چکیده
زمینه و هدف: آلودگی منابع آب و فاضلاب در اثر تخلیه فاضلابهای خروجی از صنایع، یک تهدید بزرگ برای سلامت انسان و محیط زیست محسوب میشود. کاتکول یکی از ترکیبات معمول فنلی در فاضلاب صنایع مختلف همچون نفت و پتروشیمی، پلاستیکسازی، رزین و غیره است که بسیار سمی و مقاوم در برابر تجزیه میباشد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی حذف کاتکول از محلولهای آبی بهوسیله فرآیند اکسیداسیون با ازن و شناسایی محصولات میانی آن بود.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع آزمایشگاهی میباشد که طی آن میزان تأثیر متغیرهای pH محلول (10-2)، زمان واکنش (60-0 دقیقه)، غلظت اولیه کاتکول (1000-50 میلیگرم در لیتر) و تأثیر بهدام انداز رادیکال بر کارایی فرآیند ازنزنی مورد بررسی قرار گرفت. غلظت باقیمانده کاتکول با استفاده از دستگاه HPLC در طول موج 275 نانومتر اندازهگیری شد. همچنین میزان معدنیسازی و تجزیهپذیری کاتکول با انجام آزمایشات TOC (Total Organic Carbon) و COD (Chemical Oxygen Demand) تعیین گردید. ترکیبات واسطه حاصل از فرآیند ازنزنی نیز با GC/MS اندازهگیری و به صورت جدول و نمودار ارائه شد.
یافتهها: pH بهینه برای فرآیند ازنزنی برابر با 10 بود. حداکثر کارایی فرآیند معادل 20/96%، در pH برابر با 10، و زمان تماس 60 دقیقه حاصل شد. سینتیک تجزیه کاتکول از مدل درجه یک پیروی میکند. میزان حذف TOC و COD پس از زمان تماس 60 دقیقه به ترتیب در حدود 78 درصد و 4/84 درصد تعیین شد. به دام انداز رادیکال ترت بوتانول (1 گرم) و سولفات (1 گرم) به ترتیب 61/12 درصد و 13/0 درصد راندمان حذف کاتکول را کاهش میدهند.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد که حذف کاتکول در شرایط بهینه مانند pH قلیایی به علت تولید رادیکالهای هیدروکسیل راندمان بهتری دارد. در نتیجه به نظر میرسد که فرآیند ازنزنی یک روش مؤثر برای تجزیه و معدنیسازی کاتکول از فاضلاب صنایع میباشد.
واژههای کلیدی: اکسیداسیون پیشرفته، ازنزنی، محصولات میانی، کاتکول
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بهداشت دریافت: 1396/4/21 | پذیرش: 1396/11/10 | انتشار: 1396/11/28