زمینه و هدف: توکسوپلاسما حداقل بین 30 تا 60 % از انسانها را در بسیاری
از کشورهای جهان از جمله ایران آلوده میکند. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع سرمی آنتیبادیهای ضد توکسوپلاسما در مادران باردار
شهرستان رفسنجان و نوزادان آنها و نیز تعیین نقش برخی از عوامل احتمالی مؤثر در
اپیدمیولوژی این عفونت بود.
مواد و روشها: در
این مطالعه مقطعی، سرم نمونههای خون ۳۳۳ مادر باردار و نیز خون بند ناف جنینهای
آنها با استفاده از کیتهای تجاری ELISA از
نظر وجود آنتیبادیهای اختصاصی IgG
و IgM ضد توکسوپلاسما گوندی مورد آزمایش قرار گرفتند. همچنین، اطلاعات مربوط به برخی از
عوامل احتمالی مؤثر بر اپیدمیولوژی عفونت ثبت گردید. دادهها
با روشهای آمار توصیفی و آزمونهای آماری شامل مجذور کای و اختلاف میانگینها مورد
بررسی قرار گرفتند.
نتایج: از مجموع ۲۴۰
نمونه خون مادر و ۲۵۴ نمونه خون بندناف که ایمونوگلوبولینهای IgG
ضد توکسوپلاسما در سرم آنها ردیابی شد، به ترتیب تعداد ۷۳ مورد (4/۳۰%) و ۸۳ مورد (7/۳۲%) مثبت بودند. از سوی دیگر، تنها یک نمونه خون بند ناف (3/0%) از
نظر IgMضد توکسوپلاسما
مثبت بود. نتایج IgG با سطح تحصیلات
مادر، محل سکونت در شهر یا روستا، نگهداری یا تماس نزدیک با گربه و شغل مادر دارای
ارتباط معنیدار بود. نسبت شانس آلودگی به توکسوپلاسما در زنان خانهدار 8/3
برابر زنان غیر خانهدار، در زنان روستایی 24/2 برابر زنان شهری و در افراد با
تماس نزدیک با گربه 84/1 برابر افراد بدون تماس نزدیک با گربه برآورد گردید.
نتیجهگیری: علیرغم شرایط نامناسب محیطی، امکان انتقال این عفونت را در استان کرمان
فراهم است. زندگی در روستا، تماس با گربه، خانهدار بودن و تحصیلات پایین مادران
باردار از عوامل خطرزا در ابتلا به عفونت محسوب میشوند.
واژههای کلیدی: توکسوپلاسما، توکسوپلاسموزیس مادرزادی،
بندناف
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |