مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

  زمینه و هدف: منابع انسانی به عنوان مهم‌ترین دارایی هر سازمان نحوه استفاده از سایر منابع را تعیین می‌کنند و موجب تحقق اهداف سازمان می‌شوند. رضایت‌مندی شغلی یک بخش مهم زندگی کارکنان است که بر سلامت جسمی و روحی آنان، رضایت‌مندی از زندگی، بهره‌وری و عملکرد آن‌ها، تعهدشان نسبت به سازمان و کیفیت خدماتی که ارائه می‌دهند تأثیر دارد. هدف این پژوهش بررسی رضایت‌مندی شغلی کارکنان شبکه بهداشت و درمان شهرستان ازنا بود.

  مواد و روش‌ها: این پژوهش مقطعی با شرکت تمام کارکنان شبکه بهداشت و درمان ازنا انجام شد. از مجموع 320 پرسش‌نامه توزیع شده در نهایت 265 پرسش‌نامه قابل استفاده عودت داده شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه محقق ساخته بود که هشت حیطه از رضایت‌مندی شغلی را شامل می شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی و تحلیلی (مجذور کای‌، من ویتنی و کروسکال والیس) مورد تحلیل قرار گرفت.

  یافته‌ها: میانگین کل نمره رضایت‌مندی کارکنان شبکه 90/2 از 5 بود که سطح متوسطی از رضایت‌مندی شغلی را نشان می‌دهد. کمترین رضایت‌مندی مربوط به حیطه‌های عادلانه بودن حقوق و مزایا با میانگین 97/1 و آموزش و پیشرفت شغلی با میانگین 58/2 بود. ماهیت شغل با میانگین 73/3 و جو کاری با میانگین 58/3 حیطه‌های دارای بیشترین رضایت‌مندی بودند. رضایتمندی شغلی با متغیرهای جنس (023/0= p )، وضعیت تأهل (030/0= p ) و سطح تحصیلات (006/0= p ) ارتباط معنی‌دار داشت. به طوری که رضایت‌مندی شغلی مردان، متأهلین و کارکنان دارای تحصیلات پایین‌تر بیشتر بود.

  نتیجه‌گیری: سیاست‌گذاران و مدیران منابع انسانی با شناخت هرچه بیشتر عوامل مؤثر بر رضایت‌مندی کارکنان می‌توانند استراتژی‌های مؤثری برای بهره‌وری بیشتر این منابع ارزشمند در جهت تحقق اهداف نظام سلامت و توسعه پایدار کشور طراحی و اجرا نمایند.

  واژه های کلیدی: رضایت‌مندی شغلی،کارکنان، شبکه بهداشت و درمان شهرستان ازنا