جلد 22، شماره 11 - ( 11-1402 )
جلد 22 شماره 11 صفحات 1204-1191 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: (IR.RUMS.REC.1401.149).
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abdolkarimi M, Mobini Lotfabad M, Khodadadi H, ُShahabinejad E, Shakoeizadeh A. The Survey of Health-Promoting Behaviors among Students of Rafsanjan University of Medical Sciences in 2022: A Descriptive Study. JRUMS 2024; 22 (11) :1191-1204
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-7018-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-7018-fa.html
رضائیان محسن، اسدپور محمد، محبوبی‌راد محمود، عبدالکریمی مهدی، مبینی لطف آباد محمد، خدادادی حسن، و همکاران.. بررسی رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1401: یک مطالعه توصیفی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1402; 22 (11) :1191-1204
محسن رضائیان 
، محمد اسدپور، محمود محبوبی‌راد ، مهدی عبدالکریمی 
، محمد مبینی لطف آباد ، حسن خدادادی ، عرفان شهابی نژاد ، امیررضا شکوئی زاده
، محمد اسدپور، محمود محبوبی‌راد ، مهدی عبدالکریمی ، محمد مبینی لطف آباد ، حسن خدادادی ، عرفان شهابی نژاد ، امیررضا شکوئی زاده
دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
چکیده: (1139 مشاهده)
زمینه و هدف: رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و سبک زندگی سالم، راهبردهای اصلی برای تسهیل و حفظ سلامت می باشند. این پژوهش با هدف تعیین رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، 450 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای در سال 1401 وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه‌ای شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه معتبر رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت بود. پرسشنامهها توسط دانشجویان به صورت خودگزارشی تکمیل شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری t دو نمونه مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار سنی دانشجویان 19/3 ± 86/20 سال بود. نمرات بخش خودشکوفایی بیشترین امتیاز (20/5±33/23) و بخش مدیریت استرس (68/3 ± 54/18) کمترین امتیاز را کسب کردند. بین نمره کل رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت دانشجویان با متغیرهای وضعیت تأهل و درجه تحصیلی ارتباط آماری معنیدار بود (05/0>P). همچنین، بین نمره بعد فعالیت بدنی با متغیر جنسیت و نمره ابعاد مسئولیتپذیری و تغذیه با متغیر وضعیت تأهل رابطه آماری معنیدار مشاهده شد (05/0>P).
نتیجه گیری: از آنجایی که نمره کل رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت دانشجویان مورد مطالعه در طبقه متوسط قرار داشت، بنابراین دانشگاه میتواند با برنامهریزی مناسب به دانشجویان در ایجاد یک مفهوم سلامتی مثبت کمک کند و آگاهی و عملکرد آنها را در مورد تغذیه متعادل، ورزش منظم، مدیریت استرس و توجه به سلامت خود یا خودمراقبتی را تقویت نماید.
واژه های کلیدی: ارتقاء سلامت، رفتار سلامت، دانشجویان، رفسنجان
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، 450 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای در سال 1401 وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه‌ای شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه معتبر رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت بود. پرسشنامهها توسط دانشجویان به صورت خودگزارشی تکمیل شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری t دو نمونه مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار سنی دانشجویان 19/3 ± 86/20 سال بود. نمرات بخش خودشکوفایی بیشترین امتیاز (20/5±33/23) و بخش مدیریت استرس (68/3 ± 54/18) کمترین امتیاز را کسب کردند. بین نمره کل رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت دانشجویان با متغیرهای وضعیت تأهل و درجه تحصیلی ارتباط آماری معنیدار بود (05/0>P). همچنین، بین نمره بعد فعالیت بدنی با متغیر جنسیت و نمره ابعاد مسئولیتپذیری و تغذیه با متغیر وضعیت تأهل رابطه آماری معنیدار مشاهده شد (05/0>P).
نتیجه گیری: از آنجایی که نمره کل رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت دانشجویان مورد مطالعه در طبقه متوسط قرار داشت، بنابراین دانشگاه میتواند با برنامهریزی مناسب به دانشجویان در ایجاد یک مفهوم سلامتی مثبت کمک کند و آگاهی و عملکرد آنها را در مورد تغذیه متعادل، ورزش منظم، مدیریت استرس و توجه به سلامت خود یا خودمراقبتی را تقویت نماید.
واژه های کلیدی: ارتقاء سلامت، رفتار سلامت، دانشجویان، رفسنجان
فهرست منابع
1. Geneva: World Health Organization; 2020. Available in: https://www.who.int/news/item/09-12-2020-who-reveals-leading-causes-of-death-and-disability-world wide-2000-2019 .
2. Green LW, Hiatt RA, Hoeft KS. Behavioural determinants of health and disease. In: Detels R, Gulliford M, Karim QA, Tan CC, editors. Oxford textbook of global public health. Oxford: Oxford University Press; 2015: 218-3.
3. Chao DP. Health-promoting lifestyle and its predictors among health-related and non-health-related university students in Taiwan: a cross-sectional quantitative study. BMC Public Health 2023; 23(1): 827.
4. Zheng X, Xue Y, Dong F, Shi L, Xiao S, Zhang J, et al. The association between health-promoting lifestyles, and socioeconomic, family relationships, social support, health-related quality of life among older adults in china: a cross sectional study. Health Qual Life Outcomes 2022; 20(1): 1-8.
5. Li Y, Pan A, Wang D, Liu X, Dhana D, Franco O, et al. Impact of Healthy Lifestyle Factors on Life Expectancies in the US Population. Circulation 2018; 138(4): 345-55.
6. Hwang Y, Oh J. Factors Affecting Health-Promoting Behaviors among Nursing Students. Int J Environ Res Public Health 2020; 17(17): 6291.
7. Hosseini M, Ashktorab T, Taghdisi M. Health Promotion Lifestyle in Nursing Students: a systematic review. JHPM 2013; 2(1): 66-79. [Farsi]
8. Kim S, Oh J. The Relationship between E-Health Literacy and Health-Promoting Behaviors in Nursing Students: A Multiple Mediation Model. Int J Environ Res Public Health 2021; 18(11): 5804
9. Aubi E, Shadnoush M, Nazarzadeh M, Bidel Z, Ranaei A, Delpisheh A. Translation and assessment of validity and reliability of the health-promoting lifestyle questionnaire, using factor analysis. Pajoohandeh 2012; 17(3): 114-20. [Farsi]
10. Fashafsheh I, Al-Ghabeesh SH, Ayed A, Salama B, Batran A, Bawadi H. Health-Promoting Behaviors among Nursing Students: Palestinian Perspective. Inquiry 2021; 58: 00469580211018790.
11. Pakseresht S, Rezaei K, Pasha A, KazemNejad Leili E, Hasandoost F. Health promoting lifestyle among students at Guilan University of Medical Sciences. J Holist Nurs Midwifery 2017; 27(1): 19-26.
12. Maheri AB, Bahrami MN, Sadeghi R. The situation of health-promoting lifestyle among the students living in dormitories of Tehran University of Medical Sciences, Iran. Health and Development Journal 2013; 24(4): 275. [Farsi]
13. Mohammadi Zaidi A, Pakpur Haji Agha A, Mohammadi Zeidi B. Validity and reliability of the Persian version of promoting health lifestyle questionnaire. J Mazandaran Univ Med Sci 2011; 21(1): 103-13. [Farsi]
14. Al-Momani MM. Health-promoting lifestyle and its association with the academic achievements of medical students in Saudi Arabia. Pak J Med Sci 2021; 37(2): 561-6.
15. Peker K, Bermek G. Predictors of health-promoting behaviors among freshman dental students at Istanbul university. J Dent Educ 2011; 75(3): 413-20.
16. Khazaie T, Khazaie T, Kianfar S, Jamshydizadeh L. Health-promoting Behavior Factors Among Students of Birjand University of Medical Sciences. Iran J Health Educ Health Promot 2015; 3(2): 125-32.
17. Rezaei Z, Ghaderi N, Nouri E, Nouri B, Safari O, Pahari T. Study of the Health-Promoting Lifestyle status of Students that Living in dormitories of Kurdistan University of Medical Sciences in 2016. RSJ 2017; 3(1): 1-12. [Farsi]
18. Motlagh Z, Mazloomy-Mahmoodabad S, Momayyezi M. Study of Health-promotion behaviors among university of medical science students. Zahedan J Res Med Sci 2011; 13(4): 29-34. [Farsi]
19. Mohammadian H, Mousavi SGA, Eftekhar ardebili H, Kord zanganeh J. Lifestyle of university students in Kashan, Iran and factors affecting it. SJSPH 2015; 12(4): 53-63. [Farsi]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
