جلد ۱۷، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
جلد ۱۷ شماره ۱۰ صفحات ۹۳۶-۹۲۵ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karami Robati A, Khalili M, Hashemi Hazaveh S, Bayat M. Studying the Subtilisin Virulence Genes (1-7) in Trichophyton Rubrum Isolated from Clinical Samples of Skin and Nail in 2017:
A Descriptive Study
. JRUMS 2019; 17 (10) :925-936
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4297-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4297-fa.html
کرمی رباطی ازاده، خلیلی محمد، هاشمی سید جمال، بیات منصور. بررسی ژنهای بیماری‌زا سوبتیلیزین (۷-۱) درگونه ترایکوفایتون روبروم جدا شده از نمونه‌های بالینی پوست و ناخن در سال ۱۳۹۶:
یک مطالعه توصیفی
. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. ۱۳۹۷; ۱۷ (۱۰) :۹۲۵-۹۳۶
گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده: (۴۰۱۴ مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: خانواده ژنومی سوبتیلیزین (Subtilisins; SUBs) ترایکوفایتون روبروم، نقش مهمی در تخریب بافت کراتین در جهت تولید یک منبع مغذی و حدتزایی، ایفاء می کند. این مطالعه با هدف تعیین ژنهای سوبتیلیزین (7-1) در گونه ترایکوفایتون روبروم جدا شده از بیماران مبتلا به درماتوفیتوزیس ساکن شهر تهران در سال 1396 انجام شده است.
مواد و روش‌ها: مطالعه توصیفی حاضر، بر روی 32 بیمار مبتلا به عفونت قارچی مراجعه کننده به دانشگاه علوم پزشکی تهران از تیر ماه تا شهریور ماه سال1396 انجام گرفت. بر اساس مشاهدات میکروسکوپی و ماکروسکوپی، گونه ترایکوفایتون روبروم جداسازی و شناسایی شد. DNA درماتوفیت استخراج و سپس ژنهای SUB1، SUB2،SUB3 ، SUB4، SUB5، SUB6 و SUB7 با روش مولکولی واکنش زنجیرهای پلیمراز(PCR) با پرایمرهای اختصاصی تکثیر گردیدند. درصد فراوانی نسبی هر یک از هفت توالی ژنومی نیز محاسبه گردید.
یافته‌ها: 7 گونه ترایکوفایتون روبروم از نمونه بالینی پوست (5 مورد) و ناخن (2 مورد) جداسازی شدند. خانواده سوبتیلیزین ( (SUB1-7با فراوانی 57 درصد گزارش شد. در حالیکه ژن SUB5 (100 درصد) در تمام ایزولهها مشاهده شد، ژن SUB6 با کم‌ترین فراوانی (4 از 7 مورد) و حضور هفت ژن سوبتیلیزین در گونه های جدا شده از بافت ناخن، گزارش شد.
نتیجه‌گیری: حضور و عدم حضور ژنهای سوبتیلیزین در DNA ایزولههای ترایکوفایتون روبروم، احتمالاٌ حاکی از اهمیت هر یک از ژنها در مراحل مختلف عفونت (اتصال، تهاجم و التهاب) درماتوفیت و نوع بافت ناخن و پوست می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: ژنهای سوبتیلیزین، درماتوفیتوزیس، ترایکوفایتون روبروم، پوست، ناخن، تهران
زمینه و هدف: خانواده ژنومی سوبتیلیزین (Subtilisins; SUBs) ترایکوفایتون روبروم، نقش مهمی در تخریب بافت کراتین در جهت تولید یک منبع مغذی و حدتزایی، ایفاء می کند. این مطالعه با هدف تعیین ژنهای سوبتیلیزین (7-1) در گونه ترایکوفایتون روبروم جدا شده از بیماران مبتلا به درماتوفیتوزیس ساکن شهر تهران در سال 1396 انجام شده است.
مواد و روش‌ها: مطالعه توصیفی حاضر، بر روی 32 بیمار مبتلا به عفونت قارچی مراجعه کننده به دانشگاه علوم پزشکی تهران از تیر ماه تا شهریور ماه سال1396 انجام گرفت. بر اساس مشاهدات میکروسکوپی و ماکروسکوپی، گونه ترایکوفایتون روبروم جداسازی و شناسایی شد. DNA درماتوفیت استخراج و سپس ژنهای SUB1، SUB2،SUB3 ، SUB4، SUB5، SUB6 و SUB7 با روش مولکولی واکنش زنجیرهای پلیمراز(PCR) با پرایمرهای اختصاصی تکثیر گردیدند. درصد فراوانی نسبی هر یک از هفت توالی ژنومی نیز محاسبه گردید.
یافته‌ها: 7 گونه ترایکوفایتون روبروم از نمونه بالینی پوست (5 مورد) و ناخن (2 مورد) جداسازی شدند. خانواده سوبتیلیزین ( (SUB1-7با فراوانی 57 درصد گزارش شد. در حالیکه ژن SUB5 (100 درصد) در تمام ایزولهها مشاهده شد، ژن SUB6 با کم‌ترین فراوانی (4 از 7 مورد) و حضور هفت ژن سوبتیلیزین در گونه های جدا شده از بافت ناخن، گزارش شد.
نتیجه‌گیری: حضور و عدم حضور ژنهای سوبتیلیزین در DNA ایزولههای ترایکوفایتون روبروم، احتمالاٌ حاکی از اهمیت هر یک از ژنها در مراحل مختلف عفونت (اتصال، تهاجم و التهاب) درماتوفیت و نوع بافت ناخن و پوست می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: ژنهای سوبتیلیزین، درماتوفیتوزیس، ترایکوفایتون روبروم، پوست، ناخن، تهران
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
