زمینه و هدف : پوکی استخوان نوعی بیماری متابولیکی استخوان است که با توده استخوانی اندک و برهم ریختگی ریز ساختارهای بافت استخوانی همراه بوده و در نهایت به افزایش شکستگی آن منجر میگردد. هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین کلسیم دریافتی و آزمون سنجش تراکم استخوانی است.
مواد روشها: این مطالعه توصیفی برروی 250 فرد مراجعه کننده به بخش آزمون سنجش تراکم استخوانی شیراز که سابقه بیماریهای متابولیکی و مصرف استرویید نداشته و از نظر عواملی مانند سن، جنس ، شاخص توده بدن و مصرف هورمونهای جایگزین یکسانسازی شده بودند، از طریق نمونه گیری (مبتنی بر هدف) انجام گرفت. ابزار گرد آ وری دادهها در این پژوهش پرسش نامه دو قسمتی حاوی اطلاعات دموگرافیک و جدول ترکیبی مواد غذایی شامل مقدار کلسیم مصرفی 24 ساعته بود و سپس ارتباط بین آزمون سنجش تراکم استخوانی ناحیه هیپ و لومبوساکرال و میزان کلسیم مصرفی روزانه این افراد مورد بررسی قرار گرفت. میزان مطلوب کلسیم مصرفی روزانه 1200 میلی گرم و آزمون سنجش تراکم استخوانی مطابق با استانداردهای جهانی میزان t کمتر از یک انحراف معیار نسبت به حداکثر آزمون سنجش فرد بالغ به عنوان استئوپنی و نمره کمتر از 5/2 انحراف معیار به عنوان پوکی استخوان در نظر گرفته شد. دادهها با آزمونهای X2 ، مَن- ویتنی و کراسکال- والیس مورد تجزیه آماری قرار گرفتند.
یافتهها : نتایج پژوهش نشان داد که با وجود این که 4/56% افراد در دوره پس از یائسگی قرار دا شت ند ، اما میزان کلسیم مصرفی آنها در 3/89% موارد کمتر از 1200 میلیگرم در روز بود . ارتباط معنیداری (02/0= p ) بین میزان کلسیم دریافتی و شغل زنان وجود داشت به طوری که در زنان خانهدار میزان کلسیم روزانه مصرفی کمتر بود. همچنین بر اساس نتایج مشخص شد که ارتباط آماری معنیدار (05/0 p< ) بین مصرف کلسیم و آزمون سنجش تراکم استخوانی ناحیه هیپ و لومبوساکرال وجود داشت ، بدین معنی که در افراد دارای رژیم نامناسب کلسیم میزان استئوپنی و پوکی استخوان بیشتر بو د.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج ب ه دست آ مده از این مطالعه و نظر به این که مصرف کلسیم ت أ ثیر قابل توجهی بر تراکم استخوانی افراد دارد پیشنهاد میشود تا اطلاع رسانی و آموزش مناسب و وسیع در سطح جامعه در جهت بهبود رژیم مناسب مصرفی و ارتقا سطح سلامت افراد جامعه انجام گیرد.
واژههای کلیدی : تراکم استخوانی ، رژیم غذایی ، کلسیم ، شیراز
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |