مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

چکیده
زمینه و هدف: ورزش ابزار مناسبی برای پیش­گیری از چاقی و سارکوپنی می‌باشد و تمرین قدرتی بهترین راه برای افزایش توده عضلانی است. لذا هدف از پژوهش حاضر مقایسه تمرین مقاومتی با دمبل و تراباند بر ترکیب بدنی و قدرت عضلانی زنان میان­سال بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، ۲۷ زن غیرفعال سالم با اضافه وزن و چاق به‌صورت تصادفی به سه گروه وزنه آزاد، مقاومتی با تراباند و کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه تمرین مقاومتی چهار جلسه در هفته (به مدت هشت هفته) تمرین کردند. هر جلسه تمرین شامل ده دقیقه گرم کردن، تمرینات منتخب با تراباند و وزنه آزاد و پنج دقیقه سرد کردن بود. اجزاء ترکیب بدنی با روش‌های استاندارد اندازه‌گیری شد و  Repetition Maximum-1(RM-1) برای آزمودن قدرت عضلانی به کار رفت. برای تحلیل داده­ها از آزمون­های آماری تحلیل واریانس یک­طرفه، آزمون تعقیبی Tukey و هم چنین  tهمبسته استفاده شد.
نتایج: با توجه به نتایج، بعد از مداخله تمرین، تفاوت معنی‌داری در درصد چربی، توده چربی کل بدن و توده بدون چربی کل بدن بین گروه کنترل و تمرینات مقاومتی وجود داشت (05/0>p)، اگرچه بین وزن بدن، شاخص توده بدنی، دور بازو، دور ران پا و دور کمر به لگن بین دو گروه تجربی و کنترل تفاوت معنی­داری مشاهده نشد (05/0< p)، اما در قدرت یک تکرار بیشینه بین گروه کنترل و تمرینات مقاومتی تفاوت معنی‌داری وجود داشت (05/0> p).
نتیجه‌گیری: انواع تمرین مقاومتی می­توانند به طور ایمن، راه حل مناسبی برای افزایش قدرت و توده عضلانی، و کاهش وزن درصد چربی در زنان میان­سال باشند.
واژه‌های کلیدی: تمرین مقاومتی، ترکیب بدن، قدرت عضلانی، چاقی، زنان میان­سال