BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-1940-fa.html
gte vml 1]>
چکیده
زمینه و هدف: تنظیم نا بهنجار مرگ برنامه‌ریزی شده سلول (آپوپتوز)، باعث
پیشروی فرایندهای آسیب‌شناختی در جفت زنان باردار شده و بر فرایند رشد جنین تأثیر
میگذارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین شنای استقامتی و مصرف سیلیمارین بر
تغییرات شاخص آپوپتوزی کبد ناشی از مسمومیت با کادمیوم در موشهای صحرایی باردار
بود.
مواد
و روشها: این
مطالعه تجربی روی 72 سر موش صحرایی ماده در 9 گروه قرار انجام شد. برنامه تمرین
شامل شنای استقامتی از روز اول بارداری تا روز زایمان بود. کادمیوم
کلراید به میزان 400 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن در لیتر به صورت محلول در آب
خوراکی داده شد و سیلیمارین نیز به میزان 100 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت
زیرپوستی 3 بار در هفته تزریق شد. برای تعیین شاخص آپوپتوزی کبد از روش ایمونوهیستوشیمی TUNEL
به روش غیر رادیواکتیو نشاندار کردن انتهایی در جای خود استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل یافتهها از آزمون‌های آنالیز واریانس یک طرفه و تعقیبی LSD)) گردید.
یافتهها: کادمیوم به
طور معنیداری شاخص آپوپتوزی کبد موشهای مادر را افزایش داد (001/0=p)،
اما تمرین شنا تغییر معنیداری ایجاد نکرد (424/0=p). تمرین شنا و تزریق سیلیمارین شاخص آپوپتوزی کبد را نسبت به
گروه کادمیوم به طور معنیداری کاهش دادند (001/0=p).
نتیجهگیری: تمرین شنا و
مکمل سیلیمارین در ترکیب باهم میتواند به میزان قابل توجهی با آپوپتوز القا شده
توسط کادمیوم در بافت کبد موشهای باردار مقابله کنند.
واژه‌های کلیدی: شاخص
آپوپتوزی، موش صحرایی باردار، سیلیمارین، کادمیوم، تمرین شنا
دریافت: 1392/8/14 | پذیرش: 1393/10/14 | انتشار: 1393/10/29
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
