زمینه و هدف: مدیران سازمانها جهت برنامهریزی، کنترل و افزایش عملکرد سازمان خود، نیازمند اندازهگیری و ارزیابی عملکرد واحدهای زیر مجموعه سازمان میباشند. در این تحقیق، کارآیی نسبی نیروی انسانی مراکز بهداشت استان یزد با استفاده از مدل تحلیل پوششی دادهها (Data Envelopment Analysis) مورد ارزیابی قرار گرفته است.
مواد و روشها: در این پژوهش توصیفی- مقطعی، برای جمعآوری دادههای مورد نیاز از روش پیمایشی استفاده گردید. پس از تعیین متغیرهای ورودی و خروجی اصلی مراکز بهداشتی و جمعآوری آمار عملکرد، نسبت به انتخاب مدل مناسب تحلیل پوششی دادهها (مدل بازده نسبت به مقیاس ثابت) برای سنجش کارآیی نسبی اقدام گردید. سپس با مدلسازی و اجرای مدل، ضمن سنجش کارآیی نسبی واحدها، ورودیها و خروجیهای هدف برای کارا شدن واحدهای ناکارا، هم به روش خروجی محور و هم به روش ورودی محور تعیین گردیدند. واحدهای مورد مطالعه 10 مرکز بهداشت در استان یزد در سال 1385، ورودیهای مدل شامل دو متغیر تعداد بهورزان و تعداد پرسنل بهداشت خانواده شاغل و خروجیهای مدل، اهم خدماتی که در مراکز بهداشت ارائه میشود، میباشند.
یافتهها: نتایج تحقیق بیانگر این است که در سال 1385 مراکز بهداشتی شهرستانهای میبد و یزد با میزان کارآیی نسبی 1، نسبت به دیگر مراکز، دارای بیشترین کارآیی نیروی انسانی بوده و مراکز بهداشتی شهرستانهای تفت و مهریز به ترتیب با میزان کارآیی نسبی 427/0 و 485/0 دارای کارآیی نیروی انسانی پایینتری نسبت به دیگر مراکز بودهاند.
نتیجهگیری: با استفاده از مدل تحلیل پوششی دادهها میتوان نسبت به سنجش کارآیی نسبی مراکز بهداشتی اقدام نمود و مدیران مراکز بهداشتی قادر خواهند بود با کمک این مدل، برنامهریزی لازم را جهت بهبود کارآیی این بخشها ارائه نمایند.
واژههای کلیدی: مراکز بهداشت عمومی، کارآیی، تحلیل پوششی دادهها
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |