جلد 3، شماره 3 - ( 3-1383 )                   جلد 3 شماره 3 صفحات 206-199 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Akbari A, Karimi H, Kazemnegad A, Ghabaii M. The Effects of Strengthening Exercises on Exaggerated Muscle Tonicity on the Chronic Hemiparesis Patients After Stroke. JRUMS 2004; 3 (3) :199-206
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-45-fa.html
اکبری اصغر، کریمی حسین، کاظم نژاد انوشیروان، قبائی مژده. تأثیر تمرین‌های تقویتی بر تونیسیته تشدید شده عضلانی در بیماران همی‌پارزی مزمن ناشی از سکته مغزی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1383; 3 (3) :199-206

URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-45-fa.html


چکیده:   (16405 مشاهده)

 

خلاصه

سابقه و هدف: یکی از علل عمده مرگ و ناتوانی در تمام جوامع، سکته مغزی است و شایعترین عارضه ناشی از سکته مغزی همیپلژی یا همی‌پارزی است. هدف از این مطالعه، تعیین اختلالهای تونیسیته عضلات چهار سر  و گاستروسولئوس بیماران همیپارزی و تأثیر پروتکل تمرینهای تقویتی در درمان این اختلالها با توجه به نظرات انتقادی در خصوص این تمرین‌ها بود.

مواد و روشها: 34 بیمار همی‌پارزی ثانویه به سکته مغزی با میانگین سنی 2/6±4/52 سال از طریق نمونهگیری در دسترس، مورد مطالعه قرار گرفتند. بیمارانی انتخاب شدند که حداقل 12 ماه از زمان شروع سکته مغزی آنها گذشته باشد. بیماران به صورت تصادفی در یکی از دوگروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. تونیسیته عضلانی با مقیاس تغییر یافته اشورث و قدرت عضلانی با دینامومتر قبل و بعد از 12 جلسه درمان اندازهگیری گردید. گروه مورد، پروتکل تمرینهای عملکردی، تعادلی و تقویتی را دریافت کرد. به گروه کنترل پروتکل تمرینهای عملکردی و تعادلی داده شد. از آزمون‌های t مستقل،
tزوج، من ویتنی و ویلکاکسون برای مقایسه نتایج قبل و بعد درمان استفاده گردید.

یافته‌ها: کاهش تونیسیته عضله چهار سر  فقط در گروه مورد (0001/0p<) وگاستروسولئوس در هر دو گروه مورد (0001/0p<) و کنترل (041/0=p) بعد از مداخله معنی‌دار بود. کاهش تونیسیته عضله چهار سر  (034/0p=) و گاستروسولئوس (001/0=p) بعد از درمان در گروه مورد نسبت به گروه کنترل قابل توجه بود. آزمون من‌ویتنی وجود اختلاف معنی‌دار در تفاضل میانگین تونیسیته عضله چهار سر  (0001/0p<) و گاستروسولئوس (0001/0p<) را در گروه مورد نسبت به کنترل نشان داد.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه، برخلاف دیدگاه‌های رایج، از مؤثر بودن تمرینهای تقویتی عضلات اندام تحتانی در کاهش اسپاستیسیتی علاوه بر افزایش قدرت آنها در مرحله مزمن توانبخشی بعد از سکته مغزی حمایت میکند.

واژههای کلیدی: تونیسیته عضلانی، تمرینهای تقویتی، همی پارزی، سکته مغزی

متن کامل [PDF 341 kb]   (3545 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: توانبخشي و فيزيوتراپي
دریافت: 1384/9/14 | انتشار: 1383/3/26

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb