جلد 16، شماره 11 - ( 12-1396 )                   جلد 16 شماره 11 صفحات 1040-1025 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mehrabian T, Rahmani F. Prediction of Insomnia Severity Based on Cognitive and Emotional Variables and Personality Traits Presented by DSM-5 in Students of Kurdistan University in 2016. JRUMS 2018; 16 (11) :1025-1040
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-3824-fa.html
محرابیان طاهره، رحمانی فاتح. پیش‌بینی شدت بی‌خوابی بر اساس متغیرهای شناختی، هیجانی و صفات شخصیتی پیشنهادی DSM-5 در دانشجویان دانشگاه کردستان در سال 1395. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1396; 16 (11) :1025-1040

URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-3824-fa.html


دانشگاه کردستان
چکیده:   (3441 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: بی‌خوابی شایع­ترین اختلال­ خواب است و افراد مبتلا به آن مشکلات عملکردی بیشتری را گزارش می­دهند. پژوهش­های متعددی نشان داده­اند مؤلفه­های شناختی و هیجانی نقش مهمی در شروع و تداوم بی‌خوابی دارند. هدف پژوهش حاضر پیش­بینی شدت بی‌خوابی بر اساس متغیرهای شناختی و هیجانی و صفات شخصیتی پیشنهادی DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) در دانشجویان دانشگاه کردستان در سال 1395 بود.
مواد و روش­ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی، و جامعه آماری کلیه دانشجویانی بودند که در سال تحصیلی 96-1395 در دانشگاه کردستان تحصیل می­کردند. تعداد 190 نفر از دانشجویان به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. از 6 پرسش­نامه شدت بی‌خوابی، باورها و بازخوردهای ناکارآمد درباره خواب، نشخوار فکری، نگرانی، برانگیختگی پیش از خواب و مقیاس شخصیت DSM-5 به عنوان ابزار جمع­آوری داده­ها استفاده شد. داده‌های تحقیق با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی Pearson و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه تجزیه و تحلیل شدند.
یافته­ها: نتایج پژوهش ارتباط مثبت و معنی­داری میان همه­ متغیرهای شناختی، هیجانی و حیطه­های ناسازگار شخصیتی با شدت بی‌خوابی نشان داد (01/0p<). بالاترین ضریب همبستگی مربوط به برانگیختگی پیش از خواب بود که مهم‌ترین متغیر پیش‌بین در این پژوهش بود (56/0r=). این عوامل در مجموع، 41 درصد از واریانس شدت بی‌خوابی را تبیین کردند. ضرایب تحلیل رگرسیون با روش گام به گام برای ترکیب خطی متغیرهای باورها و بازخوردهای ناکارآمد درباره خواب، نشخوار فکری، نگرانی، برانگیختگی پیش از خواب و حیطه­های شخصیتی با شدت بی‌خوابی معنی‌دار بود (001/0p<).
نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های پژوهش، متغیرهای شناختی، هیجانی و شخصیتی می­توانند مؤلفه­های مهم بی‌خوابی باشند و تمرکز روش­های درمانی بر این مؤلفه­ها ممکن است به پیامدهای درمانی بهتری منجر شود.
واژه­های کلیدی: بی‌خوابی، متغیر­های شناختی، متغیرهای هیجانی، صفات شخصیتی پیشنهادی DSM-5، دانشجویان، کردستان

متن کامل [PDF 248 kb]   (2030 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (3068 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانپزشكي
دریافت: 1396/3/2 | پذیرش: 1396/11/15 | انتشار: 1396/12/15

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb