مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

چکیده
زمینه و هدف: از آنجایی­که تزریق 17 بتا-استرادیول به هسته پاراژیگانتوسلولاریس جانبی (LPGi) موجب بی­دردی می­شود و احتمال دارد که این بی­دردی به وسیله گیرنده­های استروژنی وساطت شود، لذا در این پژوهش نقش گیرنده­های استروژنی (هنگام تحریک توسط داروی 17بتا-استرادیول) این هسته در تعدیل درد القاء شده توسط فرمالین، در طی فاز استروس در موش­های صحرایی­ ماده بررسی شده است.
مواد و روش­ها:  در این مطالعه تجربی، 48 سر موش­های صحرایی ماده نژاد ویستار (270-200 گرم) به طور تصادفی به 8 گروه تقسیم شدند که شامل گروه کنترل، Sham، نرمال سالین (حلال 17 بتا-استرادیول)، DMSO (حلال ICI182,780)، 17 بتا-استرادیول، آنتاگونیست گیرنده­های استروژنی (ICI182,780, 15&50 nmol) و ICI182,780/17 بتا-استرادیول بود. با ورود حیوان به فاز استروس، داروها به هسته پاراژیگانتوسلولاریس جانبی (LPGi) تزریق ­شد؛ پس از 15 دقیقه، 50 میکرولیتر از محلول فرمالین %5 به پنجه پای چپ حیوان تزریق شد و سپس رفتار تکان دادن پای ملتهب ناشی از تزریق فرمالین به مدت یک­ساعت بررسی ­شد. داده­ها با استفاده از آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی Tukey تجزیه و تحلیل تحلیل شدند.
یافته­ها: نتایج نشان داد که طی فاز استروس، تیمار هسته­ LPGi با 17بتا-استرادیول، رفتار تکان دادن پای ملتهب را در هر دو فاز آزمون فرمالین به طور معنی­داری کاهش می­دهد (001/0p<). پیش­تیمار هسته­LPGi  با ICI182,780 از اثر ضد­دردی ناشی از 17بتا-استرادیول جلوگیری کرد (001/0p<).
نتیجه­گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، می­توان پیشنهاد کرد که تزریق 17بتا-استرادیول به هسته­ LPGi در فاز استروس بی­دردی قوی در موش­های ماده القاء می­کند که ممکن است به وسیله گیرنده­های استروژنی میانجی­گری ­شود.
واژه­های کلیدی: 17بتا-استرادیول، فاز استروس، ICI182,780، تعدیل درد، هسته پاراژیگانتوسلولاریس جانبی، موش صحرایی ماده