چکیده: (1682 مشاهده)
زمینه و هدف: آموزش به بیمار، بخشی اساسی از درمان دیابت است. علاوه بر آموزش، پیگیری نیز با هدف برقراری یک رابطه مراقبتی مؤثر و پویا جهت افزایش آگاهی ضروری است. از این رو، مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر پیگیری تلفنی پرستار بر میزان هموگلوبین گلیکوزیله در مبتلایان به دیابت انجام گرفته است.
مواد و روشها: این پژوهش از نوع کارآزمایی با گروه کنترل تصادفی است. از بین بیماران تحت پوشش کلینیک دیابت رفسنجان 70 بیمار دیابتی به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمعآوری اطلاعات شامل برگه ثبت هموگلوبین گلیکوزیله و پرسشنامه حاوی سؤالات مربوط به متغیرهای جمعیت شناختی و مشخصات بیماری بود. جمعآوری اطلاعات در بدو ورود به مطالعه و 12 هفته بعد صورت گرفت. افراد مورد پژوهش به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربه تقسیم شده و مداخله تلفنی شامل ارایه آموزشهای لازم و پیگیری بیمار از طریق تلفن در گروه تجربه به مدت 12 هفته صورت گرفت. در نهایت تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روشهای آمار توصیفی و تحلیلی از جمله تی مستقل، تی زوج، منویتنی و مجذورکای توسط نرمافزار SPSS انجام گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد، اکثریت بیماران در هر دو گروه زن، در رده سنی 65-50 سال، متأهل، مبتلا به دیابت نوع دو، تحت درمان با داروهای خوراکی، و از لحاظ کلیه مشخصات بیماری، جمعیت شناختی و میزان هموگلوبین گلیکوزیله همگن بودند، اما بعد ار مداخله، میانگین هموگلوبین گلیکوزیله در گروه تجربه به میزان 23/1% کاهش یافت و آزمون تی مستقل اختلاف آماری معنیداری (001/0 =p) بین دو گروه از لحاظ میزان هموگلوبین گلیکوزیله نشان داد.
نتیجهگیری: یافتههای مطالعه حاضر حاکی از آن است که پیگیری تلفنی پرستار باعث کاهش هموگلوبین گلیکوزیله بیماران دیابتی گردیده و یک روش مؤثر در بهبود هیپرگلیسمی آنان است.
واژههای کلیدی: دیابت، پیگیری تلفنی، هموگلوبین گلیکوزیله
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاري دریافت: 1399/2/23 | پذیرش: 1399/2/23 | انتشار: 1399/2/23