جلد 19، شماره 11 - ( 11-1399 )
جلد 19 شماره 11 صفحات 1162-1149 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
PourRahim Ghouroghchi A, Afroundeh R. The Effect of Circuit Resistance Training on Cardiotrophin-1 and Platelet in Active Body Building Men: A Clinical Trial Study. JRUMS 2021; 19 (11) :1149-1162
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5756-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5756-fa.html
پوررحیم قورقچی آمنه، افرونده رقیه. تأثیر تمرین مقاومتی دایرهای بر سطوح سرمی‌کاردیوتراپین-1 و پلاکت خون در مردان فعال بدنساز: یک مطالعه کارآزمایی بالینی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1399; 19 (11) :1149-1162
استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
چکیده: (1564 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: کاردیوتراپین-1 عضو خانواده اینترلوکین-6 است، موجب هایپرتروفی قلبی میشود و همراه پلاکت در آترواسکروز قلبی نقش دارد. تمرین مقاومتی دایرهای بخشی از تمرینات بدنسازی ورزشکاران میباشد. هدف این مطالعه، تعیین تأثیر تمرین مقاومتی دایرهای بر کاردیوتراپین-1 و پلاکت در مردان فعال بدنساز بود.
مواد و روشها: شرکتکنندگان این مطالعه تجربی، 30 مرد فعال بدنساز (سن: 49/1 ± 95/24 سال) اردبیل در سال 1398 بودند و به صورت تصادفی در گروه تمرین (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه تمرین، علاوه بر تمرینات بدنسازی عادی خود، یک جلسه تمرین مقاومتی دایرهای حاد را در 10 ایستگاه (پرس پا، پرس سینه، جلو بازو با هالتر، زیر بغل سیمکش، جلو پا، پارالل، پشت بازو سیمکش، زیربغل قایقی، سرشانه هالتر و پشت پا) با 60-40 درصد، یک تکرار بیشینه، 15 ثانیه در هر ایستگاه با استراحت 45 ثانیهای بین ایستگاهها انجام دادند. گروه کنترل تمرینات بدنسازی عادی خود را انجام دادند. برای مقایسه تغییرات بینگروهی و درونگروهی کاردیوتراپین-1 و پلاکت، قبل و پس از تمرین، آزمونهای t مستقل و همبسته استفاده شد.
یافتهها: کاردیوتراپین-1 پس از تمرین مقاومتی دایرهای حاد در مقایسه با قبل تمرین (001/0>P) و در مقایسه با کنترل (001/0>P) افزایش معنیداری داشت. پلاکت پس از تمرین مقاومتی دایرهای حاد در مقایسه با قبل تمرین (001/0>P) و در مقایسه با کنترل (001/0>P) افزایش معنیداری داشت.
نتیجهگیری: با توجه به اثر تمرین مقاومتی دایرهای بر افزایش کاردیوتراپین-1 و پلاکت، به مربیان و ورزشکاران پیشنهاد میشود که جهت حفظ سلامتی و کاهش ترومبوز، تمرینات مقاومتی دایرهای در ابتدا با احتیاط شروع شود.
واژههای کلیدی: تمرین مقاومتی دایرهای، کاردیوتراپین-1، پلاکت، مردان بدنساز
زمینه و هدف: کاردیوتراپین-1 عضو خانواده اینترلوکین-6 است، موجب هایپرتروفی قلبی میشود و همراه پلاکت در آترواسکروز قلبی نقش دارد. تمرین مقاومتی دایرهای بخشی از تمرینات بدنسازی ورزشکاران میباشد. هدف این مطالعه، تعیین تأثیر تمرین مقاومتی دایرهای بر کاردیوتراپین-1 و پلاکت در مردان فعال بدنساز بود.
مواد و روشها: شرکتکنندگان این مطالعه تجربی، 30 مرد فعال بدنساز (سن: 49/1 ± 95/24 سال) اردبیل در سال 1398 بودند و به صورت تصادفی در گروه تمرین (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه تمرین، علاوه بر تمرینات بدنسازی عادی خود، یک جلسه تمرین مقاومتی دایرهای حاد را در 10 ایستگاه (پرس پا، پرس سینه، جلو بازو با هالتر، زیر بغل سیمکش، جلو پا، پارالل، پشت بازو سیمکش، زیربغل قایقی، سرشانه هالتر و پشت پا) با 60-40 درصد، یک تکرار بیشینه، 15 ثانیه در هر ایستگاه با استراحت 45 ثانیهای بین ایستگاهها انجام دادند. گروه کنترل تمرینات بدنسازی عادی خود را انجام دادند. برای مقایسه تغییرات بینگروهی و درونگروهی کاردیوتراپین-1 و پلاکت، قبل و پس از تمرین، آزمونهای t مستقل و همبسته استفاده شد.
یافتهها: کاردیوتراپین-1 پس از تمرین مقاومتی دایرهای حاد در مقایسه با قبل تمرین (001/0>P) و در مقایسه با کنترل (001/0>P) افزایش معنیداری داشت. پلاکت پس از تمرین مقاومتی دایرهای حاد در مقایسه با قبل تمرین (001/0>P) و در مقایسه با کنترل (001/0>P) افزایش معنیداری داشت.
نتیجهگیری: با توجه به اثر تمرین مقاومتی دایرهای بر افزایش کاردیوتراپین-1 و پلاکت، به مربیان و ورزشکاران پیشنهاد میشود که جهت حفظ سلامتی و کاهش ترومبوز، تمرینات مقاومتی دایرهای در ابتدا با احتیاط شروع شود.
واژههای کلیدی: تمرین مقاومتی دایرهای، کاردیوتراپین-1، پلاکت، مردان بدنساز
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تربيت بدني
دریافت: 1399/10/7 | پذیرش: 1399/11/21 | انتشار: 1399/12/4
دریافت: 1399/10/7 | پذیرش: 1399/11/21 | انتشار: 1399/12/4
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
