; 9(1): 1-14.
[19] Hejri S, pakdaman S, Ghanbari S, Mirzaei S. The Effectiveness of Painting Therapy on Emotional-Behavioral Problems of Children with Cancer. Iranian Journal of Health Psychology 2020; 3(1): 9-18. [Farsi]
[20] Abdollahi Baghrabadi GH. Effectiveness of the mindfulness training on test anxiety in Kashan guidance grade boy students. Rooyesh 2019; 7(12): 49-58. [Farsi]
[21] Faul F, Erdfelder E, Lang AG, Buchner A. G*Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behav Re Meth 2007; 39(2): 175-91.
[22] Aboighasemi A, Asadi Moghaddam A, Najarian B, Shokrkon H. Construction and Validation of a Test for the Measurement of Test Anxiety Among Ahwaz Guidance School Students. Psychological Achievements 1996; 3(2): 61-74. [Farsi]
[23] Davoodi I, Najarian B. Construct and validate the Social anxiety in student of Chamran University and examine the relationship with personal and academic properties, study project. Chamran University 2001; (5-16): 97-11. [Farsi]
[24] King LA, Emmons RA. Conflicts over emotional expression: Psychological and physical correlates. Pers Soc Psychol Bull 1990; )589(: 864-77.
[25] Kring AM, Smith DA, Neale JM. Individual differences in dispositional expressiveness: Development and validation of the Emotional Expressivity Scale. Pers Soc Psychol Bull 1994; 66(5): 934–49.
[26] Laghai A, Joseph S. Attitudes towards emotional expression: Factor structure, convergent validity and associations with personality. Br J Med Psychol 2000; 73(3): 381-4.
[27] Atari A, Ghiasi M, Memarian S, Tabatabai M. Emotion Expression Styles and Meta Cognitive Beliefs in Individuals with Major Depressive Disorder. RBS 2013; 11(5): 342-51. [Farsi]
[28] Farahmand S, Fouladchang M. A causal explanation of academic buoyancy based on the family communication patterns: the mediating role of emotional expressiveness. Transformational Psychology 2017; 13(51): 257-69. [Farsi]
[29] Mardani F, Shafi Abadi A, Jafari A. The Effectiveness of Painting Therapy on Anxiety in Children with Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder. Journal of Applied Family Therapy 2020; 1(2): 68-85. [Farsi]
[30] Khadar MG, Babapour J, Sabourimoghaddam H. The effect of art therapy based on painting therapy in reducing symptoms of separation anxiety disorder (SAD) in elementary school boys. Procedia Soc Behav Sci 2013; 84: 1697-703.
[31] Rezaee S, Khodabakhshi Koolaee A, Taghvaee D. Influence of painting therapy in decreasing aggression and anxiety among elementary school boys. JPEN 2015; 2(2): 10-9. [Farsi]
[32] Li WH, Chung OK. Enhancing the efficacy of psychoeducational interventions for paediatric patients in a randomised controlled trial: methodological considerations. J Clin Nurs 2009; 18(21): 3013-21.
[33] Abbing AC, Baars EW, Van Haastrecht O, Ponstein AS. Acceptance of anxiety through art therapy: a case report exploring how anthroposophic art therapy addresses emotion regulation and executive functioning. Case Reports in Psychiatry 2019; 3: 1-13.
[34] Pouliou D, Bonoti F, Nikonanou N. Do Preschoolers Recognize The Emotional Expressiveness of Colors in Realistic and Abstract Art Paintings? J Genet Psychol 2018; 179(2): 53-61.


The Effectiveness of Painting Therapy Based on Mindfulness on Emotional Expression in Female Students with Test Anxiety Disorders:
 A Quasi-Experimental Study

Ali Reza Hosseini Sadr[5], Matineh Ebadi[6], Arefeh Mohammadnezhad Devin[7], Sajjad Basharpoor[8]


Received: 09/07/22 Sent for Revision: 30/07/22 Received Revised Manuscript: 24/09/22         Accepted: 26/09/22


Background and Objectives: Painting therapy has been widely used and although it has yielded positive results in clinical practice, it has rarely been researched. Therefore, the aim of this research was to determine the effectiveness of painting therapy based on mindfulness on emotional expression in female students with test anxiety disorder.
Materials and Methods: The present study was a quasi-experimental research and the statistical population of the research was all female students in the middle school in the 9th district of Tehran during the academic year 2021-2022, among which 30 girls (15 girls in both the control group and the experimental group) were selected using convenience sampling method and random assignment. The experimental group was trained in painting therapy based on mindfulness (10 sessions of 60 minutes). The control group did not receive any training. In this study, the Test Anxiety Inventory of Abolghasemi et al., the Emotional Expression Questionnaire of King and Emmons, and the Mindfulness-Based Painting Therapy Protocol of Seyedesmaili Ghomi et al. were used to collect data. Descriptive statistics (mean and standard deviation) and multivariate analysis of covariance were applied to analyze the data.
Results: The results showed that painting therapy based on mindfulness was effective in modulating emotional expression in the post-test phase (p<0.001). The eta square showed that 0.681 of the variance of positive emotion expression, 0.632 of the variance of intimacy , and 0.695 of the variance of negative emotion expression were caused by the experimental conditions.
Conclusion: Based on the findings of the present research, it is recommended to use painting therapy based on mindfulness as a psychological intervention to improve the mental and physical conditions of children with test anxiety.
Key words: Emotion, Test anxiety, Mindfulness, Painting, Therapy, Students
Funding: This study was funded by the University of Mohaghegh Ardabili.
Conflict of interest: None declared.
Ethical approval: The Ethics Committee of University of Mohaghegh Ardabili approved the study (IR.UMA.REC.1401.019).

How to cite this article: Hosseini Sadr Ali Reza, Ebadi Matineh, Mohammadnezhad Devin Arefeh, Basharpoor Sajjad. The Effectiveness of Painting Therapy Based on Mindfulness on Emotional Expression in Female Students with Test Anxiety Disorders: A Quasi-Experimental Study.  J Rafsanjan Univ Med Sci 2022; 21 (07): 713-28. [Farsi]
 
[1]- (نویسنده مسئول) مربی، گروه هنر، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
تلفن: 31505144-045، دورنگار: 31505144-045، پست الکترونیکی: a.hosseinisadr@uma.ac.ir
[2]- دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
[3] دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
[4] - استاد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
[5]- Instructor, Dept. of Art, Faculty of Literature and Humanities, University of  Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran,
ORCID: 0000-0002-8788-6777
(Corresponding Author) Tel: (045) 31505144, Fax: (045) 31505144, E-mail: a.hosseinisadr@uma.ac.ir
[6]- PhD Student in Psychology, Dept. of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
[7]- PhD Student in Psychology, Dept. of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
[8]- Prof. of Psychology, Dept. of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانپزشكي
دریافت: 1401/4/17 | پذیرش: 1401/7/4 | انتشار: 1401/7/26

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb