مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

  زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس، کوکسی گرم مثبتی است که در شرایط خاص توانایی ایجاد بیماری‌های مختلف را دارد. این باکتری با ترشح سموم مختلف از جمله انتروتوکسین شرایط تهاجم به میزبان را فراهم می‌آورد. در میان این سموم، انتروتوکسین A و B بیشترین نقش را در بیماری‌زایی ایفا می‌کنند. این تحقیق جهت ردیابی ژن‌های انتروتوکسین A و B در نمونه‌های بالینی صورت گرفته است.

  مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی، از مهر ماه 1386 تا شهریور 1387 انجام شد. تعداد 40 نمونه به صورت جداگانه از هر یک از محل‌های زخم، خون، گوش، بینی، استفراغ و ادرار بیماران مراجعه‌کننده به مراکز درمانی کرمان و رفسنجان اخذ گردید و جمعاً 240 نمونه مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌ها پس از کشت و تأیید آزمون‌های بیوشیمیایی توسط تکنیک Poly Chain Reactio ارزیابی شدند.

  یافته‌ها: از تعداد 240 نمونه مورد مطالعه،50 نمونه (83/20%) آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس جدا شد که از این تعداد 37 مورد (74%) آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس حاوی هر دو ژن انتروتوکسین A و B بودند، همچنین، 11 مورد (22%) از نمونه‌های آلوده حاوی ژن انترتوکسین A و 2 مورد (4%) از نمونه بالینی حاوی ژن انتروتوکسین B شناسایی گردید.

  نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد بیماران می‌توانند منبعی برای انتشار آلودگی در بیمارستان‌ها باشند خصوصاً ناقلینی که این پاتوژن در بینی آنها شناسایی گردیده است. همچنین، شناسایی انتروتوکسین A و B اذعان‌کننده نقش مهم این توکسین‌ها در ایجاد عفونت‌های ثانویه در بیماران می‌باشد.

  واژه‌های کلیدی: استافیلوکوکوس اورئوس، ژن، انتروتوکسین، PCR ‏