چکیده
زمینه و هدف: چنانچه در رأس سازمانها مدیران شایسته و باتجربه قرار گیرند، موفقیت سازمانها در رسیدن به اهداف خود تضمین خواهد شد و همچنین سازمان با حداقل امکانات میتواند به بیشترین بازدهی دست یابد. این پژوهش میتواند منجر به آگاهی بیشتر در زمینه شایستگی مدیران بیمارستان گردد.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی در بهار و تابستان سال 1389 انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران کلیه بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران بود . برای جمعآوری دادههای شایستگی مدیران از پرسشنامه استاندارد شرکت BROWN که بر اساس مدل بازخور 360 درجه و در 8 بخش بر اساس مقیاس لیکرت طراحی شده استفاده شد. شصت و سه پرسشنامه بین کلیه مدیران، رؤسا، همتایان مدیر و مدیران زیرمجموعه ایشان در 7 بیمارستان شریعتی، سینا، امیراعلم، مرکز طبی کودکان، فارابی، ولیعصر (عج) و امام خمینی تهران که بر اساس روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند، توزیع گردید. در تحلیل دادهها میانگین بالای 80 عوامل مورد بررسی، در زمره شایستگیهای برتر قرار گرفت.
یافتهها: یافتهها نشان داد که مدیران، در زمینه کار تیمی با کسب 14/93 امتیاز دارای بیشترین توانایی و در زمینه برنامهریزی با کسب 64/84 امتیاز دارای کمترین توانایی هستند. بنابراین مدیران، از دیدگاه خود در همه زمینهها توانستند به حد معیار برای شایستگی برتر دست یابند. از دیدگاه مافوق مدیران نیز، آنها توانستند در تمام زمینهها به شایستگی برتر دست یابند. از دیدگاه همتایان و مدیران زیر مجموعه، مدیران در هیچ زمینهای دارای شایستگی برتر نبودند.
نتیجهگیری: از آنجا که مدیران مورد مطالعه در زمینه مدیریت منابع انسانی توانایی کمتر داشته، لذا با توجه به اهمیت مسئله منابع انسانی باید برنامهریزی جامع در مورد آموزش مهارتها انجام شود و همچنین برای بهبود کار تیمی باید برنامههای توسعهای انجام شود .
واژههای کلیدی: شایستگی، مدیر، بیمارستان آموزشی، مدل بازخور 360 درجه
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |