جلد 2، شماره 3 و 3-4 - ( 6-1382 )                   جلد 2 شماره 3 و 3-4 صفحات 251-242 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Effects of Swimming Stress on the Development of Pentylene-Tetrazole Kindling in Rat: Role of Glucocorticoid and Opioids. JRUMS 2003; 2 (3 and 3-4) :242-251
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5429-fa.html
اثراسترس شنا بر توسعه روند کیندلینگ شیمیائی توسط پنتیلن تترازول در موش صحرائی: نقش گلوکوکورتیکوئید و اپیوئید. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1382; 2 (3 و 3-4) :242-251

URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5429-fa.html


چکیده:   (1343 مشاهده)
سابقه و هدف: استرس سبب رهایی گلوکوکورتیکوئیدها و اندورفین‌های درونی می‌شود. بعضی از استروئیدها موجب بروز آثار مهاری می‌گردند، در حالی که بعضی دیگر تشنج زا هستند. مکانیسم‌های اپیوئیدی درونی ممکن است در تشدید صرع‌های وابسته به استرس نقش داشته باشند. از طرفی اثرات تأخیری استرس شنای آب گرم در شروع تشنج‌های مربو ط به تزریق درون صفاقی PTZ و تشدید تشنج‌های الکتریکی نشان داده شده است. در مطالعه حاضر اثر تکرار استرس شنا در آب گرم بر تکرار تزریق PTZ جهت ایجاد کیندلینگ شیمیایی بررسی گردید.
مواد و روش‌ها: 56 سرموش صحرایی نر انتخاب و به 7 گروه 8 تایی تقسیم گردید. جهت ایجاد کیندلینگ شیمیایی از تزریق داخل صفاقیPTZ با دوز mg/kg45 استفاده شد. به منظور بررسی اثر گلوکوکورتیکوئید ها و اندروفین‌های درونی قبل از تزریق PTZ، نالوکسان و یا متی‌راپون با یا بدون استرس شنا تزریق شد.
یافته‌ها: اعمال استرس شنا روند ایجاد کیندلینگ ر ا تسریع کرد. به طوری‌که میانگین روزهای لازم برای ایجاد مرحله پنج کیندلینگ از میانگین6./1±9/4 روز در گروه PTZ به96/0± 3/3 روز رسید. تزریق متی‌رایون قبل از تزریق PTZ کیندلینگ را به طور کامل مهار کرد به طوری‌که هیچ‌کدام از حیوانات کیندل نشدند. میانگین مراحل تشنج در این گروه همواره (بجز در روزهای دوم و ششم) دارای اختلاف معنی‌دار آماری با گروه PTZ بود. پیش درمانی با نالوکسان روند ایجاد کیندلینگ را به تأخیر انداخت و میانگین روزهای لازم برای ایجاد مرحله پنج کیندلینگ به روز05/2± 9 رسید ضمنا˝ در این گروه 50% حیوانات کیندل شدند. اعمال استرس بعد از تزریق نالوکسان روند ایجاد کیندلینگ را تسریع نمود. در این گروه تمامی حیوانات [8،18] به مرحله پنج کیندلینگ رسیدند.
بحث ونتیجه گیری: بهر حال نتایج این پژوهش نشان داد استرس شنا احتمالاً از طریق رهایی گلوکوکورتیکوئیدها و اپیوئیدهای اندوژن موجب تسریع روند کیندلینگ شیمیایی توسط PTZ می‌گردد و در بروز اثر اپیوئیدها، گیرندهای اپیوئیدی mu  احتمالاً دارای نقش اساسی می‌باشند.
واژه‌های کلیدی: استرس شنا، گلوکوکورتیکوئید، اپیوئیدها، کیندلینگ شیمییایی، موش صحرایی
متن کامل [PDF 258 kb]   (438 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مغز و اعصاب داخلي
دریافت: 1399/3/21 | پذیرش: 1399/3/21 | انتشار: 1399/3/21

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb