مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

چکیده

زمینه و هدف: آنتی‌بیوتیک‌ها یکی از منابع آلوده‌کننده محیط‌زیست در سال‌های اخیر هستند که برای سلامتی انسان و محیط زیست مضر می‌باشند. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی جذب پنی‌سیلین G با استفاده از کانولای اصلاح شده می‌باشد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه یک تحقیق تجربی- آزمایشگاهی بود که به صورت ناپیوسته انجام شد. تأثیر پارامترهای مختلف شامل زمان تماس، pH، غلظت اولیه پنی‌سیلین G و دوز جاذب بررسی و ایزوترم‌ها و سنتیک‌های جذب تعیین شد. غلظت باقیمانده پنی‌سیلین G با روش هیدروکسیل‌آمین توسط دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج 515 نانومتر خوانده شد. نمونه‌ها با سه بار تکرار مورد آزمون و با استفاده از نرم‌افزارSPSS  نسخه 18 تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: یافته‌های این تحقیق نشان داد که pH معادل 3، غلظت اولیه پنی‌سیلین G 10 میلی‌گرم بر لیتر، دوز جاذب 5 گرم بر لیتر، زمان تماس 75 دقیقه به عنوان شرایط بهینه تعیین شدند. در بهترین شرایط میزان حذف پنی‌سیلینG  برابر با 1/99% بود. نتایج مطالعه جذب بیشترین همبستگی را با مدل Langmuir و سنتیک درجه دو نشان داد و حداکثر ظرفیت جذب براساس مدل Langmuir برابر با 4/11 میلی‌گرم بر گرم حاصل شد.

نتیجه‌گیری: براساس نتایج حاصله مشخص شد که جاذب کانولا می‌تواند به عنوان یک جاذب مؤثر و ارزان در حذف پنی‌سیلین G از محلول‌های آبی مورد استفاده قرار گیرد.

واژه‌های کلیدی: پنی‌سیلین G، کانولا، ایزوترم‌های جذب، سینتیک