BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-1564-fa.html
زمینه و هدف : اسید رتینوئیک می‌تواند در بسیاری از فرآیندهای پایه بیولوژیکی مانند رشد و تمایز اثر بگذارد. یکی از این اثرات اپی‌تلیزاسیون است که بافت بلاستما بدلیل داشتن سلول‌های شبه جنینی می‌تواند اثر غلظت‌های مختلف اسید رتینوئیک را در اپی‌تلیزاسیون نشان دهد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر اسید رتینوئیک ترانس در اپی‌تلیزاسیون بافت بلاستما در شرایط آزمایشگاهی می باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مداخله‌ای، بلاستمای لاله گوش خرگوش نر نژاد نیوزلندی به صورت حلقه‌ای بوسیله پانچ، جدا گردید و در محیط کشت مخلوط با غلظت‌های 00001/0، 0001/0 و 001/0 میکرولیتر بر میلی‌لیتر اسید رتینوئیک کشت داده شد و در روز‌های 3، 7، 14، 21 و 28 به کمک تکنیک رنگ‌آمیزی هماتوکسیلن ائوزین و تری کروم ماسون با میکروسکوپ نوری مورد بررسی بافت شناسی قرار گرفت.
یافته‌ها: اپی‌تلیوم‌زایی در نمونه کنترل (بدون تیمار با اسید رتینوئیک) از روز 14 بعد از کشت رخ داد، ولی نمونه‌های تحت تیمار با اسید رتینوئیک در غلظت 00001/0 میکرولیتر بر میلی‌لیتر بیشترین روند اپی‌تلیوم‌زایی و در غلظت 001/0 میکرولیتر بر میلی‌لیتر عدم اپی‌تلیوم‌زایی و حتی مرگ سلولی را نشان دادند.
نتیجه‌گیری: اسید رتینوئیک در روند اپی‌تلیوم‌زایی بافت پویایی مانند بلاستما که دارای ویژگی‌هایی مشابه با سلول‌ها و بافت‌های جنینی است اثر می‌گذارد.
واژههای کلیدی: اسید رتینوئیک ترانس، بلاستما، اپی‌تلیال، خرگوش نیوزیلندی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
