gte vml 1]>
زمینه و هدف: پیدا کردن روشی مؤثر برای بهبود بیشتر
ترکیببدنی و قدرت عضلانی در اثر تمرینات مقاومتی همیشه ذهن پژوهشگران را به خود
مشغول داشته است. مطالعات قبلی نشان دادهاند که تغذیه مناسب یکی از این روشهاست.
هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر تمرینات مقاومتی به همراه آموزش تغذیهای مرتبط، بر
ترکیب بدنی و قدرت عضلانی دانشجویان پسر غیرورزشکار میباشد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر یک
مطالعه کارآزمایی بالینی بوده که بر روی 32 دانشجوی غیرورزشکار که به صورت تصادفی
در چهار گروه 8 نفری آموزش- تمرین مقاومتی، تمرین مقاومتی، آموزش و شاهد قرار
گرفتند، انجام شد. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه تغذیهای، فرم یادداشت کل مواد
غذایی در سه روز و اندازهگیری برخی شاخصهای پیکرسنجی بود. پژوهش به مدت 6 هفته
همراه مداخله آموزشی انجام گرفت و اطلاعات حاصل با استفاده از آزمونهای t زوجی و تجزیه و تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی TUKEY مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد وزن آزمودنیها
در دو گروه آموزش- تمرین مقاومتی و فقط تمرین مقاومتی افزایش معنیداری داشته است. تغییرات درصد چربی بدن در سه گروه آموزش- تمرین مقاومتی، فقط تمرین مقاومتی
و فقط آموزش، کاهش معنیداری را نشان داد و شاخص توده بدنی، حداکثر قدرت و
هایپرتروفی عضلانی در دو گروه آموزش- تمرین مقاومتی و فقط تمرین مقاومتی افزایش معنیداری
نشان داد (05/0>p).
نتیجهگیری: این مطالعه نشان
داد انجام تمرینات مقاومتی، همراه آموزشهای تغذیهای مرتبط، بهبود بیشتری در
ترکیب بدنی و قدرت عضلانی افراد ایجاد میکند.
واژههای کلیدی: تمرینات مقاومتی،
آموزش تغذیهای، ترکیب بدن، قدرت عضلانی
gte vml 1]>
زمینه و هدف: پیدا کردن روشی مؤثر برای بهبود بیشتر
ترکیببدنی و قدرت عضلانی در اثر تمرینات مقاومتی همیشه ذهن پژوهشگران را به خود
مشغول داشته است. مطالعات قبلی نشان دادهاند که تغذیه مناسب یکی از این روشهاست.
هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر تمرینات مقاومتی به همراه آموزش تغذیهای مرتبط، بر
ترکیب بدنی و قدرت عضلانی دانشجویان پسر غیرورزشکار میباشد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر یک
مطالعه کارآزمایی بالینی بوده که بر روی 32 دانشجوی غیرورزشکار که به صورت تصادفی
در چهار گروه 8 نفری آموزش- تمرین مقاومتی، تمرین مقاومتی، آموزش و شاهد قرار
گرفتند، انجام شد. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه تغذیهای، فرم یادداشت کل مواد
غذایی در سه روز و اندازهگیری برخی شاخصهای پیکرسنجی بود. پژوهش به مدت 6 هفته
همراه مداخله آموزشی انجام گرفت و اطلاعات حاصل با استفاده از آزمونهای t زوجی و تجزیه و تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی TUKEY مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد وزن آزمودنیها
در دو گروه آموزش- تمرین مقاومتی و فقط تمرین مقاومتی افزایش معنیداری داشته است. تغییرات درصد چربی بدن در سه گروه آموزش- تمرین مقاومتی، فقط تمرین مقاومتی
و فقط آموزش، کاهش معنیداری را نشان داد و شاخص توده بدنی، حداکثر قدرت و
هایپرتروفی عضلانی در دو گروه آموزش- تمرین مقاومتی و فقط تمرین مقاومتی افزایش معنیداری
نشان داد (05/0>p).
نتیجهگیری: این مطالعه نشان
داد انجام تمرینات مقاومتی، همراه آموزشهای تغذیهای مرتبط، بهبود بیشتری در
ترکیب بدنی و قدرت عضلانی افراد ایجاد میکند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |