مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

چکیده

  زمینه و هدف: پاسخ ضعیف تخمدان به داروهای محرک تخمک‌گذاری از مهم‌ترین مشکلات روش‌های کمک باروری است . هدف این مطالعه شناسایی فاکتورهای مؤثر بر پاسخ تخمدانی به گنادوتروپین در سیکل درمانی (In Vitro Fertilization) IVF بود.

  مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی 306 زن زیر 40 سال که برای اولین بار در مرکز ناباروی فاطمه‌الزهرا (س) بابل تحت درمان IVF قرار گرفتند، انجام شد. پاسخ‌دهندگان براساس تعداد فولیکول‌های غالب به سه گروه پاسخ ضعیف، طبیعی و بالا تقسیم شدند و فاکتورهای مؤثر احتمالی بر پاسخ تخمدانی در آن‌ها بررسی شد .

  یافته‌ها: میانگین سن زنان در پاسخ‌دهندگان ضعیف و طبیعی، بیشتر از پاسخ‌دهندگان بالا بود. میانگین طول مدت ناباروری، سطح FSH و LH پایه روز دوم سیکل، تعداد آمپول‌های گنادوتروپین تجویز شده و طول مدت تحریک تخمدانی در سه گروه اختلاف معنی‌داری نداشت. میانگین تعداد اووسیت‌های استخراج شده در سه گروه پاسخ‌دهنده ضعیف تخمدانی (79/1 ± 73/2)، طبیعی (3/3 ± 62/6) و بالا (62/5 ± 8/14) به طور معنی‌داری متفاوت بود. در آنالیز رگرسیون چند متغیره، طول مدت ناباروری و سطح LH پایه روز دوم سیکل از متغیرهای مستقل پیش‌گویی‌کننده باروری تخمک بودند.

  نتیجه‌گیری: در آنالیز رگرسیون چند متغیره، نشانگرهای پاسخ تخمدانی به جز LH روز دوم سیکل و طول مدت ناباروری، معیار قابل پیش‌بینی بر باروری تخمک نبودند، بنابراین انتخاب ورود زنان به سیکل درمانی IVF بر اساس معیارهای پاسخ تخمدانی به بررسی‌های بیشتری نیاز دارد.

  واژه‌های کلیدی: لقاح خارج رحمی، تحریک تخمک‌گذاری، پاسخ تخمدانی