جلد 6، شماره 1 - ( 3-1386 )
جلد 6 شماره 1 صفحات 84-77 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mortazavi S, Jafarzadeh A, Khosravi M, Ahmadi J, Mehdipour L, Behnejad B, et al . The Effects of Low Doses of Diagnostic X-rays on Cellular and Humoral Immunological Responses in Balb/c Mice. JRUMS 2007; 6 (1) :77-84
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-293-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-293-fa.html
مرتضوی دکتر سید محمد جواد، جعفرزاده دکتر عبدالله، خسروی دکتر محمد حسین، احمدی دکتر جعفر، مهدی‌پور لطفعلی، به‌نژاد بدرالسادات، و همکاران.. اثر دوزهای کم پرتو ایکس بر پاسخ‌های ایمنی سلولی و هومورال در موش. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1386; 6 (1) :77-84
دکتر سید محمد جواد مرتضوی 
، دکتر عبدالله جعفرزاده ، دکتر محمد حسین خسروی ، دکتر جعفر احمدی ، لطفعلی مهدی‌پور ، بدرالسادات به‌نژاد ، مسعود پور غلامی ، آزیتا منشوری
، دکتر عبدالله جعفرزاده ، دکتر محمد حسین خسروی ، دکتر جعفر احمدی ، لطفعلی مهدی‌پور ، بدرالسادات به‌نژاد ، مسعود پور غلامی ، آزیتا منشوری
چکیده: (11679 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: کاهش فعالیت سیستم ایمنی بدن پس از پرتوگیری با دوز زیاد امری شناخته شده است اما پژوهش‌های اخیر نشان داده است که دوزهای کم‌پرتو یونیزان باعث تحریک سیستم ایمنی در انسان و حیوانات آزمایشگاهی می‌شود. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرات دوزهای کم‌پرتو ایکس بر روی پاسخ ایمنی هومورال و سلولی در موش Balb/c می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی سه گروه از موش‌های نر نژاد Balb/c به طور جداگانه یک بار، دو بار و سه بار تحت تابش پرتو ایکس با دوز mGy 30 قرار گرفتند. سپس4-2 ساعت بعد از دریافت اشعه، پاسخ‌های ازدیاد حساسیت تأخیری (DTH) و هومورال بر علیه گلبول قرمز گوسفند (SRBC) در این حیوانات اندازه‌گیری شدند و پاسخ آن‌ها با میزان پاسخ‌ها در موش‌های گروه کنترل و تابش کاذب که در معرض اشعه قرار نگرفتند مقایسه گردید.
یافته‌ها: میانگین تیتر آنتی‌بادی ضد SRBC در موش‌هایی که دو بار (12/26±66/74) و سه بار (1/70±66/128) اشعه دریافت کرده بودند به طور معنی‌داری از موش‌های گروه کنترل (26/8±66/26) و تابش کاذب (86/20±8/28) بالاتر بود (001/0p<). اما میانگین تیتر آنتی‌بادی در موش‌هایی که یک بار (76/8±66/22) اشعه دریافت کرده بودند، تفاوت معنی‌داری با موش‌های گروه کنترل و تابش کاذب نداشت. به طور مشابهی پاسخ DTH (درصد افزایش قطر پای SRBC تزریق شده) در موش‌های گروه کنترل (2/0±4) و تابش کاذب (3/0±3/4) نیز تفاوت آماری معنی‌داری با پاسخ DTH در گروه‌هایی که دو بار (9/3±2/12) و سه بار (7/3±6/9) اشعه دریافت داشته‌اند نشان داد (001/0p<).
نتیجه‌گیری: این نتایج نشان می‌دهند که هر چند، یک بار تابش‌گیری با دوز mGy 30 نمی‌تواند در مقایسه با گروه کنترل باعث تحریک تولید آنتی‌بادی و نیز افزایش DTH گردد، اما دو و یا سه بار پرتوگیری با این دوز موجب افزایش پاسخ‌های آنتی‌بادی و DTHنسبت به گروه کنترل می‌شود. میزان تولید آنتی‌بادی و نیز افزایش حساسیت تأخیری بین گروه‌های دو بار پرتودهی و سه بار پرتودهی با هم تفاوت معنی‌داری نداشت.
واژه‌های کلیدی: اشعه ایکس، دوز پایین پرتوهای یونیزان، پاسخ‌های ایمنی سلولی و هومورال
واژه‌های کلیدی: واژه‌های کلیدی: اشعه ایکس، دوز پایین پرتوهای یونیزان، پاسخ‌های ایمنی سلولی و هومورال
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
