Ethics code: IR.IAU.Kerman.REC.1400.001
Hosseini-Naveh O, Kariminik A, Soltani-Nezhad S, Ranjbar M, Sheikhhosseini E. Isolation, Identification, and Investigation of Biological Properties of Biosurfactant-Producing Probiotics and Magnesium Nanoparticles from Local Dairy Samples: A Laboratory Study. JRUMS 2023; 21 (11) :1133-1152
URL:
http://journal.rums.ac.ir/article-1-6735-fa.html
حسینی نوه عذری، کریمی نیک اشرف، سلطانی نژاد شهلا، رنجبر مهدی، شیخ حسینی عنایت اله. جداسازی، شناسایی و بررسی خواص بیولوژیکی پروبیوتیکهای مولد بیوسورفکتانت و نانوذرات اکسید منیزیم از نمونههای لبنی محلی: یک مطالعه آزمایشگاهی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1401; 21 (11) :1133-1152
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6735-fa.html
گروه میکروبیولوژی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران،
متن کامل [PDF 559 kb]
(665 دریافت)
|
چکیده (HTML) (1106 مشاهده)
متن کامل: (1601 مشاهده)
مقاله پژوهشی
مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
دوره 21، بهمن 1401، 1152-1133
جداسازی، شناسایی و بررسی خواص بیولوژیکی پروبیوتیکهای مولد بیوسورفکتانت و نانوذرات اکسید منیزیم از نمونههای لبنی محلی: یک مطالعه آزمایشگاهی
عذری حسینینوه، اشرف کریمی نیک، شهلا سلطانینژاد ، مهدی رنجبر[4]، عنایتاله شیخحسینی[5]
دریافت مقاله: 25/07/1401 ارسال مقاله به نویسنده جهت اصلاح: 28/08/1401 دریافت اصلاحیه از نویسنده: 05/11/1401 پذیرش مقاله: 09/11/1401
چکیده
زمینه و هدف: پروبیوتیکها، میکروارگانیسمهای شناخته شدهای در میکرو فلور انسان و حیوان هستند و بهطور گسترده جهت مصارف پزشکی و غذایی مورد مطالعه قرار گرفتهاند. تحقیق حاضر با هدف جداسازی و شناسایی باکتریهای پروبیوتیکی و توانایی تولید بیوسورفکتانت و نانوذرات اکسید منیزیم از لبنیات محلی شهر رفسنجان انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه آزمایشگاهی، نمونههای لبنی تحت شرایط استریل با رعایت زنجیره سرد، به آزمایشگاه منتقل گردید و در محیط کشت MRS (de Man Rogosa Sharpe) آگار کشت داده شد. جهت جداسازی جدایههای مولد بیوسورفکتانت، آزمونهای گسترش نفت خام و امولسیفیهکنندگی انجام گرفت. جدایهها از نظر تولید نانو ذرات اکسید منیزیم مورد مطالعه فراتر قرار گرفتند. اندازه و شکل نانوذرات، فعالیت آنتیاکسیدانی، طیف سنجی در محدوده مادون قرمز و اثرات ضد باکتریایی آنها تعیین گردید. جهت تعیین هویت سویه برتر، واکنش زنجیرهای پلیمراز، توالییابی و ترسیم درخت فیلوژنی انجام شد.
یافتهها: تعداد 9 جدایه پروبیوتیک، توانایی تولید بیوسوفکتانت داشته که همگی فعالیت امولسیفیهکنندگی قابل توجهی نشان دادند. بیوسورفکتانتهای تولیدی دارای خاصیت ضد باکتریایی بودند. یکی از جدایههای مولد بیوسورفکتانت قادر به تولید نانوذرات اکسید منیزیم بود که بر اساس تعیین هویت مولکولی، بهنام انتروکوکوس فاسیوم سویه 8L نام گرفت. 90 درصد نانوذرات دارای سایز 107 نانو متر بوده و اثرات ضد باکتریایی و آنتیاکسیدانی قابل توجهی نشان دادند.
نتیجهگیری: سویه انتروکوکوس فاسیوم سویه 8L، قابلیت پروبیوتیکی مطلوبی داشته و با انجام آزمونهای بیشتر میتوان از این سویه بومی جهت استفاده در فرمولاسیون مواد غذایی فراسودمند استفاده کرد.
واژههای کلیدی: لبنیات محلی، پروبیوتیک، بیوسورفکتانت، نانوذرات اکسید منیزیم
مقدمه
پروبیوتیکها ارگانیسمهای زندهای هستند که با تعدیل فلورمیکروبی روده اثرات مفیدی را بر روی سلامت میزبان اعمال میکنند. آنها عموماً از منابع انسانی بوده و غیربیماریزا محسوب میشوند. با توجه به گسترش فزآینده محصولات لبنی صنعتی به جای محصولات سنتی امکان از دست دادن بسیاری از باکتریهای پروبیوتیک وجود دارد. بنابراین، جداسازی و شناسایی این باکتریها از منابع سنتی و لبنی ضرورت دارد [1].
یک سویه پروبیوتیک مطلوب دارای قابلیتهایی نظیر تحمل اسید و صفرا که جهت استفاده پروبیوتیکها برای تجویز خوراکی بسیار مهم است، چسبندگی به سطوح مخاطی و اپیتلیال که یک ویژگی مهم برای مدولاسیون موفقیت آمیز ایمنی، حذف رقابتی پاتوژنها و همچنین جلوگیری از چسبندگی و کلونیزاسیون پاتوژن، فعالیت ضد میکروبی در برابر باکتریهای بیماریزا میباشد [2].
بیوسورفکتانتها گروه متنوعی از ترکیبات فعال سطحی (خارج سلولی یا متصل به غشاء سلولی) بوده که توسط برخی از باکتریها، مخمرها و قارچها تولید میشوند و به دلیل برخورداری از ویژگیهایی نظیر کاهش کشش سطحی و بین سطحی یا قدرت امولسیونکنندگی در صنایع مختلفی از جمله صنعت نفت، پتروشیمی، شویندهها و پاککنندهها، داروسازی، آرایشی، پزشکی، کشاورزی، نساجی و صنایع غذایی کاربرد دارند. اهمیت این ترکیبات در مقایسه با سورفکتانتهای شیمیایی و غیر زیستی را میتوان در سمیت کم، تجزیه زیستی، سازگاری با محیط زیست و فعالیت در دما، pH و شوری بالا و قدرت تولید کف فراوان برشمرد [4-3]. در مقابل، استفاده بیش از حد از آنتیبیوتیکها و خوددرمانی با آنتیبیوتیکها در بسیاری از مناطق متداول و بالاتر از حد استاندارد است که منجر به پیدایش مقاومت در بین باکتریها شده است. بنابراین، راهکارهای جدید نظیر استفاده از نانو مواد که به سرعت در سالهای مختلف گسترش یافته است، پیشنهاد شده است [3].
فنآوری نانو به کاهش مصرف آنتیبیوتیکها کمک میکند. همچنین، بهرغم رشد فزآینده صنعت غذا و رعایت اصول بهداشتی در تولید و فرآوری مواد غذایی، آلودگی میکروبی بهعنوان منبع اصلی شیوع مکرر بیماریهای ناشی از مواد غذایی شناخته میشود. از اینرو یافتن ترکیبات ضد باکتریایی جدید برای اطمینان از سلامت مواد غذایی و افزایش ماندگاری آنها کاملاً ضروری بهنظر میرسد. اکسید منیزیم به دلیل خواص گسترده آن از نقطه نظر تغذیهای و سلامتی مورد توجه قرار گرفته است. منیزیم جزء مواد معدنی ضروری برای سلامت انسان میباشد. اکسید منیزیم یکی از ترکیبات ششگانه منیزیم میباشد که در موارد بیولوژیکی مانند تسکین سوزش سر دل و بازسازی استخوان مصرف میشود [3]. نانوذرات اکسید منیزیم، اکسیدهای فلزی غیر آلی دارای خواص ضد باکتریایی بوده و از مزایای مهم آنها میتوان به غیرسمی بودن، قابلیت سنتز سریع، آسان و کم هزینه اشاره کرد. این نانوذره توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (21CFR184.1431) به عنوان یک ماده ایمن شناسایی شده است [5، 3]. فعالیت ضد باکتریایی این نانوذرات را به قلیایی بودن، تولید گونههای فعال اکسیژن مانند یون سوپر اکسید و جذب الکترواستاتیک نانوذرات به دیواره سلول باکتری نسبت دادهاند [6].
بر طبق جستجوهای انجام شده، تاکنون پژوهشی در زمینه بیوسنتز نانوذرات اکسید منیزیم توسط باکتریهای پروبیوتیک انجام نشده است، لذا این تحقیق با هدف جداسازی باکتریهای پروبیوتیک، تعیین خصوصیات پروبیوتیکی، اثرات ضد باکتریایی بیوسورفکتانت و نانوذرات اکسید منیزیم از لبنیات محلی شهر رفسنجان انجام گرفت.
مواد و روشها
این تحقیق آزمایشگاهی با اخذ کد کمیته اخلاق در زیست پزشکی به شماره IR.IAU.KERMAN.REC.1400.001، از مهر تا دی ماه 1400 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهید سلیمانی (کرمان) انجام گرفت. از تعداد 15 نمونه ماست سنتی شهرستان رفسنجان جهت جداسازی سویههای مورد نظر بهصورت تصادفی، تحت شرایط استریل نمونهبرداری شد و نمونهها با رعایت زنجیره سرد به آزمایشگاه منتقل شدند. ابتدا 10 گرم از هر نمونه با 90 میلیلیتر سرم فیزیولوژی استریل مخلوط شد. رقتهای مختلف تا 5-10 تهیه و بر روی محیط کشت MRS (de Man Rogosa Sharpe agar) آگار (مرک آلمان) در شرایط بیهوازی و دمای 30 درجه سانتیگراد به مدت 72 ساعت قرار داده شد. کلنیهای رشد یافته با استفاده از رنگآمیزی گرم و آزمایش کاتالاز جهت تشخیص مورد بررسی قرار گرفتند. جهت جداسازی باکتریهای مولد بیوسورفکتاتت، آزمونهای گسترش یا پراکندگی نفت خام و فعالیت امولسیونهکنندگی انجام شد [7].
کلنیهای به دست آمده در محیط کشت MRS براث کشت داده شد و تحت شرایط بیهوازی و دمای 35 درجه سانتیگراد بهمدت 7 روز قرار داده شدند. 20 میکرولیتر از سوسپانسیون میکروبی حاصله با 25 میلیلیتر آب مقطر استریل و 100 میکرولیتر نفت خام به پتریدیش استریل متنقل گردید. کنار رفتن لایه نفتی و مشاهده ناحیه شفاف در سطح آب مؤید حضور بیوسورفکتانت بود. قطر منطقه شفاف اندازهگیری و با کنترل منفی (آب مقطر) مورد مقایسه قرار گرفت [1].
توانایی امولسیون سازی جدایهها با شاخص امولسیون سازی (Emulsification index; E24) ارزیابی شد. 4 میلیلیتر از سوسپانسیون باکتری به 6 میلیلیتر نفت سفید، توسط ورتکس (IKA، آلمان) با سرعت بالا بهمدت دو دقیقه مخلوط گردید و سپس به مدت 24 ساعت در دمای محیط قرار داده شد. شاخص E24 به عنوان نسبت ارتفاع لایه امولسیون شده (سانتیمتر) به ارتفاع کل ستون مایع (سانتیمتر) محاسبه شد. نتایج با آب مقطر به عنوان شاهد منفی مقایسه شد [1].
کلنی خالص از جدایههای انتخابی باکتریایی، در ارلن محتوی 500 میلیلیتر محیط کشت تلقیح گردید و در دمای 35 درجه سانتیگراد و به مدت 7 روز در در انکوباتور شیکردار (LABNET-311DS، آمریکا) با 150 دور در دقیقه قرار داده شد. بعد از کسب کدورت لازم، سوسپانسیونهای باکتریایی بهوسیله دستگاه سانتریفیوژ (شیمی فن، ایران) با 5000 دور در دقیقه به مدت 15 دقیقه سانتریفیوژ گردیدند. مایع روماند جمعآوری شد. PH نهایی مایع با اضافه کردن محلول اسید کلریدریک 6 مولار، معادل 2 تنظیم گردید. محلول به مدت 24 ساعت در دمای 4 درجه سانتیگراد نگهداری شد. سپس محلول کلروفرم - متانول (v/v 1:2) اضافه شد. فاز آلی را جدا نموده و حلال در دستگاه فور (شیمی فن، ایران) با دمای 60 درجه سانتیگراد تبخیر گردید. وزن خشک بیوسورفکتانتهای جمعآوری شده تعیین گردید [1].
جهت بررسی فعالیت ضد باکتریایی بیوسورفکتانتهای استخراج شده از روش انتشار چاهک استفاده شد. ابتدا کشت تازه 24 ساعته از سوشهای باکتریایی گرم مثبت و گرم منفی شامل استافیلوکوکوساورئوس (PTCC 1431)، سالمونلا انتریتیدیس (PTCC 1709)، باسیلوس سرئوس (PTCC 1015)، اشریشیا کلی (PTCC 1270) و سودوموناس آئروژینوزا (YX 441328) در محیط کشت تریپتی کاز سوی آگار (مرک، آلمان) تهیه شد. از کشتهای حاصله به لوله حاوی محیط کشت مایع مولر هینتون براث اضافه شد و با محلول استاندارد 5/0 مک فارلند مقایسه گردید تا کدورت معادل CFU/ml 108 ×5/1 حاصل شود [8]. از سوسپانسیون حاصله، در سطح محیط کشت مولر هینتون آگار به روش یکنواخت کشت داده شد و چاهکهایی به قطر 6 میلیمتر به فاصله 15 میلیمتر از لبه پلیت و 20 میلیمتر از هم ایجاد گردید. غلظت 100 میلیگرم بر میلیلیتر از بیوسورفکتانت تولید شده، در حلال دی متیل سولفوکسید و متانول با حجم برابر تهیه گردید. سپس از این غلظت به روش دو برابر کردن رقت در هر مرحله، در حلال مذکور، غلظتهای بعدی شامل 50، 25 و 5/12 میلیگرم در میلیلیتر تهیه شد و از هر غلظت میزان 20 میکرولیتر به هر حفره انتقال داده شد [8].
پلیتها در دمای 35 درجه سانتیگراد به مدت زمان 24 ساعت قرار داده شدند. بهعنوان کنترل مثبت، از دیسکهای آنتیبیوتیکی شامل تتراسایکلین (30 میکروگرم)، جنتامایسین (10 میکروگرم)، آمیکاسین (10 میکروگرم)، سفتریاکسون (30 میکروگرم) و سیپروفلوکساسین (5 میکروگرم) (پادتن طب، تهران، ایران) با روش انتشار در دیسک، آنتی بیوگرام انجام شد. پس از پایان دوره انکوباسیون قطر هاله عدم رشد اطراف چاهکها و دیسکها برحسب میلیمتر با خطکش اندازهگیری گردید. نتایج حاصل از آنتی بیوتیکها با جداول مؤسسه استاندارد بالینی و آزمایشگاهی (CLSI 2020) (Clinical and Laboratory Standards Institute) مقایسه شد [9].
پروبیوتیکهای مولد بیوسورفکتانت به 50 میلیلیتر محیط کشت MRS براث اضافه شد. در دمای 37 درجه سانتیگراد بهمدت 48-24 ساعت قرار داده شد. 50 میلیلیتر نیترات منیزیم 1/0 نرمال وNaOH 2/0 مولار به کشت باکتری اضافه و در بنماری 40 درجه سانتیگراد بهمدت 20-15 دقیقه قرار داده و به مدت 10 ساعت در دمای اتاق نگهداری شد. سپس با دور 5000 به مدت 15 دقیقه سانتریفیوژ گردید. مایع رویی تخلیه و رسوب توسط آب دو بار تقطیر دو مرتبه شستشو داده شده و در آون 40 درجه سانتیگراد به مدت 8 ساعت خشک گردید. رسوب بهدست آمده فرم هیدروکسید نانو میباشد که 4 ساعت در 300 درجه سانتیگراد قرار گرفته و به فرم اکسید تبدیل شد [10].
جهت آزمون طیف سنجی در محدوده مادون قرمز، نانوذرات اکسید منیزیم سنتز شده را با برمید پتاسیم مخلوط کرده و تحت فشار زیاد بهصورت یک قرص نازک و شفاف تبدیل و سپس در دستگاه FTIR (Fourier Transform Infrared Spectroscope) قرار داده شد [11]. آنالیز توزیع اندازه ذرهای نانوذرات، یکی از روشهای مناسب برای تعیین توزیع ابعاد ذرات است. در این روش، از روی حرکت براونی ذرات در سوسپانسیون کلوئیدی میتوان توزیع ابعاد ذرات در یک محلول را مشخص نمود. در این آنالیز، میزان 1 میلیگرم از نمونه مورد بررسی قرار گرفت [10].
فعالیت آنتیاکسیدانی نانوذرات با ارزیابی توانایی نانوذرات اکسید منیزیم برای خنثی کردن رادیکال DPPH (2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl) تعیین گردید که با کاهش جذب محلول متانول DPPH در طول واکنش مشخص شد. یک میلیلیتر از محلول نانوذرات منیزیم و منیزیم استات در محدوده غلظتی معین (0-200 میکروگرم بر میلیلیتر) به 2 میلیلیتر محلول تازه تهیه شده DPPH100 میکرو مولار در متانول اضافه شده و مخلوط حاصل پس از افزودن 3 میلیلیتر متانول، به مدت یک ساعت در تاریکی قرار داده شد. سپس جذب محلول در طول موج 517 نانومتر اندازهگیری شد. همزمان با نمونه، یک لوله شاهد (بدون محلول نانوذره) نیز در نظر گرفته میشود. از ترکیب بوتیل هیدروکسی تولوئن بهعنوان کنترل مثبت استفاده شد. میزان فعالیت آنتیاکسیدانی از فرمول زیر محاسبه گردید:
DPPH radical scavenging ability (%) = [1- (Aa-Ab)/Ac] × 100
که در این فرمول، Aa میزان جذب نمونه حاوی منیریم، Ab میزان جذب شاهد و Ac میزان جذب نمونه کنترل میباشد [12].
اثرات ضد باکتریایی نانوذرات اکسید منیزیم بر علیه 5 باکتری گرم مثبت و گرم منفی شامل: استافیلوکوکوس اورئوس، سالمونلا انتریتیدیس، باسیلوس سرئوس، اشریشیا کلی و سودوموناس آئروژینوزا به روش انتشار چاهک انجام شد. غلظت متفاوت 30، 15، 5/7، 75/3 میلیگرم بر میلیلیتر از نانوذرات اکسید منیزیم در حلال دی متیل سولفوکسید و متانول با حجم برابر (v/v 1:1) به روش دو برابر کردن رقت در هر مرحله تهیه شد. از کشت باکتری در محیط مایع معادل کدورت نیم مک فارلند بر روی محیط کشت مولرهینتون آگار (مرک، آلمان) به روش یکنواحت تلقیح گردید و سپس چاهکهایی به قطر 6 میلیمتر به فاصله 15 میلیمتر از لبه پلیت و 20 میلیمتر از همدیگر ایجاد گردید. از غلطتهای تهیه شده از نانوذرات اکسید منیزیم مقدار 2/0 میلیلیتر در هر چاهک ریخته شد. سپس پلیتها در دمای 35 درجه سانتیگراد و مدت زمان 24 ساعت قرار داده شدند [12].
برای شناسایی مولکولی از واکنش زنجیرهای پلیمراز (Polymerase chain reaction; PCR) استفاده شد. استخراج DNA توسط کیت استخراج شرکت سیناژن طبق دستورالعمل انجام شد. ژن S rRNA 16 با استفاده ازپرایمرهای اولیگونوکلئوتیدی 5´AGAGTTTGATCCTGGCTCAG3´ (8F) و 5´AAGGAGGTGATCCAGCCGCA 3´ (1541R) تکثیر شد. واکنشPCR با حجم نهایی 25 میکرولیتر شامل: 10 نانوگرم بر میکرولیتر DNA الگو، 4/0 میکرومولار از هر پرایمر، 2/0 میکرومولارdNTP ، 2 میکرو مولار MgCl2، 5/2 میکرولیتر بافر PCR و 1 واحد آنزیم Taq DNA Polymerase انجام گردید. واکنشPCR در دستگاه ترموسایکلر (Bio-Rad، آمریکا) با شرایط دمایی 5 دقیقه واسرشت ابتدایی در دمای 94 درجه سانتیگراد و در ادامه 35 چرخه شامل واسرشت در دمای 94 درجه سانتیگراد به مدت 1 دقیقه، اتصال در دمای 45 درجه سانتیگراد به مدت 30 ثانیه، طویل شدن در دمای 72 درجه سانتیگراد به مدت 90 ثانیه و در نهایت طویل شدن نهایی در دمای 72 درجه سانتیگراد به مدت 5 دقیقه انجام گرفت. در نهایت، محصول PCR به ژل آگارز 1 درصد واجد اتیدیوم برماید منتقل و به مدت 1 ساعت با ولتاژ 80 ولت الکتروفورز گردید [1]. 200 میکرولیتر از محصول PCR به شرکت تکاپوزیست، تهران ارسال گردید. سپس توالیهای ارسال شده با نرمافزارهای Bio edit و Gene runner و مگا ورژن 7 بررسی گردید. پس از بلاست کردن در سایت NCBI (National Center for Biotechnology Information) و انجام بلاست سویه مورد نظر شناسایی گردید [13].
اطلاعات جمعآوری شده با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. متغیرهای کمی به صورت انحراف معیار ± میانگین و متغیرهای کیفی به صورت تعداد و درصد گزارش شدند. بررسی خواص ضدباکتریایی در سه تکرار و در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. فرض نرمال بودن توزیع متغیرهای کمی با استفاده از آزمون ناپارامتریک Kolmogorov-Smirnov مورد بررسی قرار گرفت و با توجه به برخورداری متغیرهای کمی از توزیع نرمال (05/0<P)، جهت مقایسه میانگین این متغیرها در گروههای مختلف مورد بررسی (غلظتها و آنتیبیوتیکها) از آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی Tukey استفاده شد. سطح معنیداری در آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج
در مجموع 40 باکتری پروبیوتیک از نمونههای ماست سنتی شهر رفسنجان جداسازی و شناسایی شد. تعداد 9 جدایه از مجموع کلنی بررسی شده باکتریهایی به اشکال کوکسی و باسیل گرم مثبت و کاتالاز منفی بودند که قابلیت تولید بیوسورفکتانت داشتند. بررسی نتایج گسترش نفت خام بر روی آنها در جدول 1 نشان داده شده است که همگی قادر به کاهش کشش سطحی بوده و هاله شفاف تشکیل دادند. جدایه 8 Lبیشترین هاله را تشکیل داد و در بررسی گسترش نفت خام با آب مقطر هیچگونه تغییری در سطح لکه نفتی ایجاد نشد.
در بررسی فعالیت امولسیون کنندگی طبق جدول 1، مشخص گردید که جدایه 8L فعالیت امولسیون کنندگی قابل توجهی داشته و به عنوان جدایه برتر جهت تولید بیوسورفکتانت و نانوذرات اکسید منیزیم انتخاب گردید.
جدول 1- نتایج آزمون گسترش نفت خام و فعالیت امولسیونه کنندگی 9 باکتری پروبیوتیک جدا شده از 15 نمونه ماست محلی رفسنجان در سال 1400
جدایه پروبیوتیکی |
گسترش نفت خام
قطر هاله (میلیمتر) |
فعالیت امولسیونه کنندگی
(24E%) |
3 L |
49 |
61 |
4 L |
30 |
52 |
5 L |
30 |
5/22 |
7 L |
28 |
56 |
8 L |
59 |
57 |
9 L |
29 |
0 |
10 L |
34 |
35 |
11 L |
55 |
52 |
12 L |
58 |
33 |
بیوسورفکتانت استخراج شده از جدایه 8L، فعالیت ضد باکتریایی قابل توجهی در برابر سویههای باکتریایی مورد استفاده نشان داد. بیوسورفکتانت استخراج شده به رنگ قهوهای کاملاً تیره، با قوام عسل مانند و حالت کشدار و وزن آن 38/1 گرم بود. اثرات ضد باکتریایی بیوسورفکتانت در غلظتهای 100، 50، 25 و 5/12 میلیگرم بر میلیلیتر بر علیه 5 سویه باکتری اشریشیا کلی، استافیلوکوکوس اورئوس، سودوموناس آئروژینوزا، سالمونلا انتریتیدیس و باسیلوس سرئوس در 3 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. میانگین و انحراف معیار میزان فعالیت ضد باکتریایی غلظتهای مختلف بیوسورفکتانت در جدول 2 گزارش شده است. با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه، فعالیت بر علیه هر باکتری در غلظتهای مختلف بیوسورفکتانت مورد مقایسه قرار گرفت و با توجه به معنیدار بودن این آزمون در تمام باکتریها، جهت مقایسه دو به دوی غلظتها با هم، از آزمون تعقیبی Tukey استفاده شد. در جدول 2، مقایسات به صورت سطری انجام شده (مقایسه غلظتهای مختلف بیوسورفکتانت بر علیه هر باکتری) و حروف انگلیسی متفاوت، نشان دهنده تفاوت معنیداری بین غلظتها میباشد (05/0>P). به عنوان مثال، میزان فعالیت علیه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در دو غلظت 5/12 و 25 میلیگرم بر میلیلیتر، از لحاظ آماری مشابه بوده (05/0<P) ولی میزان فعالیت در غلظت 50 میلیگرم بر میلیلیتر بهطور معنیداری بیشتر از دو غلظت 5/12 و 25 میلیگرم بر میلیلیتر (05/0>P) و میزان فعالیت در غلظت 100 میلیگرم بر میلیلیتر نیز بهطور معنیداری بیشتر از سه غلظت دیگر بوده است (05/0>P).
جدول 2- فعالیت ضد باکتریایی غلظتهای مختلف بیوسورفکتانت (میلیگرم بر میلیلیتر) حاصل از سویه پروبیوتیکی L8 جدا شده از 15 نمونه ماست محلی بر علیه 5 سویه باکتری پاتوژن (60=n)
غلظت بیوسورفکتانت
سویه باکتری |
100
انحراف معیار ± میانگین |
50
انحراف معیار±میانگین |
25
انحراف معیار±میانگین |
5/12
انحراف معیار±میانگین |
مقدار P |
اشریشیا کلی |
c89/0 ± 00/17 |
b43/0 ± 00/7 |
a0 |
a0 |
014/0 |
استافیلوکوکوساورئوس |
c43/0 ± 00/32 |
b88/0 ± 00/22 |
a78/0 ± 00/11 |
a52/0 ± 00/10 |
021/0 |
سودوموناس آئروژینوزا |
d36/0 ± 00/25 |
c70/0 ± 00/22 |
b36/0 ± 00/12 |
a0 |
015/0 |
سالمونلا انتریتیدیس |
c87/0 ± 00/16 |
b 26/0 ± 00/13 |
a0 |
a0 |
014/0 |
باسیلوس سرئوس |
c65/0 ± 00/20 |
c78/0 ± 00/19 |
b20/0 ± 00/10 |
a53/0 ± 00/7 |
022/0 |
اعداد جدول میانگین و انحراف معیار قطر هاله عدم رشد برحسب میلیمتر میباشد.
آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی Tukey، حروف انگلیسی متفاوت نشان دهنده اختلاف معنیدار در میزان فعالیت علیه باکتری برحسب غلظتهای مختلف (05/0>P).
در جدول 3، الگوی حساسیت آنتیبیوتیکی سویههای باکتریایی بر علیه 5 آنتی بیوتیک مختلف تعیین شده است. برای هر مورد، 3 نمونه (تکرار) مورد بررسی قرار گرفته است. مقایسه اثرات ضد باکتریایی غلظتهای مختلف بیوسورفکتانت استخراج شده و آنتیبیوتیکهای مختلف بر روی 5 سویه باکتری بیماریزا نشان داد که بیوسورفکتانت استخراج شده جدایه منتخب این پژوهش، از اثرات ضد باکتریایی مطلوبی در مقایسه با آنتیبیوتیکهای مذکور علیه سویههای بیماریزای منتخب برخوردار بودند. با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه، میزان حساسیت هر سویه باکتری بر علیه 5 آنتیبیوتیک مختلف مورد مقایسه قرار گرفت. با توجه به معنیدار بودن این آزمون در تمام باکتریها، جهت مقایسه دو به دوی غلظتها با هم، از آزمون تعقیبی Tukey استفاده شد. در این جدول نیز مقایسهها به صورت سطری انجام شده (مقایسه میزان حساسیت هر سویه باکتری بر علیه 5 آنتیبیوتیک مختلف) و حروف انگلیسی متفاوت، نشان دهنده تفاوت معنیداری بین آنتیبیوتیکها میباشد (05/0>P). برای نمونه، باکتری اشریشیا کلی نسبت به آنتیبیوتیک تتراسایکلین مقاوم و میزان حساسیت نسبت به آنتیبیوتیک سفتریاکسون به طور معنیداری بیشتر از تتراسایکلین، میزان حساسیت نسبت به آمیکاسین به طور معنیداری بیشتر از سفتریاکسون، میزان حساسیت نسبت به جنتامایسین به طور معنیداری بیشتر از آمیکاسین و میزان حساسیت نسبت به سیپروفلوکساسین به طور معنیداری بیشتر از جنتامایسین بوده است (05/0>P). در واقع حساسیتهای اشریشیا کلی نسبت به آنتی بیوتیکهای آمیکاسین و سفتریاکسون در محدوده نیمهحساس، و نسبت به آنتیبیوتیکهای سیپروفلوکساسین و جنتامایسین در محدوده حساس قرار گرفته است (جدول 3).
جدول 3- الگوی حساسیت آنتیبیوتیکی 5 سویه باکتریایی نسبت به 5 آنتی بیوتیک (75=n)
آنتیبیوتیک
سویه باکتری |
جنتامایسین
انحراف معیار ± میانگین |
سیپروفلوکساسین
انحراف معیار ± میانگین |
سفتریاکسون
انحراف معیار ± میانگین |
تتراسایکلین
انحراف معیار ± میانگین |
آمیکاسین
انحراف معیار ± میانگین |
مقدار P |
اشریشیا کلی |
d26/0±00/20
حساس |
e46/0±00/27
حساس |
b62/0±00/13
نیمهحساس |
a0
مقاوم |
c89 /0±00/15
نیمهحساس |
009/0 |
استافیلوکوکوس اورئوس |
d30/0±00/28
حساس |
c27/0±00/25
حساس |
a0
مقاوم |
a0
مقاوم |
b89/0±00/19
حساس |
008/0 |
سودوموناس آئروژینوزا |
a0
مقاوم |
b70/0±00/6
مقاوم |
a0
مقاوم |
a0
مقاوم |
a0
مقاوم |
008/0 |
سالمونلا انتریتیدیس |
d43/0±00/20
حساس |
b27/0±00/11
مقاوم |
a0
مقاوم |
a0
مقاوم |
c89/0±00/14
مقاوم |
008/0 |
باسیلوس سرئوس |
e40/0±00/28
حساس |
d80/0±00/26
حساس |
a0
مقاوم |
b20/0±00/15
حساس |
c43/0±00/21
حساس |
009/0 |
اعداد جدول میانگین و انحراف معیار قطر هاله عدم رشد برحسب میلیمتر میباشد.
آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی Tukey، حروف انگلیسی متفاوت نشان دهنده اختلاف معنیدار در میزان حساسیت باکتری نسبت به آنتیبیوتیکهای مختلف (05/0>P).
طیف سنجی مادون قرمز بر اساس جذب تابش و بررسی جهتهای ارتعاشی مولکولها و یونهای چند اتمی صورت میگیرد. نتایج طیفسنجی اسپکتروسکوپی مادون قرمز FTIR نشان داد که طول موجهای ظاهر شده در ناحیه cm-1 3444 مربوط به پیوندهای هیدروکسیدی گروهO-H در ساختار نانوذرات اکسید منیزیم میباشد. پیوندهای C-H ارتعاشی موجود در ساختار نانوذرات در طول موج حدود cm-12288 و cm-11644 ظاهر میشوند. پیوندهایC-H-C موجود در ساختار نانوذرات در ناحیه cm-1 1234 و cm-1 1129 در طیف اسپکتروسکوپی مادون قرمز FTIR نمایش داده شدهاند. وجود پیوندهای فلزی در ناحیه زیر cm-1 1000 به صورت پیکهای ضعیفی نمایان شد. اسپکتروسکوپی مادون قرمز وجود نانوذرات اکسید منیزیم را تأیید نمود (نمودار 1).