چیتساز دکتر احمد، اشتری دکتر فرشته، مهرابی کوشکی علی. مقایسه اثر درمانی پردنیزولون و آسیکلوویر به تنهایی و توأمان در مبتلایان به فلجبلز. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1385; 5 (3) :131-136
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5398-fa.html
چکیده: (5357 مشاهده)
زمینه و هدف: فلج بلز (Bell’s) شایعترین نوع فلج عصب هفتم میباشد. علت این بیماری ناشناخته است ولی از آن جایی که رد پایی از ویروس هرپس را در این بیماری پیدا کردهاند، در درمان آن تجویز داروی آسیکلوویر پیشنهاد شده است، لذا جهت تعیین اثر این دارو و مقایسه آن با درمان مرسوم توسط پردنیزولون و بررسی این که آیا تجویز توأم این دو دارو موجب بهبودی سریعتر و نیز کاهش عوارض ناشی از بیماری میشود، مطالعه حاضر انجام گرفت.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بود که بر روی سه گروه از بیماران مبتلا به عارضه فوق انجام شد. بیماران به طور تصادفی به سه گروه تقسیم و به هر گروه به ترتیب پردنیزولون، آسیکلوویر و پردنیزولون- آسیکلوویر داده شد و در پایان دادههای مربوط به سه گروه با استفاده از آزمون Kruskal-Wallis مورد مقایسه قرار گرفتند.
یافتهها: نتایج این پژوهش نشان داد که نسبت بهبودی در گروه دریافت کننده توأم پردنیزولون و آسیکلوویر 76/80%، و در گروهی که آسیکلوویر تنها دریافت کردند نسبت بهبودی 38/65% و در بیمارانی که پردنیزولون تنها دریافت کردند 23/69% بود. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که در بیماران تحت درمان توأم پردنیزولون و آسیکلوویر سیر درمانی سریعتر و پاسخ درمانی بهتر میباشد.
نتیجهگیری: مطالعه حاضر نشان داد که درمان توأم پردنیزولون و آسیکلوویر در بهبود سریعتر مبتلایان به بلزپالزی مؤثرتر است و نیز در مواردی که تجویز پردنیزولون محدودیت کاربرد دارد، نظیر مبتلایان به دیابت میتوان از آسیکلویر به عنوان درمان جانشین استفاده نمود.
واژههای کلیدی: فلج بلز، پردنیزولون، آسیکلوویر
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آمار و اپيدميولوژي دریافت: 1399/3/18 | پذیرش: 1399/3/18 | انتشار: 1399/3/18