جلد 19، شماره 6 - ( 6-1399 )
جلد 19 شماره 6 صفحات 632-619 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Daneshyar S, Pouyandeh Ravan A, Khosravi A, Fourotan Y. The Long-Term Effect of High Fat Diet and Regular Aerobic Exercise Training on Gene Expression of Isoforms of Mitochondrial Creatine Kinase (Ckmt1,2) in White Adipose Tissue of Mice: An Experimental Study. JRUMS 2020; 19 (6) :619-632
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5258-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5258-fa.html
دانش یار سعید، پوینده روان علیرضا، خسروی امیر، فروتن یزدان. اثر طولانی مدت غذای پرچرب و تمرین منظم هوازی بر بیان ایزوفرمهای یک و دو کراتین کیناز میتوکندری (CKmt1,2) در بافت چربی سفید موش سوری: یک مطالعه تجربی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1399; 19 (6) :619-632
دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی (ره)
چکیده: (1547 مشاهده)
زمینه و هدف: کراتین کیناز میتوکندری در گرمازایی مستقل از پروتئین غیر جفت کننده نقش دارد. تصور میشود، این عامل بر اثر تغذیه و ورزش متأثر شود. هدف از این پژوهش تعیین اثر مصرف طولانی مدت غذای پرچرب و تمرین ورزشی منظم هوازی بر بیان ایزوفرمهای یک و دو کراتین کیناز میتوکندری (CKmt1,2) در بافت چربی سفید موش سوری بود.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 28 سر موش سوری نر (C57BL/6 ) در چهار گروه کنترل (7 سر)، غذای پرچرب (7 سر)، تمرینی (7 سر) و غذای پرچرب- تمرینی (7 سر) تقسیم شدند. موشهای گروههای غذای پرچرب به مدت 12 هفته، با غذای پرچرب (40 درصد) تغذیه شدند. موشهای گروههای تمرینی، به مدت شش هفته، تحت تمرین تداومی قرار گرفتند. برای اندازهگیری بیان نسبی ژنهای CKmt1 و CKmt2 از روش Real time PCR استفاده شد. برای تحلیل آماری دادهها از آزمون ANOVA دو طرفه استفاده شد.
یافتهها: نتایج این مطالعه نشان داد که غذای پرچرب (324/0 (P=و تمرین ورزشی (136/0 (P=تأثیر معنیداری در بیان ژن CKmt1 ندارد. با این حال، بیان ژن CKmt2 بر اثر غذای پرچرب، کاهش معنیدار (043/0 (P=و بر اثر تمرین ورزشی افزایش معنیداری (001/0 (P=نسبت به گروه پرچرب داشت.
نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه دلالت بر این دارند که مصرف طولانی مدت غذای پرچرب و تمرین منظم به ترتیب از طریق کاهش و افزایش بیان کراتین کیناز میتوکندری احتمالاً میتوانند گرمازایی غیرلرزشی در بافت چربی سفید را متأثر سازند.
واژههای کلیدی: چاقی، غذای پرچرب، گرمازایی، بافت چربی سفید، موش سوری
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 28 سر موش سوری نر (C57BL/6 ) در چهار گروه کنترل (7 سر)، غذای پرچرب (7 سر)، تمرینی (7 سر) و غذای پرچرب- تمرینی (7 سر) تقسیم شدند. موشهای گروههای غذای پرچرب به مدت 12 هفته، با غذای پرچرب (40 درصد) تغذیه شدند. موشهای گروههای تمرینی، به مدت شش هفته، تحت تمرین تداومی قرار گرفتند. برای اندازهگیری بیان نسبی ژنهای CKmt1 و CKmt2 از روش Real time PCR استفاده شد. برای تحلیل آماری دادهها از آزمون ANOVA دو طرفه استفاده شد.
یافتهها: نتایج این مطالعه نشان داد که غذای پرچرب (324/0 (P=و تمرین ورزشی (136/0 (P=تأثیر معنیداری در بیان ژن CKmt1 ندارد. با این حال، بیان ژن CKmt2 بر اثر غذای پرچرب، کاهش معنیدار (043/0 (P=و بر اثر تمرین ورزشی افزایش معنیداری (001/0 (P=نسبت به گروه پرچرب داشت.
نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه دلالت بر این دارند که مصرف طولانی مدت غذای پرچرب و تمرین منظم به ترتیب از طریق کاهش و افزایش بیان کراتین کیناز میتوکندری احتمالاً میتوانند گرمازایی غیرلرزشی در بافت چربی سفید را متأثر سازند.
واژههای کلیدی: چاقی، غذای پرچرب، گرمازایی، بافت چربی سفید، موش سوری
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
