Ethics code: IR.UM-1400.003
Barzegari A A, Mortazavian M. Effects of Hydro-Alcoholic Extract of Salvia Officinalis L. on the Acquisition and Expression of Morphine-Induced Conditioned Place Preference in Mice:
An Experimental Study. JRUMS 2023; 22 (7) :725-742
URL:
http://journal.rums.ac.ir/article-1-6993-fa.html
برزگری امیر عباس، مرتضویان مرتضی. اثر عصاره آبی-الکلی مریم گلی (Salvia officinalis L.) بر کسب و بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین در موش سوری: یک مطالعه تجربی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1402; 22 (7) :725-742
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6993-fa.html
دانشگاه مراغه
متن کامل [PDF 694 kb]
(332 دریافت)
|
چکیده (HTML) (657 مشاهده)
متن کامل: (663 مشاهده)
مقاله پژوهشی
مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
دوره 22، مهر 1402، 742-725
اثر عصاره آبی-الکلی مریم گلی (Salvia officinalis L.) بر کسب و بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین در موش سوری: یک مطالعه تجربی
امیر عباس برزگری [1]، مرتضی مرتضویان[2]
دریافت مقاله: 06/03/1402 ارسال مقاله به نویسنده جهت اصلاح: 04/04/1402 دریافت اصلاحیه از نویسنده: 01/06/1402 پذیرش مقاله: 10/07/1402
چکیده
زمینه و هدف: اثرات پاداشی مورفین نقش مهمی در سوء مصرف آن دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثرات عصاره آبی-الکلی گیاه مریم گلی بر اثرات پاداشی مورفین در موش سوری ماده بود.
مواد و روشها: این پژوهش تجربی بر روی 136 سر موش سوری ماده انجام شد که بهطورتصادفی به 17 گروه 8تایی تقسیم شدند. از روش ترجیح مکان شرطی شده (Conditioned place preference; CPP) برای بررسی اثرات پاداشی داروها استفاده شد. در روزهای شرطیسازی، گروههای مختلف موشها، مورفین 15-1 میلیگرم بر کیلوگرم و یا عصاره گیاه 150-50 میلیگرم بر کیلوگرم را دریافت کردند. گروههای کنترل نیز نرمال سالین دریافت نمودند. در آزمایش بیان، چهار گروه از موشها پس از شرطی شدن با مورفین، یک ساعت قبل از آزمون CPP، عصاره گیاه یا نرمال سالین دریافت نمودند. در آزمایش کسب، به چهار گروه از حیوانات، یک ساعت قبل از دریافت مورفین در روزهای شرطیسازی، عصاره مریم گلی یا نرمال سالین تجویز شد. در روز بعد، آزمون CPP انجام شد. آنالیز دادهها توسط آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی Dunnett انجام شد.
یافتهها: تجویز مورفین 15-1 میلیگرم بر کیلوگرم اثر معنیداری در القاء CPP داشت (001/0P˂). همچنین، تجویز عصاره گیاه اثر معنیداری بر بیان CPP مورفین نداشت (05/0<P). بر عکس، تجویز عصاره مریم گلی باعث مهار کسب CPP ناشی از مورفین شد (001/0P<).
نتیجهگیری: عصاره آبی-الکلی مریم گلی باعث مهار کسب CPP ناشی ازمورفین میشود ولی بر بیان آن اثری ندارد. احتمالاً عصاره این گیاه را میتوان برای پیشگیری از اثرات پاداشی مورفین بهکار برد.
واژههای کلیدی: مریم گلی، مورفین، ترجیح مکان شرطی شده، موش سوری
مقدمه
استفاده از گیاهان دارویی در درمان بیماریهای مختلف تاریخچهای طولانی دارد. چه بسا بسیاری از داروهایی که امروزه در طب نوین مورد استفاده قرار میگیرند، منشاء گیاهی دارند [2, 1]. مریم گلی (Salvia officinalis) یک گیاه دارویی از خانواده Labiatae/Lamiaceae است که بهصورت درختچه رشد میکند. گیاهان این خانواده پراکندگی گستردهای در جهان دارند. از این خانواده، جنس Salvia نزدیک به 900 گونه را شامل میشود. گونه S. officinalis بومی مناطق خاورمیانه و مدیترانه است و از قسمتهای هوایی درختچه S. officinalis در آشپزی و طب سنتی استفاده های فراوانی میشود [3]. مواد شیمیایی گیاهی مختلفی در این گیاه وجود دارد. از جمله این مواد میتوان به ترپنها، فنولیکاسیدها، فلاونوئیدها و تاننها اشاره کرد [4]. در طب سنتی آسیا، آمریکای لاتین و اروپا از این گیاه برای درمان انواع بیماریها استفاده میشود [5].
علاوه بر این، آزمایشهای پیشین نشان داده است که عصاره این گیاه میتواند در سیستم عصبی اثرات مفیدی داشته باشد. بهعنوان مثال، مطالعات انجام شده در مدلهای حیوانی نشان داده است که عصاره این گیاه و اجزای تشکیل دهنده اصلی آن یعنی روزمارینیک اسید و کافئیک اسید دارای اثرات ضد درد بر علیه درد نوروپاتیک میباشند [6]. همچنین، تحقیقات پیشین نشان داده است که عصاره الکلی مریم گلی دارای خواص آرام بخش است و نیز میتواند عوارض ترک مورفین را در حیوانات آزمایشگاهی وابسته به مورفین کاهش دهد [9-7]. علاوه بر این، در آزمایشهای پیشبالینی و بالینی عصاره این گیاه دارای خاصیت بهبود دهنده حافظه و اعمال شناختی بوده است [12-10].
مورفین یکی از آلکالوئیدهای مهم گیاه خشخاش در پزشکی است و بهعنوان یک استاندارد طلایی در درمان دردهای متوسط تا شدید مورد استفاده قرار میگیرد [13, 14]. علاوه بر این، مورفین در پزشکی کاربردهای درمانی دیگری نیز دارد که از جمله آنها میتوان به بهبود تنگی نفس ناشی از ادم ریوی [15] و به عنوان داروی همراه با داروهای بیهوشی اشاره کرد [16]. با وجود اثرات مفیدی که مورفین در درمان بیماران دارد، خواص سرخوشی آور و پاداشی آن میتواند باعث سوء مصرف این دارو شود که این زمینه را برای وابستگی و اعتیاد به این ماده فراهم میکند [17].
مدلهای تجربی مختلفی در حیوانات آزمایشگاهی برای بررسی اثرات سرخوشی آور مواد اعتیاد آور وجود دارد. از میان آنها میتوان به خود تحریکی داخل جمجمهای، خودتجویزی دارو و ترجیح مکان شرطی شده اشاره کرد [19, 18].
ترجیح مکان شرطی شده (Conditioned place preference; CPP) یکی از روشهای ساده و در عین حال مؤثر برای بررسی خواص پاداشی داروهای مختلف است. ترجیح مکان شرطی شده زمانی اتفاق میافتد که یک آزمودنی یک مکان را بیشتر از مکانهای دیگر ترجیح دهد، زیرا مکان ترجیحی قبلاً با رویدادهای پاداشدهنده جفت شده است [20]. مطالعات زیادی وجود دارند که اثرات عصاره یا اسانس گیاهان دارویی (Corydalis yanhusuo L. و Papaver rhoeas L.) یا مواد مؤثره تشکیل دهنده آنها (مثل میتراژینین، دوکوزانیل فرولات و نارینجنین) را بر اثرات پاداشی مورفین به روش ترجیح مکان شرطی شده بررسی کردهاند. در این مطالعات نشان داده شده است که مواد موجود در عصاره یا اسانس گیاهان دارویی مختلف میتوانند جلوی اثرات پاداشی مورفین را بگیرند [25-21].
همانطور که پیشتر بیان شد، عصاره گیاه مریم گلی وابستگی به مورفین را در حیوانات آزمایشگاهی مهار میکند [8]. از طرف دیگر، مطالعات پیشین نشان داده است که گیاهان دارویی یا مواد مؤثره آنها که بر وابستگی به مورفین اثر داشتهاند بر اثرات پاداشی آن نیز اثر گذار بودهاند [28-26، 21].
همچنین، نشان داده شده است که عصاره گیاه مریم گلی دارای خواص ضد درد است که احتمالاً بخشی از آن از طریق گیرندههای اوپیوئیدی اعمال میشود [29]. علاوه بر این، عصاره گیاه مریم گلی جلوی تحمل به اثرات ضد درد مورفین را میگیرد [8]. از این رو، هدف از مطالعه حاضر تعیین اثرات احتمالی عصاره آبی-الکلی گیاه مریم گلی بر کسب و بیان اثرات پاداشی مورفین با استفاده از روش ترجیح مکان شرطی شده بود.
مواد و روشها
در این مطالعه تجربی که در سال 1401 در حیوانخانه دانشگاه مراغه انجام شد، از 136 سر موش سوری ماده نژاد NMRI (Naval Medical Research Institute) استفاده شد که در 17 گروه هشتتایی قرار گرفتند. جانوران مورد مطالعه از انستیتو پاستور تهران خریداری شدند و وزن آنها 25-22 گرم بود. پس از انتقال به حیوانخانه دانشگاه مراغه این جانوران در قفسهای مخصوص از جنس پلی کربنات قرار داده شدند. برای سازش جانوران با محیط جدید و بر طرف شدن استرس جابهجایی، برای همه جانوران حداقل یک دوره هفت روزه سازگاری در نظر گرفته شد. شرایط نگهداری حیوانات در حیوانخانه پیش از شروع و در حین انجام آزمایشها استاندارد بود. دمای محل نگهداری حیوانات در محدوده 2±22 درجه سانتی گراد ثابت نگاه داشته میشد و سیکل تاریکی- روشنایی با دوره دوازده ساعت تاریکی و دوازده ساعت روشنایی برقرار بود ( شروع روشنایی 7 صبح). رطوبت محیط هم در محدوده 55-45 درصد بود. حیوانات بهجز در هنگام آزمایشها به آب شهر و غذای استاندارد حیوانات آزمایشگاهی دسترسی آزاد داشتند. هر جانور تنها یک بار مورد استفاده قرار میگرفت و همگی در شروع هر بخش از آزمایشها دست نخورده بودند. تمامی پروتکلهای نگهداری و کار بر روی حیوانات آزمایشگاهی به تأیید کمیته اخلاق دانشگاه مراغه به شماره ثبتی IR.UM-1400.003 رسید. با توجه به اینکه در تحقیق حاضر از موشهای ماده بالغ استفاده شد، سیکل استروس موش ها با استفاده از تست گسترش واژن بررسی شد و موشهای یکسان از نظر مراحل سیکل جنسی وارد تحقیق شدند.
آمپول مورفین سولفات (10 میلیگرم بر میلیلیتر) تهیه شده از شرکت کارخانهجات دارو پخش ( تهران-ایران) و نرمال سالین قابل تزریق (شرکت فرآوردههای دارویی و تزریقی ایران) در تحقیق حاضر استفاده شد. برای آماده سازی دوزهای مختلف مورفین، مقادیر مورد نظر از مورفین در نرمال سالین حل شد. برای تهیه دوز 15 میلیگرم بر کیلوگرم مورفین، یک میلیلیتر از محتویات آمپول با 6/5 میلیلیتر نرمال سالین مخلوط میشد. برای تهیه دوز 10 میلیگرم بر کیلوگرم، یک میلیلیتر از محتویات آمپول به نه میلیلیتر نرمال سالین اضافه میشد. دوز 5 میلیگرم بر کیلوگرم نیز با اضافه کردن حجم مساوی از مورفین (10 میلیگرم بر کیلوگرم) و نرمال سالین بهدست آمد. مورفین به صورت زیرپوستی به پوست پشت گردن جانوران مورد مطالعه تجویز شد [30].
گیاه مریم گلی از مزرعه پژوهشی آقای دکتر عبدا... جوانمرد در دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه تهیه شد و یک کد هرباریومی (UM-DB-003) به آن اختصاص یافت. سرشاخههای برگدار گیاه پس از برداشت در محیط سایه و در دمای اتاق خشک شد و سپس توسط آسیاب برقی (Molinex، فرانسه) به صورت پودر در آمد. از محلول اتانول 70 درصد برای استخراج مواد مؤثره گیاه استفاده شد. به این منظور 100 گرم از پودر گیاه با یک لیتر اتانل 70 درصد مخلوط شد. مخلوط حاصله در دستگاه شیکر-انکوباتور (205V-NB –کمپانی Biotek-N، کره جنوبی) به مدت 72 ساعت در دمای 30 درجه سانتیگراد قرار داده شد. سپس مخلوط مورد نظر از کاغذ صافی واتمن (UK، Whatman) عبور داده شد. برای جدا کردن بخش الکلی از محلول صاف شده از دستگاه روتاری اواپوراتور (Heidolph، آلمان) استفاده شد. بعد از این مرحله، یک بخش آبی حاوی مواد مؤثره گیاه باقی ماند که در زیر هود در داخل پلیتهایی ریخته شد تا آب آن تبخیر شود. در انتها، یک ماده سیاه رنگ باقی ماندکه حاوی مواد مؤثره گیاه مریم گلی بود. پلیتهای حاوی عصاره تا زمان استفاده در یخچال نگهداری شدند. از این عصاره برای درست کردن دوزهای مختلف گیاه برای تجویز به موشهای آزمایشگاهی استفاده شد. عصاره خشک مریم گلی در نرمال سالین حل شد و به صورت داخل صفاقی به جانوران مورد مطالعه تجویز شد [31].
دستگاه CPP مورد استفاده در این آزمایش شبیه به دستگاه Carr و White بود که تغییرات کمی در آن داده شده بود [32]. دستگاه به طور کامل از چوب ساخته شده بود و شامل سه بخش بود. به طور خلاصه، این دستگاه شامل دو بخش اصلی (cm30×cm 45× cm45) بود که از کنار توسط یک بخش کوچکتر خنثی (cm30× cm 15× cm23) به یکدیگر متصل میشدند. یکی از بخشهای اصلی دستگاه سیاه و دیگری بهصورت راه راه سیاه و سفید بود. بخش خنثی هم خاکستری رنگ بود. دو بخش اصلی دستگاه تنها از طریق بخش رابط خنثی به یکدیگر دسترسی داشتند. یک جدا کننده چوبی، دسترسی دو بخش اصلی را به بخش رابط به طور کامل قطع میکرد، به طوری که سه بخش بهطور کامل از یکدیگر جدا میشدند. مطالعات مقدماتی نشان دادکه در این دستگاه جانوران هیچ گونه تمایل غیر شرطی نسبت به هیچ یک از بخشهای اصلی دستگاه نداشتند. بههمین دلیل از روش غیرطرفدار برای انجام آزمایش CPP استفاده شد [33].
القاء CPP در سه مرحله انجام شد:
1- مرحله سازگاری: این مرحله شامل دو روز متوالی بود. در این مرحله هر حیوان به مدت 10 دقیقه بهطور جداگانه داخل دستگاه قرار داده میشد تا آزادانه هر سه بخش دستگاه را جستجو کند.
2- مرحله شرطیسازی: این مرحله شامل سه روز متوالی بود. در این مرحله ابتدا جداکننده که سه بخش دستگاه را از هم جدا میکرد را در دستگاه قرار می دادیم. صبح اولین روز شرطیسازی، هر حیوان دوز مورد نظر از دارو را دریافت میکرد و به مدت 40 دقیقه در یکی از بخشهای اصلی دستگاه CPP قرار داده میشد. بعد از ظهر همان روز (6 ساعت بعد)، هر حیوان نرمال سالین (10 میلیلیتر بر کیلوگرم) دریافت کرده و به مدت 40 دقیقه در بخش اصلی دیگر دستگاه محدود میشد. ترتیب تزریق دارو و نرمال سالین در روز دوم شرطیسازی بر عکس روز اول شرطیسازی بود به طوری که هر جانور نرمال سالین را در نوبت صبح و دارو را در بعد از ظهر دریافت میکرد. روز سوم شرطیسازی درست شبیه روز اول شرطیسازی بود، به این معنی که هر جانور دارو را در نوبت صبح و نرمال سالین را در نوبت بعد از ظهر دریافت میکرد.
3- مرحله پس از شرطیسازی: در این مرحله که به آن آزمون هم گفته میشود هر جانور بهطور جداگانه به مدت 10 دقیقه داخل دستگاه قرار داده شده و از فعالیت آن فیلم برداری میشد. نمره شرطی شدن با کم کردن زمانی که هر جانور در روز آزمون در بخش مزدوج با دارو میماند از زمانی که در بخش مزدوج با نرمال سالین میماند محاسبه میشد [30].
سنجش فعالیت حرکتی هر جانور در روز آزمون به روش زمینه باز (Open field) انجام شد. به این صورت که کف بخشهای اصلی دستگاه توسط خطوط بعلاوه شکل به چهار بخش مساوی تقسیم شد. در ده دقیقه زمان آزمون، هر بار که سر و اندامهای حرکتی جلویی جانور یکی از این خطوط را قطع میکرد یک نمره به فعالیت حرکتی آن اضافه میشد [30].
طراحی آزمایشها و مراحل انجام این تحقیق را میتوان در چهار مرحله به شرح زیر بیان کرد:
الف): بررسی اثر مورفین در القاء ترجیح مکان شرطی شده: به این منظور پنج گروه از موشها انتخاب شدند. در روزهای شرطیسازی، به یک گروه به عنوان گروه کنترل، نرمال سالین (10 میلیلیتر بر کیلوگرم) و به چهار گروه دیگر مورفین (1، 5، 10، 15 میلیگرم بر کیلوگرم) تجویز شد. برای تهیه دوزهای مختلف مورفین حجم مورد نظر از آمپول سولفات مورفین با اضافه کردن نرمال سالین به حجم نهایی 10 میلیلیتر میرسید. تجویز نرمال سالین و مورفین به صورت زیر پوستی انجام شد.
ب): بررسی اثر مریم گلی در القاء ترجیح مکان شرطی شده: به این منظور چهار گروه از حیوانات انتخاب شدند. در روزهای شرطیسازی، به یک گروه بهعنوان گروه کنترل، نرمال سالین (10 میلیلیتر بر کیلوگرم) و به سه گروه دیگر عصاره مریم گلی (50، 100، 150 میلی گرم بر کیلوگرم) بهصورت درون صفاقی تجویز شد. لازم به ذکر است که برای تهیه دوزهای مختلف مریم گلی، مقادیر مختلف عصاره گیاه مریم گلی (به میلیگرم) در 10 میلیلیتر نرمال سالین حل میشد.
ج): بررسی اثر مریم گلی بر بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین: به این منظور چهار گروه از موشها در روزهای شرطیسازی با دوز مؤثر مورفین (10 میلی گرم بر کیلوگرم) شرطی شدند. در روز آزمون، یک ساعت پیش از قرار دادن جانوران در دستگاه، یک گروه از جانوران (گروه کنترل) نرمال سالین و سه گروه دیگر دوزهای مختلف مریم گلی (50، 100، 150 میلیگرم بر کیلوگرم) را دریافت کردند. سپس هر حیوان بهصورت جداگانه در دستگاه قرار داده شد و از فعالیت آن به مدت 10 دقیقه فیلم برداری شد.
د): بررسی اثر مریم گلی بر کسب ترجیح مکان شرطی شده ناشی ازمورفین: برای این کار، چهار گروه از موشهای آزمایشگاهی بهصورت تصادفی انتخاب شد. این جانوران در روزهای شرطیسازی الگوی CPP، یک ساعت پیش از دریافت دوز مؤثر مورفین (10 میلیگرم بر کیلوگرم)، نرمال سالین و یا دوزهای مختلف عصاره گیاه (50، 100، 150 میلیگرم بر کیلوگرم) را دریافت کردند. در روز بعد، هر حیوان به طور جداگانه داخل دستگاه قرار داده شد و از فعالیت آن به مدت 10 دقیقه فیلم برداری شد.
بعد از جمع آوری دادهها، از نرمافزار SPSS نسخه 16برای تجزیه و تحلیل آماری دادهها استفاده شد. نمره شرطی شدن و فعالیت حرکتی بهصورت خطای استاندارد میانگین ± میانگین گزارش شد. برای مقایسه میانگین گروهها از آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شد و در صورت معنیدار شدن از آزمون تعقیبی Dunnett برای مقایسه تفاوت میانگینهای گروههای مختلف نسبت به گروه کنترل استفاده شد. سطح معنیداری در آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج
تجوز زیر پوستی دوزهای مختلف مورفین (1، 5، 10، 15 میلیگرم بر کیلوگرم) و یا نرمال سالین (10 میلیلیتر بر کیلوگرم) در روزهای شرطیسازی به موشهای آزمایشگاهی باعث القاء معنیدار ترجیح مکان شرطی شده در موشها شد (001/0P˂، 28/12= (4، 35)F). علاوه بر این، آزمون دانت نشان داد که مؤثرترین دوز مورفین در القاء CPP دوز 10 میلیگرم بر کیلوگرم بود (نمودار 1-ب). در ادامه آزمایشها، از این دوز بهعنوان دوز مؤثر استفاده شد. آنالیز فعالیت حرکتی در روز آزمون نشان داد که هیچ کدام از دوزهای مورد استفاده مورفین در این آزمایش اثر معنیداری بر فعالیت حرکتی موشها نداشت (28/0= P، 31/1= (35، 4)F) (نمودار 1-الف).