جلد 17، شماره 12 - ( 12-1397 )
جلد 17 شماره 12 صفحات 1154-1143 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Parastesh M, Saremi A. The Effect of Endurance and Resistance Training on Serum Level of Orexin A, Lipid Profiles and Food Intake in Male Rats: An Experimental Study
. JRUMS 2019; 17 (12) :1143-1154
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4447-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4447-fa.html
پرستش محمد، صارمی عباس. اثر تمرین استقامتی و مقاومتی بر سطح سرمی اورکسین A، پروفایل لیپیدی و مقدار غذای مصرفی موش‌‌های صحرایی نر سالم: یک مطالعه تجربی . مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1397; 17 (12) :1143-1154
گروه فیزیولوژی و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
چکیده: (3269 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: از آن‌جایی که اورکسین دریافت غذا و مصرف انرژی را تنظیم میکند، لذا هدف مطالعه حاضر تعیین اثر تمرین استقامتی و مقاومتی بر سطح سرمی اورکسین A، پروفایل لیپیدی و مقدار غذای مصرفی موش صحرایی سالم بود.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 36 سر موش صحرایی نر سالم با سن 8 هفته در محدوده وزنی 22±265 به‌طور تصادفی به سه گروه (کنترل، تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی) تقسیم شدند. گروههای تمرینی به مدت 8 هفته تمرینات استقامتی و مقاومتی منظم را انجام دادند. 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، سرم خون موشها جهت بررسی سطح سرمی اورکسین A و پروفایل لیپیدی جمع‌آوری شد. دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﯿﻞ واریﺎﻧﺲ یﮏﻃﺮﻓﻪ و آزمون تعقیبی Tukey تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: تمرین استقامتی (04/0P=) و مقاومتی (011/0P=) موجب کاهش معنی‌دار سطوح سرمی اورکسین A نسبت به گروه کنترل شد. تمرین استقامتی (012/0P=) و مقاومتی (023/0P=) باعث کاهش معنی‌دار شاخص مقاومت به انسولین نسبت به گروه کنترل شد. همچنین کاهش معنی‌داری در سطح سرمی تریگلیسرید (001/0P=) و LDL (002/0P=) در گروه تمرین استقامتی و کاهش معنی‌داری در سطح سرمی تریگلیسرید (017/0P=) و افزایش معنی‌داری در HDL (011/0P=) در گروه تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. میانگین سطح غذای مصرفی در گروه تمرین استقامتی (03/0=P) و گروه تمرین مقاومتی (18/0=P) نسبت به کنترل بیتمرین نیز کاهش معنی‌داری یافت.
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد تمرین استقامتی و مقاومتی از طریق کاهش سطوح سرمی اورکسین A موجب کاهش غذای مصرفی و پروفایل لیپدی و شاخص مقاومت به انسولین میشود.
واژه‌های کلیدی: اورکسین A، شاخص مقاومت به انسولین، پروفایل لیپیدی، تمرین استقامتی، تمرین مقاومتی، موش صحرایی
زمینه و هدف: از آن‌جایی که اورکسین دریافت غذا و مصرف انرژی را تنظیم میکند، لذا هدف مطالعه حاضر تعیین اثر تمرین استقامتی و مقاومتی بر سطح سرمی اورکسین A، پروفایل لیپیدی و مقدار غذای مصرفی موش صحرایی سالم بود.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 36 سر موش صحرایی نر سالم با سن 8 هفته در محدوده وزنی 22±265 به‌طور تصادفی به سه گروه (کنترل، تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی) تقسیم شدند. گروههای تمرینی به مدت 8 هفته تمرینات استقامتی و مقاومتی منظم را انجام دادند. 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، سرم خون موشها جهت بررسی سطح سرمی اورکسین A و پروفایل لیپیدی جمع‌آوری شد. دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﯿﻞ واریﺎﻧﺲ یﮏﻃﺮﻓﻪ و آزمون تعقیبی Tukey تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: تمرین استقامتی (04/0P=) و مقاومتی (011/0P=) موجب کاهش معنی‌دار سطوح سرمی اورکسین A نسبت به گروه کنترل شد. تمرین استقامتی (012/0P=) و مقاومتی (023/0P=) باعث کاهش معنی‌دار شاخص مقاومت به انسولین نسبت به گروه کنترل شد. همچنین کاهش معنی‌داری در سطح سرمی تریگلیسرید (001/0P=) و LDL (002/0P=) در گروه تمرین استقامتی و کاهش معنی‌داری در سطح سرمی تریگلیسرید (017/0P=) و افزایش معنی‌داری در HDL (011/0P=) در گروه تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. میانگین سطح غذای مصرفی در گروه تمرین استقامتی (03/0=P) و گروه تمرین مقاومتی (18/0=P) نسبت به کنترل بیتمرین نیز کاهش معنی‌داری یافت.
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد تمرین استقامتی و مقاومتی از طریق کاهش سطوح سرمی اورکسین A موجب کاهش غذای مصرفی و پروفایل لیپدی و شاخص مقاومت به انسولین میشود.
واژه‌های کلیدی: اورکسین A، شاخص مقاومت به انسولین، پروفایل لیپیدی، تمرین استقامتی، تمرین مقاومتی، موش صحرایی
واژه‌های کلیدی: اورکسین A، شاخص مقاومت به انسولین، پروفایل لیپیدی، تمرین استقامتی، تمرین مقاومتی، موش صحرایی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تربيت بدني
دریافت: 1397/7/1 | پذیرش: 1397/10/4 | انتشار: 1397/12/24
دریافت: 1397/7/1 | پذیرش: 1397/10/4 | انتشار: 1397/12/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
