جلد 17، شماره 3 - ( 2-1397 )
جلد 17 شماره 3 صفحات 240-225 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karimi G, Ghasemzadeh H, Alavi M, Roohbakhsh A. Evaluating the Effect of Duloxetine on Morphine-Induced Dependence and Tolerance to Its Analgesic Effects in Mice. JRUMS 2018; 17 (3) :225-240
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4036-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4036-fa.html
کریمی غلامرضا، قاسم زاده حسین، علوی محدثه سادات، روحبخش علی. ارزیابی اثر دولوکستین بر علائم وابستگی به مورفین و تحمل به اثرات ضددردی آن در موش سوری. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1397; 17 (3) :225-240
دانشگاه علوم پزشکی مشهد
چکیده: (4134 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: علی‌رغم اثرات ضد درد مورفین، مصرف مزمن آن باعث ایجاد تحمل و وابستگی می‌شود و دولوکستین می‌تواند میزان وابستگی و تحمل را تغییر دهد. این مطالعه با هدف بررسی اثر دولوکستین بر علائم وابستگی به مورفین و تحمل به اثرات ضددردی آن در موش سوری انجام شده است.
مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر، موش های سوری نر به صورت تصادفی در 37 گروه 8 تایی قرار گرفتند. تعداد پرش و میزان مواد دفعی حیوانات، حین سندرم محرومیت از مورفین (تجویز نالوکسان)، در دو فاکتور ایجاد (دولوکستین±مورفین) و بیان (تجویز دولوکستین قبل از سندرم محرومیت) در دوز‌های10 ، 20 و 30 میلی‌گرم بر کیلوگرم دولوکستین ارزیابی شد. همچنین از جعبه باز و آزمون پرش دم، به ترتیب برای بررسی اثر دولوکستین بر فعالیت حرکتی و تحمل به اثر ضددرد مورفین استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Dunnett استفاده شد.
یافته‌ها: دولوکستین با دوز 30 میلی‌گرم بر کیلوگرم، میزان پرش و فعالیت حرکتی حیوان را کاهش داد (05/0>P) و دوز 20 میلی‌گرم بر کیلوگرم در آزمون بیان، وابستگی تعداد پرش و میزان دفع را کاهش داد (05/0>P). تک دوز این دارو نیز در جعبه باز، فعالیت حرکتی حیوان را کاهش داد (01/0>P) و دوز 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم، تنها بر میزان دفع در آزمون ایجاد وابستگی مؤثر بود (001/0>P). بهعلاوه دولوکستین نتوانست بر ایجاد تحمل به اثرات ضد درد مورفین اثر گذارد.
نتیجه‌گیری: دولوکستین در آزمون بیان وابستگی، علائم سندرم محرومیت را مهار کرد، اما این دارو نتوانست تحمل به اثر ضددرد مورفین را مهار کند.
واژه‌های کلیدی: دولوکستین، مورفین، نالوکسان، سندرم ترک مواد، درد، تحمل دارویی، وابستگی
زمینه و هدف: علی‌رغم اثرات ضد درد مورفین، مصرف مزمن آن باعث ایجاد تحمل و وابستگی می‌شود و دولوکستین می‌تواند میزان وابستگی و تحمل را تغییر دهد. این مطالعه با هدف بررسی اثر دولوکستین بر علائم وابستگی به مورفین و تحمل به اثرات ضددردی آن در موش سوری انجام شده است.
مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر، موش های سوری نر به صورت تصادفی در 37 گروه 8 تایی قرار گرفتند. تعداد پرش و میزان مواد دفعی حیوانات، حین سندرم محرومیت از مورفین (تجویز نالوکسان)، در دو فاکتور ایجاد (دولوکستین±مورفین) و بیان (تجویز دولوکستین قبل از سندرم محرومیت) در دوز‌های10 ، 20 و 30 میلی‌گرم بر کیلوگرم دولوکستین ارزیابی شد. همچنین از جعبه باز و آزمون پرش دم، به ترتیب برای بررسی اثر دولوکستین بر فعالیت حرکتی و تحمل به اثر ضددرد مورفین استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Dunnett استفاده شد.
یافته‌ها: دولوکستین با دوز 30 میلی‌گرم بر کیلوگرم، میزان پرش و فعالیت حرکتی حیوان را کاهش داد (05/0>P) و دوز 20 میلی‌گرم بر کیلوگرم در آزمون بیان، وابستگی تعداد پرش و میزان دفع را کاهش داد (05/0>P). تک دوز این دارو نیز در جعبه باز، فعالیت حرکتی حیوان را کاهش داد (01/0>P) و دوز 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم، تنها بر میزان دفع در آزمون ایجاد وابستگی مؤثر بود (001/0>P). بهعلاوه دولوکستین نتوانست بر ایجاد تحمل به اثرات ضد درد مورفین اثر گذارد.
نتیجه‌گیری: دولوکستین در آزمون بیان وابستگی، علائم سندرم محرومیت را مهار کرد، اما این دارو نتوانست تحمل به اثر ضددرد مورفین را مهار کند.
واژه‌های کلیدی: دولوکستین، مورفین، نالوکسان، سندرم ترک مواد، درد، تحمل دارویی، وابستگی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فارماكولوژي
دریافت: 1396/8/11 | پذیرش: 1397/2/1 | انتشار: 1397/3/13
دریافت: 1396/8/11 | پذیرش: 1397/2/1 | انتشار: 1397/3/13
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
