جلد 17، شماره 10 - ( 10-1397 )                   جلد 17 شماره 10 صفحات 936-925 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Karami Robati A, Khalili M, Hashemi Hazaveh S, Bayat M. Studying the Subtilisin Virulence Genes (1-7) in Trichophyton Rubrum Isolated from Clinical Samples of Skin and Nail in 2017: A Descriptive Study . JRUMS 2019; 17 (10) :925-936
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4297-fa.html
کرمی رباطی ازاده، خلیلی محمد، هاشمی سید جمال، بیات منصور. بررسی ژن‌های بیماری‌زا سوبتیلیزین (7-1) درگونه ترایکوفایتون روبروم جدا شده از نمونه‌های بالینی پوست و ناخن در سال 1396: یک مطالعه توصیفی . مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1397; 17 (10) :925-936

URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4297-fa.html


گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده:   (3586 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: خانواده ژنومی سوبتیلیزین (Subtilisins; SUBs) ترایکوفایتون روبروم، نقش مهمی در تخریب بافت کراتین در جهت تولید یک منبع مغذی و حدت­زایی، ایفاء می کند. این مطالعه با هدف تعیین ژن­های سوبتیلیزین (7-1) در گونه ترایکوفایتون روبروم جدا شده از بیماران مبتلا به درماتوفیتوزیس ساکن شهر تهران در سال 1396 انجام شده است.
مواد و روش‌ها: مطالعه توصیفی حاضر، بر روی 32 بیمار مبتلا به عفونت قارچی مراجعه کننده به دانشگاه علوم پزشکی تهران از تیر ماه تا شهریور ماه سال1396 انجام گرفت. بر اساس مشاهدات میکروسکوپی و ماکروسکوپی، گونه ترایکوفایتون روبروم جداسازی و شناسایی شد. DNA درماتوفیت استخراج و سپس ژن­های SUB1، SUB2،SUB3 ، SUB4، SUB5، SUB6 و SUB7 با روش مولکولی واکنش زنجیره­ای پلیمراز(PCR)  با پرایمرهای اختصاصی تکثیر گردیدند. درصد فراوانی نسبی هر یک از هفت توالی ژنومی نیز محاسبه گردید.
یافته‌ها: 7 گونه ترایکوفایتون روبروم از نمونه بالینی پوست (5 مورد) و ناخن (2 مورد) جداسازی شدند. خانواده سوبتیلیزین ( (SUB1-7با فراوانی 57 درصد گزارش شد. در حالی­که ژن SUB5 (100 درصد) در تمام ایزوله­ها مشاهده شد، ژن SUB6 با کم‌ترین فراوانی (4 از 7 مورد) و حضور هفت ژن سوبتیلیزین در گونه های جدا شده از بافت ناخن، گزارش شد.    
نتیجه‌گیری: حضور و عدم حضور ژن­های سوبتیلیزین در DNA ایزوله­های ترایکوفایتون روبروم، احتمالاٌ حاکی از اهمیت هر یک از ژن­ها در مراحل مختلف عفونت (اتصال، تهاجم و التهاب) درماتوفیت و نوع بافت ناخن و پوست می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: ژنهای سوبتیلیزین، درماتوفیتوزیس، ترایکوفایتون روبروم، پوست، ناخن، تهران
متن کامل [PDF 240 kb]   (826 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (1582 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ميكروبيولوژي
دریافت: 1397/2/30 | انتشار: 1397/10/25

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb